Bij nader inzien
column volgens Vilan van de Loo
In het spoor van Spoor
Win het hemd van je lijf
Achteraf
kakelen
de kippen
Het was in het jaar, welk weet ik niet meer, dat ik via het internet een moge
lijke verloofde in Canada had opgedaan. Canada! Daar woonde Fred Klop
penburg, een kleinzoon van mevrouw Kloppenburg, en toegewijd stamboom
bouwer van de familie. Destijds werkte ik aan een biografie over deze Indische
kruidengeneeskundige. Dat de mogelijke verloofde net als deze kleinzoon in
Canada woonde, sprak dus in zijn voordeel. Ik kocht een vliegticket en nieuwe
hoge hakken, pakte mijn koffers en vertrok.
Toen de Tweede Wereldoorlog in Azië uitbrak, woonde
Mans Dijkema in Nieuw-Guinea. Na de komst van de Japan
ners week ze uit naar Australië waar ze werkte voor de
NIGIS en de NEFIS. Daar leerde ze haar latere man generaal
Spoor kennen. In Achteraf kakelen de kippen vertelt Mans
Spoor-Dijkema over het leven aan de zijde van haar man
tijdens de bewogen jaren na de capitulatie van Japan. Een
interessant historisch document met tal van niet eerder
gepubliceerde brieven dat Mans Spoor Dijkema schreef om
de mythe rond de dood van generaal Spoor te ontkrachten.
Achteraf kakelen de kippen
door Mans Spoor Dijkema
Bataafsche Leeuw: 304 pag. (gebonden)
ISBN go 670-1587 6
Prijs: 21,50
In het januarinummer vroegen we jullie om een en
quête in te vullen over onze website. En dat hebben
we geweten! Jullie hebben massaal gereageerd en
uit de vele inzendingen hebben wij tien prijswin
naars getrokken. De vijf winnaars die het boek Sinjo
Robbie hebben gewonnen zijn meneer Lutter uit
Utrecht, mevrouw Hoogerwaard uit 's-Gravenzande,
meneer Korfage uit Zeist, meneer Lontho uit Leid-
schendam en meneer Snell uit Rijswijk. De geluk
kigen van de Moesson-kalender zijn mevrouw Van
den Eerenbeemt uit Amsterdam, meneer Shoolbred
uit Velp, mevrouw Baker-Maaskamp uit Den Haag,
meneer Antonie uit Den Bosch en mevrouw Lapré
uit Asten. Van harte gefeliciteerd!
De echtgenote van Fred zag mij ongaarne komen. Decennia lang had zij
verhalen over de Kloppenburgs moeten aanhoren. De gedachte dat er een
tweede geobsedeerde bestond, die ongetwijfeld alles opnieuw wilde horen,
was benauwend. Ze voorzag een huis waarin dankzij de gast elke seconde het
woord Kloppenburg zou klinken.
Onderzoek doen klinkt saai. Maar het is een avontuur. Er is een schrijfster,
zichtbaar in de schemering van het verleden. Voorbij gegaan, en toch gebleven.
Ik zoek sporen die me naar haar leiden. Mevrouw Kloppenburgs brochure Eene
nabetrachting leest als een dagboek zonder toelichting. Ze vertelt over patiën
ten die ze dankzij haar kruidenkennis kon genezen, als 'nabetrachting' op haar
kruidenboek. En ze noemt namen, waar ik najaren te weinig over weet, zoals
mevrouw Stoll.'de vroeger algemeen bekende weldoenster en hulp bij zieken
te Semarang' en Anette Hamar de la Brétonière, bij wie mevrouw Kloppen
burg in Salatiga logeerde. Ze noemt ook dokter-overste Van Haastert, die 'in
Semarang verblijf hield'. Dan zijn er kennissen die vaag omschreven worden,
familieleden die alleen aangeduid zijn. Kortom, een prachtige brochure om
met een kleinzoon Kloppenburg over te praten.
Of het Fred Kloppenburg was of de mogelijke verloofde, voor wie ik precies
naar Canada ging, is achteraf bekeken onduidelijk. Aan beiden bewaar ik
mooie herinneringen. Fred en ik reisden in onze gesprekken door vele gene
raties Kloppenburg heen en we dronken er jenever bij, waardoor de avond
lang duurde en het steeds gezelliger werd. Stambomen werden voor ons open
boeken, Eene nabetrachting bleef een mysterie, en overal ter wereld bleek een
nazaat te wonen, Nieuw-Zeeland, Australië, anywhere. Zijn echtgenote was
toen al naar bed gegaan, vermoeid.
1 Icrinneringen aan
neraal KMI. S.H. Spoor,
Legercommandant in
Nedcrlands-lndic.
opgetekend
door zijn weduwe
Man» Spoor-Dijkema
En de mogelijke verloofde? Die viel eerst tegen en vervolgens weer mee zodat ik
zijn aanzoek in overweging nam. Dat hij intussen een baan in het verre Austra
lië had aangenomen, deed me niks. Ik wist wie daar woonde, en een land kan
immers nooit te groot zijn om er een kleinzoon van mevrouw Kloppenburg te
vinden. Uiteindelijk scheelde het weinig of ik had nu in Australië gezeten. Maar
de huwelijkswet stond me niet aan en de verloofde
kon slecht tegen mijn Kloppenburg-monologen.
Daarom woon ik nog steeds hier, temidden van mijn
oude boeken en daar hoor ik thuis, bij nader inzien.
Vilan van de Loo
Mevr. de Wed. 1. Kioppenburg-Versteegh: Eene nabetrach
ting op mijne 'Wenken en raadgevingen'betreffende het
gebruik van Indische planten, vruchten enz. Een pleidooi
voor het vele goede, dat ons mooie Indië op plantaardig
gebied voor mensch en dier bevat en voortbrengt.
