Van de lezer 6 brieven
Brieven
B-52?
Robert Herrebrugh, Fried Muller, Lizelot en
Cap van Balgooy, Luud Baier en Roel van
Hooydonk wezen ons op een fout in de
Australië-special van afgelopen maand. In het
artikel 'The Japs are coming' van Marianne
van Velzen. Daarin staat tot drie maal toe B-
52, terwijl dit B-25 moet zijn. De B-52 zijn pas
van na de oorlog en hebben straalmotoren.
Oplettende lezers, bedankt!
Redactie Moesson
LIMERICK
Voor de broodnodige humor heb ik hier weer
een limerick:
Een Indo meneer die viel in Keipen
Kon het bloed uit een wond niet stelpen
Aduh kasian
Die arme tuan
Dus CGD gebeld om hem te helpen
Harold Charles, Maastricht
LEESTROMMEL (2)
De stukjes over de leestrommel brachten bij
mij veel herinneringen naar boven. Ik had
mijn man, een Indische jongen uit Soerabaja,
in 1946 leren kennen na zijn evacuatie uit
Indië. Nadat hij de Overbruggings-hbs had
doorlopen, wilde het echter niet echt lukken
in Holland en in 1954 zijn we samen naar In
donesië gegaan, waar hij bij de RCMA tewerk
was gesteld op een Oliepalmonderneming op
Sumatra. Voor een Hollands meisje uit Am
sterdam was het leven niet bepaald makkelijk
in de binnenlanden van Sumatra en ik had
veel heimwee, vooral omdat er absoluut geen
Nederlands- of Engelstalige boeken te krijgen
waren. Gelukkig was daar de leestrommel, een
houten kistje met diverse Nederlandse bladen.
Toen ik op een morgen bij mijn buurvrouw
Sui Feening op bezoek ging, trof ik haar
paniekerig aan. De kat was namelijk in de
leestrommel bovenop de bladen gaan zitten,
en niet om te lezen! De walm die uit het
kistje opsteeg, was niet te harden! Gieche
lend hebben we de boel zo goed mogelijk
schoongemaakt, en de leesbladen in de
zon laten drogen. Na het luchten heeft Sui
de leestrommel van top tot teen bespoten
met 4711, evenals de bladen, maar het bleef
vreemd ruiken. Ik denk niet dat de volgende
lezers nog veel genoegen hebben beleefd aan
de bladen. Wij zijn eind 1959 voorgoed naar
Nederland teruggekeerd (nu met ons vieren),
maar de jaren in Indië hebben een diepe
indruk op mij gemaakt.
Joke Jacobsz-Rosier, Gouda
PRISONERS OF THE SUN
In verband met het artikel over de film
Prisoners of the sun, vraag ik me af waarom
er bijna niets is geschreven over de Neder
landse gevangenen die daar ook opTan-
tui, Ambon zijn begraven. Mijn vader, E.J.
Johanzoon, ligt daar begraven. Hij was op
Ambon krijgsgevangene. Ik wil graag weten
of er nog nabestaanden zijn die er meer van
afweten. Ik hoop op een reactie.
E.J. Johanzoon, Jonker Rispensstraat 3,
8651 BJ IJ 1st. Tel.: osi~S53 '7 05. E-mail:
ejohanzo@xs4all.nl
Reactie redactie: Omdat het maartnummer nu
eenmaal een Australië-special was, hebben we
de kwestie vanuit het oogpunt van de Austra
lische Gull Force-divisie belicht. Daarom is er
niet uitgebreid ingegaan op het Nederlands-
Indische verhaal.
FAIRBRIDGE FARM SCHOOL
Ook ik ben in 1946 in Perth geweest om te
recupereren en ik wist dat het centrum van
Perth op maar 10 kilometer van zee was en
nog is. Pinjarra kan dan ook niet op 100 kilo
meter ten westen van Perth zijn. Na raadple
ging van kaarten kwam ik tot de ontdekking
dat het 86 km ten zuiden van Perth moet
zijn! De site over Pinjarra geeft goede
informatie: www.walkabout.com.au/
locations/WAPinjarra.shtml
Daar vond ik het verhaal over Pinjarra,
waarin ook de Fairbridge Farm School
wordt genoemd.
Henk Horn (via e-mail)
BEDANKT
Mijn hartelijke dank voor toezending van de
verlotingsprijs Isidore van Kinsbergen; Foto
pionier en theatermaker in Nederlands-lndië!
F.C. Latuasan, Harderwijk
ROXY
Wat een leuk verhaaltje over de hond Roxy op
bladzijde 30 van de januari-Moesson. Ik kan
me nog herinneren toen ze de Roxy-bioscoop
bij ons in de buurt bouwden. We waren in
1940 van Benkoelen (Sumatra) naar Bata
via verhuisd. We woonden in Batavia in de
Tjidingbuurt waar in de oorlog het vrouwen
kamp was. In die buurt woonde ook de be
kende George de Fretes. Zijn moeder en mijn
moeder gingen naar dezelfde kerk. Naast de
familie de Fretes woonde de familie Ibrahim,
ik las een paar van haar verhaaltjes in Moes
son. De familie Ibrahim had vier kinderen:
Didi, Luke, Leila en van de oudste dochter
ben ik de naam vergeten. Wij woonden aan
de Djalan Kasahatan tegenover de fami
lie Tamimi en dat is familie van de familie
Ibrahim. Van de Djalan Tangerang, waar op de
hoek de Roxy-bioscoop stond, kan ik me nog
herinneren dat er veel goede eettentjes langs
de weg stonden. Eén dag voor mijn vertrek
naar Nederland moest ik daar nog even langs
om voor het laatst van die lekkere soto kikil
te eten.
Frans Eberhardt, Avenel, New Jersey
april 2006 11
