'WE LIGGEN ERUIT, IEDEREEN IS ER KAPOT VAN' o Indisch dagboek Naam: Erno Peerdeman Geboren: 30 augustus 1963, Zaandam Beroep monteur voor het Nederlandse Ferrari team Barron Connor Racing Dinsdag 8 juni Zaterdag start de 24 uur van Le Mans; een monsterrit waarbij coureurs met twee teamgenoten in één etmaal een compleet Formule 1 seizoen afleggen. Afgelopen zaterdag reden wij met het grootste deel van de monteurs naar Le Mans. Daar richtten wij de pitboxen in, bouwden de auto's op en pakten alle gereedschappen en onderdelen uit. Vandaag ligt alles er keurig bij en de auto's zijn klaar voor de keuring, die in het centrum van de stad plaatsvindt. De keuring is een traditie, een spek takel op een plein, waar duizenden mensen op af komen. Het kost veel tijd, daardoor merkje dat het om een bijzondere race gaat. De auto's worden goedgekeurd; voor elke monteur is dit een compliment. We zijn tegen het einde van de middag terug op het circuit en om elf uur in het hotel. Morgen gaat het beginnen. Woensdag 9 juni Hele dag aan de auto gewerkt met het oog op de eerste training, die om zeven uur 's avonds begint. We eten in de pits. Omdat de auto langs de baan stilvalt, verspelen we veel rijtijd in de tweede training, die 's nachts plaatsvindt. Het duurt lang voordat de auto weer terug is in de pits. We bereiden het wisselen van de motor voor en liggen even voor drie 's nachts in ons bed. Donderdag 10 juni Een drukke dag: er moet een nieuwe motor in, een nieuwe versnel lingsbak en alles moet vernieuwd worden voor de race. 's Middags regent het even en is de hitte eindelijk verdreven. Om half negen 's avonds gebruiken we de derde training voor een korte test motorwissel. Tijdens de vierde en laatste training rijdt elke coureur drie ronden. We zijn om twee uur in het hotel; we zijn er klaar voor. Vrijdag 11 juni Dit is zogenaamd een rustdag, maar er is genoeg te doen. De auto wordt na gelopen en we oefenen, voor de zoveelste keer, de pitstops. Uiteindelijk gaan we even voor middernacht naar het hotel. Morgen gaat het gebeuren. Zaterdag 12 juni We zijn om zeven uur op het circuit. De ochtend staat in het teken van de warm-up training, daarom staan alle auto's om twee uur al op de startopstelling. Alle tribunes zitten vol, de ambiance is fantastisch. De race verloopt urenlang zonder problemen. Aan het begin van de avond breekt er een veertje van het gaspedaal. De reparatie kost tijd, maar we rijden weer. We krijgen nog een lekke band voor onze kiezen, maar ook dat is snel opgelost. Eén keer moeten de remmen ontlucht worden en is er een probleem rechtsvoor, dat de nodige reparaties vergt. Ook assisteren we bij de brand die uitbreekt in de andere auto, die daardoor uitvalt. Maar we overleven de nacht en rijden de ochtend tegemoet. Zondag 13 juni Als het helemaal licht is en de zon weer schijnt, gaat het mis. Na tweehonderd ronden en bijna drieduizend kilometer valt de auto stil zonder benzinedruk, amper een kilometer van de pits. Het kan van alles zijn, maar dat verandert niets aan het feit dat we uit de race liggen. Weg is de adrenaline en de vermoeidheid slaat keihard toe. ledereen is er kapot van, bij sommige monteurs glanzen de ogen. Ik slaap even in de vrachtwagen en begin dan met opruimen, zodat we de garages kunnen sluiten. Om zeven uur rijden we naar de stad om wat te eten. Om tien uur liggen we in ons bed; gesloopt. Maandag 14 juni We staan om acht uur op om alles op te ruimen. Om vijf uur zit alles in de vrachtwagens. Bij het hotel houden we een barbecue met de nog aanwezige monteurs. Het is een mooie afsluiting. Dinsdag 15 juni Vijf uur op. In de busjes keren wij terug naar Nederland. Tegen vijf uur ben ik thuis. Donderdag weer naar de werkplaats, want over veertien dagen moeten we naar Duitsland voor de duizend kilometer race op de Nürburgring... o juli 2004 45

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2004 | | pagina 45