Golftalent Dewi Claire Schreefel vertrekt naar Amerika Dewi Claire Schreefel's golfbaMen vliegen met 170 km per uur over de Sallandsche golfbaan. Dat kan ze nog drie maanden doen, daarna zal ze de hole-in-ones op Amerikaanse bodem meppen. DOOR SHEILA VAN RHOON O FOTOGRAFIE ARMANDO ELLO Go west! 'Wel leuk, maar niet echt spectaculair', was de eerste reactie van Dewi Claire Schreefel toen ze als achtjarig meisje op een 18-holes golfbaan stond en haar eerste bal putte.Toch ging ze op zondagoch tenden naar golfles, als ze tenminste niet aan het tennissen of hockeyen was. Al snel kwam haar talent bovendrijven. Ze speelde in de jeugdselectie en kreeg een keer per maand training van de Nationale Golf Federatie, de overkoepelende golforganisatie. In juli van dit jaar kwam Schreefel's - ze is inmiddels achttien jaar - doorbraak bij het grote publiek.Tijdens de KLM Dutch Ladies Open sprak men van een sensatie: de jonge amateur lag de eerste ronden ver vooruit op de professionals en flirtte voorzichtig met de hoofdprijs. Die had ze kunnen winnen, ware het niet dat haar onervarenheid en de plotse linge aandacht van de pers haar uit de concentratie haalden. Schreefel eindigde als dertigste en was daarmee de beste amateur. Ontspannen zit ze nu op het keurige terras van de Sallandsche golfbaan. Met haar vwo-diploma vers op zak én een uitnodiging van de University of Sout hern California. Die hadden haar gevraagd of ze zin had om in Amerika te studeren én golfte spelen. Met een volledige beurs, welteverstaan. Amerika In januari vertrekt ze dus. Vier jaar naar Amerika, het sportsminded land bij uitstek waar tien procent van de totale bevolking golf speelt. De uitgesproken plek om het spelletje tot in de finesses te beheersen. Schreefel:'Maar ik word nog geen prof, hoor. Simpelweg omdat ik niet weet of ik golf daar leuk genoeg voor vind.' Kost en inwoning, sport- kleding, studie. Alles wordt voor haar betaald. Maar er moet in die vier collegejaren wel gepresteerd worden.'Vroeger wilde ik altijd medicij nen studeren, en in Amerika krijg ik een halfjaar de tijd om te kijken wat ik écht wil. Het zal wel iets zakelijks of iets economisch worden, oktober 2004 11

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2004 | | pagina 11