met Ciska Cress
9 oktober vertrek ik naar Indonesië voor vijf maanden.
Ik heb mijn reis tot deze maand uitgesteld omdat
ik dan in de wintermaanden heerlijk van de zon kan
genieten.
DOOR CISKA CRESS O FOTOGRAFIE SERGE LIGTENBERG
Maar hij vond niets lekker. En ik maar denken, wat een fijnproever is
hij, ik kook niet goed! Alles kwam op mijn bord terecht en tot overmaat
van ramp werd ik moddervet.
Ik kwam er echter snel achter wat zijn favoriete kost was. Juist...
Hemaworst! En wat die fijnproeverij van hem betreft, die is alleen
van toepassing op de worst. Zet hem geen Unox, een lekkere Gel
derse of een ferme Duitse voor, geblinddoekt weet hij zijn favoriete
rookworst eruit te halen.
Nu wil hij mee naar Indonesië zodat hij zich in mij kan verplaatsen als
ik enthousiast verhalen vertel. Een verrassing én een paniekaanval
voor mij, want in Indonesië is geen Hemaworst. Vijf weken wil hij daar
vakantie houden, maar hoe krijg ik in hemelsnaam veertig rookwor
sten door de douane? Die moeten echt mee, want hij zal absoluut
geen hap eten van al dat lekkers in Indonesië. Ik moet de worsten bij
verschillende Hema-filialen kopen. Vroeger haalde ik wel eens tien
worsten tegelijk, mij werd altijd gevraagd wat ik met zoveel worsten
ging doen. Ik zei altijd dat ik vijftien kinderen had. Wat moet ik zeggen
als ik veertig stuks koop?
Ik heb de afgelopen periode nauwelijks tijd gehad om te koken. Ik be
denk dan iets lekkers, wat voedzaam en snel klaar is. In Yogyakarta heb
ik een favoriet restaurant en ik heb daar vaak mogen genieten van hun
spijzen. Eén hiervan is simpel maar zo lekker. In ongeveer twintig tot
dertig minuten hebt u dit gerecht op tafel staan. Voor de mensen die
alsmaar druk zijn en geen tijd of zin hebben om uitgebreid te koken is
dit een heerlijk recept.
oktober 2005
