'de mannen hingen rond als
witte en zwarte lastdieren
Tempo Doeloe
Tegenwoordig word de term concours d'elegance alleen nog gebruikt
als er een vintage autoparade wordt georganiseerd met old-timers.
Maar vroeger in Indië niet! Daar werd altijd wel een reden verzonnen
om een fuif of feest te organiseren. Een Concours d'Elegance met een
parade van mooie dames was tijdenlang je-van-het bij de jetset.
De winnares, en dus toonbeeld van elegantie in haar zwartkanten
japon met witte bloemen in het haar, was Phylis Zorab. En niet alleen
haar uiterlijk was mooi, ook haar innerlijk, want Phylis schonk haar
felbegeerde two-seater aan een liefdadig doel. Het feest eindigde pas
in de vroege ochtenduren.
Batavia's Haute Couture
Als we d'Orient, het populairste weekblad van Indië, van 5 oktober
moeten geloven was heel Batavia in de ban van het Concours van 1935:
'Indien men de hartstochtelijke verhalen gelooven mag die reeds geruime
tijd in omloop waren dan heeft zich in de coulissen van Batavia's Haute
Couture-wereld een weergalooze geschiedenis afgespeeld van wikken en
wegen, van strikt gehouden geheim, ingespannen confereeren...
De kappers wisten te verhalen van kostbare japonnen, en vriendinnen
putten zich uit in veronderstellingen omtrent de voorbereidende maat
regelen harer intiemste rivalen.
De mobilisatie van Ethyopië en de duizenden muildieren die daaraan te
pas komen is een onbelangrijk incident in de wereldgeschiedenis, verge
leken met hetgeen aan een Concours d'Elégance vooraf pleegt te gaan.'
Shanghai dress
Maar ook in Oedjoeng, in het Soerabaja van 1957 werd nog een Con
cours d'Elegance gehouden. Alleen werden daar, naast de mooiste
toiletten, ook de mooiste complimenterende auto's gekozen. Een
ruime opvatting van het begrip accessoire, maar wel eentje naar
mijn zin! Ach ja, de combinatie vrouwen en auto's blijft toch voor de
meeste mannen onweerstaanbaar. Ook werden er sterke staaltjes
motorrijkunst vertoond en was er een lange optocht motorrijders. Het
Concours in Soerabaja werd georganiseerd door raden adjeng Kanti
Soedarmo en de opbrengst was bestemd voor'Het Spastische Kind'. De
algehele leiding was in handen van Hetty Verlinden. Het evenement
is in die jaren vijftig veel multicultureler geworden. Zo zien we op de
foto's een elegante Indonesische in sarong en kabaja, een Japanse in
kimono en een Chinese deelneemster in zogenoemde Shanghai dress.
Totdat uiteindelijk de vrouwelijke elegantie amper meer deel zou
uitmaken van een concours d'elegance.
De hoofdprijs van het Concours, dat in het prachtige modernistische
Hotel Des Indes aan het Molenvliet werd gehouden, was een auto.
Een exorbitante prijs! Maarwas in het high society-lndië van de jaren
dertig niet alles mogelijk? (Misschien was de prijs wel bestemd om de
echtgenoot over te halen in het toilet van zijn vrouw te investeren.) Er
was een overweldigende belangstelling van fotografen en cineasten
voor het Concours. Binnen hadden zich zo'n achthonderd tot duizend
gasten verzameld. Maar liefst drie orkesten speelden ter hunner
vermaak. Het straatpubliek dromde samen voor het
terras van Hotel des Indes om een glimp van het
feest op te vangen. 'Er was een weelde van kleuren
en kleeren', aldus d'Orient, alleen de'mannen hingen
rond als witte en zwarte lastdieren temidden van die
mobilisatie van schoonheid.'
Champagne
Natuurlijk was er aan eten in Hotel Des Indes - dat
per slot van rekening om zijn rijsttafel bekend stond -
geen gebrek.Toch lezen we:'Nimmer hebben zooveel
menschen met hun allen zoo weinig gegeten als dien
avond. Want de keur van spijzen was geen hoofdzaak,
en het oog verlangde meer dan de maag.'Ja, ieder
pondje gaat door het mondje, zullen de deelneemsters
hebben gedacht. De champagne vloeide overigens wel
rijkelijk, hoor.
juni 2006
