Echte Indische jongens weten wat krekelgevechten zijn. Was het
vroeger een onschuldig tijdverdrijf, tegenwoordig kun je een
aardig centje bijverdienen in de illegale gokwereld van Zuidoost-
Azi'è. Krekelgevechten toen vroeger en nu.
DOOR KIRSTEN DURIEUX ILLUSTRATIE MELROY BISEL
Dj angkrrrik
Daar kwamen twee kleine naakte kereltjes de hoek omslenteren. Beiden
hadden een klein rond bamboekooitje in de hand; Rolf hoorde hen
tegenover elkaar opsnijden over de vechtkunst van hun, in kooitjes
opgesloten, krekels:
'Djangkrikjang saja lebih besar!'
'Jouw djangkrik groter? Wat dan nog? Jang saja lebih brani! De mijne is
dapperder!'
Jang saja maoe menang! De mijne zal het winnen!'
'Nee, de mijne! Jang saja!' Daarop hurkten de jongens neer, zetten de
kooitjes tegen elkaar, trokken de schuifdeurtjes open, plukten een gras
halmpje en moedigden daarmee hun krekels tot de strijd aan. 'Krrr! Krrr!',
klonk het uit de houten gevangenisjes.
In het boek De scheepsjongens van Bontekoe van Johan Fabricius zien
de drie vrienden Hajo, Padde en Rolf hoe Indonesische jongens hun kre
kels laten vechten. Dit spel was ook populair onder Indische jongens.
Als vader en moeder 's middags lagen te rusten, glipten ze stiekem
van het erf af (de bedienden deden dan net alsof ze dat niet zagen) en
gingen samen met hun vriendjes de natuur in om vissen, kikkers en
krekels te vangen.
Krekels vangen
Om de krekels te kunnen vangen, moetje goed luisteren naar het ge
luid dat ze maken. Het getjirp lijkt onder een steen vandaan te komen,
maar als je daar onder kijkt, zit er niets. De krekels zitten in spleetjes
onder de grond en houden je gewoon voor de gek! Soms graven de
beestjes zichzelf in, dan moetje ze aan de hand van hun getjirp opspo
ren en uitgraven. Op zich geen probleem, behalve als je krekels gaat
opgraven op een kerkhof. Op zijn website vertelt Pak Leo dat hij met
een stel jongens krekels ging zoeken op een kerkhof op Java, waar ze
bij het uitgraven op een voet van een pas begraven lichaam stuitten.
Gelukkig is er ook een eenvoudigere manier om krekels te vangen. Als
het 's avonds helemaal donker is, doe je het lampje op de veranda aan.
Allerlei insecten komen dan op het licht af, waaronder de krekels. Als er
genoeg krekels zijn gevangen, maak je speciale kokertjes van bamboe
om ze in te vervoeren. Een enkel exemplaar kun je ook wel in een uitge
holde manggapit bewaren, met een elastiekje erom heen. Vic Koop-
mans vertelt op zijn site waar hij de krekels in hun kooitjes bewaarde:
'Ik mocht ze dus niet in huis aan de muur hangen, maar in de keuken,
aan een spijker. Zij maakten met elkaar een enorm kabaal.'
De grote, zwarte, mannelijke krekels (djangkrik soengoe) zijn geschikt
voor het gevecht, omdat die het meest agressief zijn.
Het gevecht
Om de krekels te trainen, binden de jongens een haar om hun pootjes.
De krekel doet alle moeite om zich los te wurmen, dit lukt hem natuur
lijk niet, maar zijn pootjes worden er wel sterk door. Weken voor een
wedstrijd worden de krekels getraind en krijgen ze rijst en lomboks
(voor de vurigheid!) te eten. Op de dag van het gevecht worden de
krekels opgehitst en gevechtsklaar gemaakt. Dé manier om de krekels
strijdlustig te maken, is om ze verschillende malen onder te dompe
len in water en dan weer bloot te stellen aan de zon. Kassian! Daarna
28
moesson
