Ia Degofin
Halfgare babi panggang
Het vertrouwde
adres voor al
uw financieringen
Interesse?
0416-279598
PASAR MALAWI
PURMEREND
www.degofin.nl
24 en 25 juni 2006
Persoonlijke leningen
Doorlopende kredieten
in vele vormen
Senioren kredieten met
kwijtschelding bij overlijden
Poirrié's perikelen Tempo Doeloe
In de krant stond dat de wereld 6912 levende talen kent en dat Papua
Nieuw-Guinea met maar liefst 820 talen het land met de grootste
linguïstische diversiteit is. Met het Sinti en de Nederlandse Gebarentaal
inbegrepen, komt Nederland maar op 15. Het hadden er 16 kunnen zijn
als ze het Petjoh niet bij de dode talen hadden geveegd.
De echte Oriëntaalse sfeer met
heerlijke Oosterse gerechten!
Locatie:
'Sportcentrum Beukenkamp'
Van IJsendijkstraat 365,1442 LB Purmerend
Verschillende artiesten, warungs en vele kramen zorgen
voor een optimale sfeer. Zeker de moeite waard om een
bezoek te brengen. Met medewerking van The Night
Riders, F and F band, Rudy van Daim met dochter en
kleindochter. Dansgroep Orchidee, Papuagroep Mam-
besak, Kledingshows. Optreden van het uit Indonesië af
komstige zangduo 'Ridwan Hayat Joyce Pupella'.
Openingstijden:
zaterdag 13.00-23.00 uur
zondag 12.00-20.00 uur
Toegangsprijs
Zaterdag en zondag 6,-
Veteranen en 65+ 4,-
Kinderen tot 12 jaar ei-
Kinderen tot 6 jaar gratis
Info:
e-mail: into@stichtingbersama.nl
Tel./fax.: 0223 - 64 66 58 06-25083029
website: stichtingbersama.nl
1
Financiële dienstverlening
Met vriendelijke groet, Dave Goossens
Het meest ergerlijke aan dit 'afserveren'
is dat wij er als voornaamste belangheb
benden niet in zijn gekend. Alle historisch
besef is hier zoek, niemand heeft ook maar
het minste benul van de inspanningen die
talloze geslachten van gemengdbloedigen
zich hebben getroost voor de totstandkoming
en instandhouding van onze bloemrijke taal.
Maar wat naar mijn gevoel veel dieper in
onze ziel snijdt, is dat hierdoor een enorme
brok verfijnd Indisch erfgoed verdwijnt. Er is
straks niemand meer die weet dat met 'DKW
kilik si-Tambi tot poesing' bedoeld wordt, dat
DKW de donkere rechtsback van Al Ittihad
dol heeft getikt op de vierkante meter. Voor
de voetballeek: DKW was de spil van het
beroemde Chinese elftal Tjiong Hwa en werd
zo genoemd omdat hij met zijn anderhalve
meter even klein en wendbaar was als dat
Duitse 98CC motorfietsje.
Alleen als er in de regentijd veel modder lag,
kon DKW niet uit de voeten. Dan walste elke
normaal gebouwde tegenstander als een
HaDee over hem heen en kon de Indocom
mentator volstaan met een kort maar
krachtig:'Zonet DKW di-srobot tot mampoes'.
Terwijl zijn totok-collega zóveel woorden no
dig had om de overtreding te melden, dat hij
nog zat te praten als ze DKW allang hadden
weggedragen en de strafschop was genomen.
Ik was vroeger erg goed in Petjoh, al zeg ik
het zelf. Pa was daar niet zo blij mee, die
ergerde zich vooral aan de straat rijmpjes
waarmee ik thuis kwam.'Tjina-loleng, boen-
toet di-goreng' bijvoorbeeld, ging nog net
door de beugel. Maar bij de meeste liet hij me
niet uitpraten. Dat vond ik onsportief, want ik
had hem zelf door de mand horen vallen toen
Tante Wies, de dikke tjerèwet van de familie,
op bezoek kwam terwijl er net gezongen
werd. Dat deden ze bij ons vaker: ma aan de
piano met haar alt en pa ernaast met zijn bas.
Ik mocht nooit meedoen, maar mijn zus Con
kweelde meermaals mee met haar sopraan.
Zongen ze driestemmig van die stroopsoe-
soe-deuntjes als Parlez moi d'amour.
Maar goed, tante Wies, die niet kon zingen,
was zo jaloers als de pest. Uit nijd en om ons
huiskoor van de wijs te brengen, zei ze dat
de dames altijd begonnen te zwijmelen als
ze pa's diepe bas hoorden, maar ontgoocheld
afdropen als ze hem in levende lijve zagen. Pa
hield zijn fatsoen en wachtte netjes tot tante
Wies weg was voordat hij begon te foeteren
op 'die halve gare babi gendoet met haar
vette pattepoef'. Ongelooflijk, maar ik kon het
woordelijk verstaan, omdat ik toevallig onder
het raam zat mee te luisteren.
Toen pa weer eens kritiek had op mijn taal
gebruik, verzamelde ik al mijn moed en wees
hem voorzichtig op dat onbehoorlijke getoe
ter van hem. Ontkende hij glashard en zei dat
hij gewoon met ma had gepraat over zo'n
familie-etentje waarbij iedereen iets lekkers
meebrengt. Dat eetfeest was namelijk finaal
in de soep gedraaid door de halfgare babi
panggang en de veel te vette paté de boeuf
van tante Wies. Was het een hevig gedrang
geweest bij de kakoes, dat snapte ik zeker wel.
Ik meen dat hij ook zoiets zei als tante Wies
'mentjret' in plaats van 'tjerèwet', maar dat
weet ik niet meer precies. Wel dat hij me ad
viseerde om m'n flaporen niet meer onder het
raam te luisteren te leggen. Want hij had me
wel zien zitten met m'n schijnheilige gezicht.
Mijn jeugd is niet zo makkelijk geweest.
Jack Poirrié
groeide op in
Batoeradja en
woont sinds 1951
in Nederland. Elke
maand schrijft
Jack Poirrié in
Moesson over zijn
perikelen.
