Vroeger kpcht kleren in Parijs! Daris toch veel heer lijker dan elke dag voor een man te moeten koken!' PubUcwEjöto van Maria Bigler op 31-jarige leeftijd in Milaan, 7955. Maria debuteert in de opera Lucia di Lammermoor en wordt aanbeden in haar rol van Gilda in de opera Rigoletto. Aan de muur van het theater in Rome hangt haar foto. Eens staat ze in Vercelli stilletjes te luisteren achter een groepje mensen dat haar foto bewondert. Aha, hoort zij één van hen uitroepen, dat is dat Chineesje! La Cinesina! 'geen garantie voor het leven' Eind jaren vijftig ontstaat er grote werkloosheid in de Italiaanse muziek wereld. Als zij dan hoort dat de Duitse sopraan Erna Berger op de Staat- liche Hochschule in Hamburg een Meisterkurse geeft, schrijft zij zich in. Zodra Erna haar stem hoort, wordt ze aangenomen. Zo maakt Maria haar entree in de Duitse muziekwereld. Ze krijgt gastrollen in opera's en zingt voor de radio. Al gauw verhuist ze naar Düsseldorf, want het noordelijke Hamburg is haarveel te koud. En passant geeft ze concerten in Wenen. Maar na tien jaar buitenlands avontuur besluit Maria dat dat voor haar genoeg is.'Zingen is geen garantie voor het leven,' legt zij uit.'Als je te oud bent, is het afgelopen. Callas verliet de Scala in Milan toen ze nog geen veertig was!' Maria vestigt zich weer in Nederland, daarvoor moet ze een aanbod van het theater van Napels en het conservatorium van Nicosia afslaan. Ze is de veertig gepasseerd en kiest voor zekerheid voor later. 'Ach,'verzucht Maria,'wat stelt Nederland nu voor in de kritieken? Als je in Italië succes hebt gehad, doet Nederland je niet zoveel meer. Ik was allang blij dat ik een baantje had met pensioen, dat was in het buiten land weer niet mogelijk. En ik wilde niet naturaliseren; daarvoor zijn de sociale voorzieningen in het buitenland te slecht.' januari 2006 43

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2006 | | pagina 43