ÉplMi en zijn makkers A BUITENISSIGHEDEN BIJ| EEN BOSBRAND W.E.JOHNS ~ljJiUof ikt*i dtk Heidt Soortgelijk illustratiewerk maakte ik ook voor uitgeverij Van Goor, zoals de delen van de Hardys-serie van Dixon, waarvoor ook Johnny Hummel prachtige illustraties heeft gemaakt.' Voor de laatste gebonden boekuitgaven van de Bob Evers-serie (Arie Roos wordt geheim agent en Cnall-effecten in Casablanca) maakte je alleen de omslag-illustraties... 'Ik denk dat het kostenplaatje een rol ging spelen. Dat was ook het geval bij de Tarzan-serie. Daar moest het omslag in twee kleuren om de kostprijs te drukken.' In het werk van Rudy is een ontwikkeling zichtbaar. Aanvankelijk werkt hij vrij precies als tekenaar, maar geleidelijk aan gaat hij steeds schetsmatiger illustraties maken. Het lijkt erop dat hij de precisie van een illustratie achterwege laat. Rudy:'Ik werkte bij uitgeverij Kluitman en op een gegeven moment heb ik gevraagd of ik af kon stappen van dat precieze werken. Ik wilde experimenteren en ik kreeg daar toestemming voor. Zo maakte ik zuivere pentekeningen, ingewassen pentekeningen en ging ik meer met penseel werken. Maar ik maakte ook nog'normale'full colour-omslagen, zoals voor Geheim Verzet van B. Dubbelboer, waarschijnlijk mijn meest herdrukte jeugdboek.' gedaan voor onder andere Philips (jazz platenhoezen), levensmidde- lenfabrieken en banken.' Er is een tijd geweest dat je voor veel uitgevers tegelijkertijd actief was. Hield je er een bepaalde discipline op na? Je moest toch eerst de boeken lezen voordatje kon illustreren... 'Meestal kreeg ik een manuscript of een synopsis van het boek. De uit gever gaf dan zelf aan of het omslag spannend of enigszins gedempt uitgevoerd moest worden. Meestal was ik hier trouwens wel vrij in. Als ik voor meisjesboeken moest illustreren las mijn vrouw die meestal. Zij gaf dan aan mij door welke personages, haarkleur en gebeurtenis sen voor het boek van belang waren, zodat ik hier rekening mee kon houden.' Heb je al je eigen illustratiewerk bewaard? 'Aanvankelijk wel, maar het was zo veel dat ik veel ben kwijtgeraakt. Nu we er zo over praten, besef ik hoeveel boeken ik wel niet heb gete kend!' Zijn er opdrachten, al dan niet voor series, welke je het liefst deed? Pilotenboeken, avonturenboeken, historische series, romans? 'Dat maakte mij eerlijk gezegd niet zo veel uit, hoor. Ik houd wel van heel veel actie. Zo heb ik ook veel geïllustreerd voor de Fontein. Heer lijke actieboeken, waarvan ik de titels trouwens al lang vergeten ben. Wel illustreerde ik aanvankelijk alleen voor jongensboeken en pas later voor meisjesboeken.' Na onder andere nog voor Kothuis Art Team gewerkt te hebben, begon Rudy weer voor zichzelf. Hij wilde het iets rustiger aan gaan doen.'Ik heb toen onder mijn eigen naam nog heel veel reclameopdrachten Welke illustratoren heb je zelf altijd zeer bewonderd? 'Eppo Doeve, Charles Burki, Burne Hogarth, Alex Raymond, Pirn van Box- sel, Hans Kresse en niet te vergeten Panorama-illustrator Nico van Dam.' De laatste jaren voor zijn dood stak Rudy veel tijd in de historische vereniging van Limoux. Hij was bezig met het maken van illustratie materiaal voor een boek over de historie van Limoux: grote historische platen die weergeven hoe het oude Limoux eruit zag. Dit heeft hij door zijn plotselinge overlijden niet af kunnen maken. Verder tekende hij zo nu en dan nog portretjes en werkte hij bij de tekenclub in het stadje. Ter ontspanning... september 2005

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2005 | | pagina 49