En hoe zou een grafisch vormgeefster een boom tekenen?
Lisanne den Toom (1979):'Wanneer mag ik stoppen? Ik kan
tot het oneindige doortekenen.'
Julia Bastiaans
veeleisehd
Lisanne:'Daar heb ik nooit last van. Ik kan
goed naar kritiek luisteren en voel niet direct
een muur optrekken.'
Julia:'In de puberteit is er een tijd geweest
dat het niet gemakkelijk was, het was een
verdrietige tijd. Het heeft met geldzaken te
maken.'
Lisanne:'Toen ik student was, waren het wel
eens moeilijke tijden.Toen ik achttien jaar
was zijn mijn ouders naar midden-Frankrijk
verhuisd. Andere studenten gingen in het
weekend naar huis, maar ik kon nergens
naartoe. Dat maakt je wel zelfstandiger.'
Julia:'Door uw natuurlijk overwicht doen
anderen wat u wilt. Er was een tijd dat u met
ouderen samenwerkte, maar dat ging niet
goed. Klopt dat?'
Lisanne:'Ehm, nee, ik heb altijd met jonge
mensen samengewerkt.'
Julia:'Waarom hebt u altijd zoveel verdriet.
Ik zie veel hoopvolle eigenschappen bij u,
maar dat ziet u zelf niet. Waarom heeft u zo
weinig zelfvertrouwen, u haalt uzelf neer. Dat
mag niet, hoor. U moet meer zelfvertrouwen
hebben.'
Lisanne:'Ja, dat heeft weer te maken met dat
ik nooit voldoe aan mijn eigen eisen. Ik ben te
veeleisend. Maar daar werk ik aan.'
Julia:'U moet niet met verkeerde vrienden
omgaan. Sorry dat ik het zeg hoor, is dat zo?'
Lisanne:'Nou,daar kan ik me niets bij voor
stellen.'
Julia:'Soms is het wel zo. Dié mensen zijn niet
goed voor u, ze halen u neer.'
Lisanne: 'Ja, sommige mensen ben je inder
daad liever kwijt dan rijk.'
Julia:'Uw oma is overleden, maar ze is nog
altijd naast u. U heeft nog veel vragen, maar
u krijgt geen antwoord.'
Lisanne: 'Ja, ik zou wel veel dingen met haar
willen bespreken. Mijn opa en oma van moe
ders kant komen uit Indië en toen mijn oma
nog leefde, logeerde ik daar altijd. Ze had in
een kamp gezeten en daar vertelde ze veel
over. Een paar jaar geleden is ze overleden.
Sommige verhalen die ze verteld heeft verva
gen dan, die sterven mee. Dat is zo jammer.'
Julia: 'U moet u veel beter voelen hoor. U
moet niet teveel aan verdrietige dingen
denken, er komen nog heel veel mooie
dingen. Al die nare gedachten, tss, weg, in de
vuilnisbak..'
Lisanne: 'Dat is mijn karakter, ik ben een
doemdenker. Maar dat probeer ik ook aan
mezelf te veranderen.'
Julia:'Er is af en toe wat stilstand, dat u in
eens alle puf verliest. Maar er is ook verande
ring in uw leven.'
Lisanne: 'Ja, ik ben dus in verwachting.'
Julia:'Ik geef u een waarschuwing. U hebt
zo'n lief karakter, u bent te goedgelovig.
Omdat u zelf zo'n lief karakter hebt en voor
iedereen klaarstaat denkt u dat iedereen zo is,
maar dat is niet zo. U heeft een overwicht op
anderen, maar u moet u niet laten wegdu
wen.
Lisanne:'Dat is tegenstrijdig. Maar ik laat me
volgens mij niet wegduwen.'
Julia: TJ moet uw vingers invetten, daar doet
u ook veel mee. Speelt u piano?'
Lisanne:'Nee, vroeger wel.'
Julia: 'U moet uw vingers en uw hoofd in
de gaten houden. Hinkt u wel eens op uw
rechtervoet?'
Lisanne:'Nee.'
Julia:'Oh, misschien bent u als kind gevallen?'
Lisanne: 'Nou, ik had alleen vroeger groeipijn
in mijn voeten. Soms heb ik last van mijn
linkerknie, door een brommerongeluk.'
Julia:'Hou dat gewoon in de gaten. Ik zeg
niet dat* er wat is, maar gewoon in de gaten
houden. En springt u?
Lisanne: 'Springen? Nee, maar ik weet het, ik
zou weer moeten sporten.'
Julia:'Dat is mooi en het ontspant ook.'
Ten slotte geeft Julia nog een advies mee: 'U
hebt een kalmerend middel nodig, maar niet
teveel. U moet op gewone tijd gaan slapen.'
Lisanne: 'Bedankt. Ik vond het leuk om te
horen. Ik ben altijd creatief bezig geweest, en
dit zegt toch ook iets over je persoonlijkheid.
Het is toch een vorm van expressie.'
oktober 2004 43
