Poirrié's perikelen
Blijf gezond
Agenda
december-januari
Expositie Nederlands-Indië
Patricia Steur
Yogya Zilver
tips@moesson.com
Veel goeds is er niet te verwachten
in het Nieuwe Jaar. Een groot deel
van de wereld is in rep en roer. Hier
dreigen alle lagen van het volk in een
zwart gat te vallen. Zelfs de topfiguren
staan er gekleurd op. Die kunnen verwach
ten dat er paal en perk wordt gesteld aan
het elkaar toespelen van riante salarisver
hogingen en bonussen. En tot overmaat
van ramp blijft het beschermde wild
evenmin buiten schot.
Maar er gloort licht aan de horizon. Het
schijnt dat er plannen bestaan voor een
professionele aanpak van de gratis verstrek
king van voedselpakketten aan het groeiende
leger minima. Hoeven we straks niet meer
bang te zijn dat alles op is als we aan de
beurt zijn. Voorts gaat het gerucht dat men
een sociaal gerichte uitvoering wil geven aan
de verdeling van de enorme vleesberg, die
het noodzakelijkerwijs afschieten van over
tollige wilde zwijnen op de Veluwe jaarlijks
oplevert. Met de feestdagen voor de deur zijn
dat toch leuke geluiden. Mogen we hopen
dat als het doorgaat, er ook lang houdbare
dengdeng tjeleng in dat pakket zit, zodat de
diepvriezer ontberende minima ook na de
feestdagen een stukje vlees op het bord heb
ben. Komt er dus toch iets goeds van al dat
gepaf op weerloze dieren. Al blijft het pro
bleem dat massaal afschot niet strookt met
de voornemens van sommige wetenschap
pers, om door het uitzetten van wolven, be
ren en lynxen tot een natuurlijke beheersing
van het wildbestand te komen. Is het niet
ongehoord, dat we ons tot zulke ingrepen
verlagen om te verhinderen dat beschermde
dieren doen wat de natuur ze ingeeft. Daar
was vroeger geen sprake van. Toen hadden
we wel een 'boterberg' maar geen 'vleesberg'
en behoorden harde confrontaties tussen
mens en dier tot de zeldzaamheden.
Ikzelf heb in de jaren dat ik 's nachts voor
een krant de Veluwe doorkruiste, ook slechts
drie aanvaringen gehad met wild. Tweemaal
betrof het overstekende reeën en eenmaal
een zwijn, dat midden op de weg in de verse
sneeuw stond en recht in de koplampen
keek. Het dier draaide zich om maar kon
niet vlug genoeg wegkomen en werd door de
bumper in zitpositie gedrukt en zo vooruit
geduwd. Zijn kop stak als een merkembleem
boven de motorkap uit. Was net of we aan
het sleetjerijden waren. Hij voorop, tot ik
rechtsaf moest en hij als een kanonskogel
rechtdoor het dennenbos invloog. Onge
deerd.
Gek maar waar: in onze familie hebben ze al
tijd mot gehad met tjelengs. Mijn grootvader
(oolc een Knilman) kreeg ooit een hele kam
pong op zijn nek omdat hij een zogenaamd
'blank heilig zwijn' had geschoten. Het dier
was echter niet blank en nog minder heilig,
maar wentelde zich graag in kalkhoudende
modder en droogde dan wit op. Opa ontliep
een gruwelijke dood door de pembarap en
nog wat kampongnotabelen een door de adat
voorgeschreven ma'af-selamatan aan te bie
den. Hij heeft daar ook nooit meer gejaagd.
Pa zelf was geen echte jager, maar wel een
scherpschutter. Ik weet niet of ik dat al
verteld heb, maar dat trad op een bijzondere
manier aan de dag tijdens een regiments
oefening op West-Java, voor de oorlog. Pa
en zijn soldaten waren per truck op weg
naar de Poentjak-pas om er een vijandelijke
infiltratie in de kiem te smoren, toen een
gedaante met hoge snelheid door de droge
slokan naast de weg hun tegemoet raasde.
Bij het passeren zag pa in een flits dat het
een reusachtig zwijn was. Hij brulde tegen
de chauffeur dat hij moest stoppen, greep de
karabijn van de man, sprong in de slokan en
loste geknield een razendsnel schot op doel.
Het zwijn maakte de bij kunstschaats(t)ers
beruchte 'halve salto gestrekt voorover',
schoof een twintigtal meters op z'n rug dooi
de slokan en bleef toen doodstil liggen. Een
paar soldaten renden eropaf, maar vonden
tot hun verbijstering geen schotwond. Tot
pa op de nog rokende achterste en voorste
lichaamsopening van het dier wees. Of ze
dengdeng van dat monster hadden gemaakt,
vertelde pa er niet bij, maar te oordelen naai
de lichaamsafmetingen die hij aangaf, kon je
er de minima van een flinke stad een plezier
mee doen. Die infiltranten werden trouwens
volledig in de pan gehakt door pa en zijn
mannen. Prettige feestdagen. En blijf gezond,
de rest is niet zo belangrijk.
Jack Poirrié groeide
op in Batoeradja en
woont sinds 1951
in Nederland. Elke
maand schrijft Jack
Poirrié in Moesson
over zijn perikelen.
Het Verzetsmuseum in Amsterdam heeft van
18 november een nieuwe permanente exposi
tie over Nederlands-Indië. Aan bod komen de
Japanse bezetting en de dekolonisering, net
als het verzet tegen de Japanners. Verhalen
van verschillende bevolkingsgroepen worden
verteld aan de hand van onder meer teksten
en videofragmenten.
Het Verzetsmuseum, Plantage Kerklaan 61Amsterdam.
Telefoon: 020 - 620 25 35 of www.verzetsmuseum.org
X-Gallery in het McArthurGlen Designer
Outlet Centre Roermond stelt t/m 15 januari
2006 de overzichtstentoonstelling Selected
Portraitsvnn Patricia Steur ten toon. Te zien
zijn on
geveer 30
portret
ten van
beroemde
perso
nen die
Patricia in
haar lange
loopbaan
heeft gefo
tografeerd.
OVERZICHTSTENTOONSTELLING VAN
WINNARES GROTE PAUL PRIJS 2005
Alle portretten zijn te koop.
Tevens zal Patricia Steur tijdens de exposi
tieperiode een aantal workshops geven. De
eerste workshop zal worden gehouden op
9 december. Tijdens deze sessie wordt Chi-
mène van Oosterhout gefotografeerd.
McArthurGlen Designer Outlet Centre Roermond, Stads
weide 2 Roermond. Voor meer informatie: 0475 - 35 40 60
of http://steur.x-cago.com info@x-cago.com
december 2005
29
Tot 8 januari toont het Tropen
museum in een expositie
de mooiste voorbeelden
van het zogenaamde Yo
gya Zilver. Het getoonde
zilver is van ongekende
verfijning.
Tropenmuseum,Mauritskade 63,
Amsterdam. Telefoon: 020 - 56
88 215 of www.trojienmuseum.nl
