'it's meant to be
zeggen ze hier in het zuiden'
'als Indo voel ik me gezegend dat
ik mensen heb kunnen helpen'
echtgenote Fay woont hij al jaren in Slidell, een prachtig plaatsje aan
de oostelijke oever van Lake Pontchartrain.
Goede voortekens
Van de fraaie huizen rond het meer is niet veel meer over: de tien meter
hoge vloedgolf richtte een grote ravage aan. Zo ook aan Gerry's voorma
lige huis dat zich op acht kilometer van het meer bevindt. FHij haalt diep
adem wanneer we de woning naderen. Op de oprit staan vier auto's die
grote waterschade hebben opgelopen. De rest van Gerry's wagenpark is
met de stroom meegesleurd. Op het raam van de belendende woning
staat met rode verf een markering aangegeven.'Dat is de informatie die
reddingsteams op ieder huis hebben achtergelaten', legt Gerry uït.'DeX
betekent dat het huis geïnspecteerd is, de O geeft het aantal lijken aan
en het nummer 12 is het identificatie nummer van de medewerker van
het reddingsteam, leder ondergelopen huis is geïnspecteerd. Er zijn ook
huizen in de buurt waar mensen zijn verdronken'.
Op de veranda vindt hij tot zijn grote verbazing zijn Amerikaanse vlag te
rug. Met de vlag over zijn schouder loopt hij rond zijn oude huis en wijst
op de bamboe en Louisiana irissen die de vloedgolf overleefd hebben.
'Dat zijn goede voortekens, nietwaar?' Het huis telt twee verdiepingen en
blijkt de levens van veertien mensen gered te hebben, nadat Gerry en zijn
gezin gevlucht waren.'Onze buren zijn over het hek gezwommen en heb
ben de bovenste verdieping weten te bereiken. Het geeft me veel troost
dat mijn huis bescherming heeft geboden aan een groep slachtoffers'.
Understatement
Gerry en zijn vrouw Fay hebben besloten om in Slidell te blijven. Daarbij
heeft Gerry zijn vrouw en kinderen wel moeten beloven dat ze de streek
definitief zullen verlaten bij een volgende orkaan.'Fay heeft twee hart
aanvallen gehad door alle stress. We zijn steeds van het ene tijdelijke
adres naar het andere verhuisd en kregen maar geen FEMA-trailer toe
gewezen'. Smalend:'Ik krijg er nu wekelijks een aangeboden door FEMA,
maar het hoeft niet meer. Samen met vrienden richt ik onze nieuwe
woning in. De angst zit er goed in bij ons. Wat als we in juni weer door
een orkaan getroffen worden? Gaan we dan weer dezelfde ellende
meemaken? Dat duizenden mensen in New Orleans zonder eten en
slaapplaatsen zitten? Dat er geen contact is tussen de burgemeester en
de gouverneur van Louisiana, omdat ze problemen met elkaar heb
ben? Ik voel me in de steek gelaten en dat is een understatement', zegt
hij geëmotioneerd.'Media van over de hele wereld kwamen naar New
Orleans om verslag te doen, maar iedereen is ons nu vergeten. Kijk hoe
snel de Amerikaanse regering water en eten wist te leveren in Atjeh.
Hier stierven mensen op de snelweg omdat ze geen drinken hadden'.
Hurricane Alley
Inmiddels is de kuststreek van de zuidelijke staten omgedoopt in Hurri
cane Alley. De voorspelling is dat het gebied vanaf juni zo'n tien orkanen
met minimaal kracht 3 kan verwachten.'We zijn nu wel allemaal onze
huizen aan het renoveren, maar hebben geen enkele garantie dat we
gevrijwaard blijven van een nieuwe orkaan', merkt Gerry mistroostig op.
Naast de materiële schade (waar hij voor verzekerd is) heeft Gerry
een persoonlijk verlies moeten incasseren: zijn goede vriend Clarence
'Gatemouth' Brown, de legendarische blueszanger, overleed vier dagen
na de ramp.'Gate bezat hier drie huizen', legt Gerry uit wanneer we de
locatie aan het water bezoeken.'Toen hij terugkeerde om zijn huizen te
inspecteren, is hij zo geschrokken dat hij vlak daarna is overleden'. Van
de woningen is niets meer over. Half weggezakt in de drassige grond
staan nog steeds de beroemde zwarte Cadillac Coupe de Ville en de
rode Buick Riviera van de zanger. Gerry staart naar de Cadillac.'Moet
je zien hoe zwaar beschadigd de auto is. Gate kon iedere auto kopen,
maar hij was helemaal weg van deze Cadillac. Hij was een classic
gentleman die het liefst op zijn veranda de zon zag ondergaan over de
bayou.' In de buurt van de drie voormalige woningen is een krans met
R.I.P. geplaatst.
Poel vol afval
Max van Norden (Den Haag, 1950), zoon van Indisch-Molukse ouders,
put steun uit het levensverhaal van zijn ouders die gedwongen de
republiek Indonesië verlieten en in 1957 de oversteek naar de Verenigde
Staten maakten.
'Dit is kennelijk de tegenslag die ik in mijn leven moet accepteren', zegt
hij somber wanneer we de plek bezoeken waar ooit zijn huis stond.
South Sea Shore Avenue in Long Beach, Mississippi, biedt een mistroos
tige aanblik. De meeste huizen die op zo'n driehonderd meter van het
strand liggen, zijn volledig weggevaagd. Van het huis waar Max met
zijn Koreaanse echtgenote en kinderen woonde, is alleen de fundering
over. Het zwembad is veranderd in een modderige poel vol afval. De
oceanografisch tekenaar, werkzaam voor de US Navy, staart mis
troostig voor zich uit.'In de vijf jaar dat ik voor mijn werk in Indonesië
woonde, heb ik veel wajangpoppen, ikats, zilver, tin en houtsnijwerk
verzameld. Allemaal verloren gegaan. Mijn vrouw werkte als supervisor
in een van de drijvende casino's in de buurt. Negen van de twaalf ca
sino's zijn verwoest, zo ook het casino waar zij werkte. Ze is haar baan
kwijt en wil het liefst verhuizen.'
Het allerlaatste moment
Max zelf verkeert in dubio. Het liefst wil hij een nieuw huis bouwen op
dezelfde plek. Een huis van beton dat volgens de aangescherpte regel-
junizooó 43
