nieuwd naar die gesloten en onbereikbare vrouw. Ik wilde haar zien als een mens inclusief haar tekortkomingen. Ik was niet op zoek naar een ideaalbeeld van haar, dat wil ik loslaten.' Zus en zo Yolande en Frédérique schelen vijftien jaar en hebben verschillende va ders. Tijdens de Japanse bezetting zat moeder Lucy samen met Yolande en haar broer en hun oma in kamp Banjoebiroe 10 op Java waar zij haar kampdagboek schreef. Uit haar eerste huwelijk is na de oorlog nog een zoon geboren. Niet lang na de oorlog scheidde Lucy van haar man. Va der en moeder waren tijdens de oorlog van elkaar vervreemd geraakt, iets wat veel voorkwam na de oorlog. In Nederland hertrouwde ze. Uit dat huwelijk kwamen Frédérique en haar broer. Yolande verliet het ouderlijk huis toen Frédérique twee was. Yolande: 'We hebben allebei een andere moeder. Biologisch gezien dezelfde maar in onze beleving voelde dat niet zo. Frédérique was altijd nieuwsgierig naar de eerste moeder, de moeder die in het kamp leefde met haar eerste gezin. Zij wilde altijd veel weten over het Indische ge- Frédérique en Yolande aan het werk in de repetitieruimte zin. Dat was een soort besloten wereld voor haar. Ik had het omgekeer de, ik voelde me altijd een beetje buitengesloten in het Nederlandse gezin van mijn moeder.' Frédérique:'\N\j zijn nu eigenlijk opnieuw zussen geworden. We kennen elkaar vooral van verhalen en verjaardagen. Ik was natuurlijk wel close met haar, maar dat was toch op een afstand. Nu we zo intensief met dat stuk zijn bezig gegaan, zijn er allemaal luiken open gegaan, en zijn er nieuwe lagen aangeboord waar wij nog niet bijgekomen waren. En dat is toch heel bijzonder.' Yolande: 'Ik vond het heel bijzonder om dit samen met Frédérique te doen. Je leert elkaar op een totaal andere manier kennen. Omdat je elkaar weinig ziet, ga je elkaar idealiseren. Je plaatst elkaar op een soort voetstuk. Doordat we elkaar zo vaak gezien hebben en intensief met elkaar gesproken hebben wordt de relatie tussen ons dieper. We zagen elkaar toch eerst voornamelijk als het verlengstuk van onze moeder. Je komt elkaar wel tegen in zo'n periode en je leert elkaar beter waarderen.' Frédérique: 'Ik heb eigenlijk veel meer een zus gekregen. Ik moet beken nen dat ik Yolande óók in het verlengde van mijn moeder zag. Omdat moesson

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2006 | | pagina 14