Wil helmin a rondgelopen' 'Mijn oma heeft nogJG.Y£lfllcinCJ in een paar bontlaarzen van hebben van collega's, het aanspreken van de intrinsieke motivatie van mensen. Je moet wat doen voor de kost. Het is het begin van allerlei andere stappen die je moet maken om mee te doen in de samenleving. Als kamerlid wil ik opkomen voor de outsiders, degenen die buiten de boot vallen in wat ik het arbeidersparadijs noem: toegang tot sociale zekerheid. Er is een steeds grotere groep mensen die met een flexibel contract werkt, freelancers, maar ook jongeren en mensen die gediscrimineerd worden op de arbeidsmarkt. Dat is mijn missie in de kamer: mensen erbij betrekken. Sinds mijn 22ste heb ik het idee volksvertegenwoordiger te willen zijn, in de gemeenteraad of in de kamer. Ik heb ideeën over hoe het beter kan. Ik kan wel blijven roepen vanuit mijn ivoren toren, maar ik ben nu aan mezelf verplicht om ze in de praktijk te brengen.' steeds minder toegang tot de sociale voorzieningen. Het is belangrijk datje wanneer je even tussen banen zit, een uitkering kan krijgen en bezig kan zijn met een nieuwe baan. Het is de voedingsbodem van ons democratisch systeem. Je kunt geen democratie opbouwen wanneer een grote groep mensen in armoede leeft of buiten het systeem valt. Een democra tie hoort inclusief te zijn. De verzorgingsstaat is steeds meer exclusief geworden. Ik vind het verschrikkelijk belangrijk dat de mensen die hier komen om te werken ook toegang hebben tot de rest van het systeem. Dus stemrecht, maar ook bijvoorbeeld meebou wen aan een pensioen. Heel veel mensen van Surinaamse afkomst, maar ook Nederlands- Indische mensen, hebben bijvoorbeeld geen volledige AOW. Dat is natuurlijk raar want Suriname en Nederlands-lndië waren lange tijd Nederlands. Als mensen zeker kunnen zijn van een inkomen, zeker zijn van het idee dat er voor hen gezorgd wordt, is de sociaal democratische samenleving daar bij gebaat. Maar dan moetje wel zorgen dat het voor iedereen gaat gelden.' Arbeidersparadijs 'De sleutel tot de oplossing is werken. Ik zit niet voor niets bij de PvdA, de Partij van de Arbeid. Schoolverlaters moeten gelijk aan het werk, en als dat niet lukt moeten ze een opleiding volgen. Dat staat inmiddels in elk partijprogramma. Het hebben van werk, het Indonesië, ontdekte mijn moeder het land opnieuw. Ze heeft daar nu allemaal nieuwe vrienden. Ze voelt zich daar nu thuis. Jammer genoeg heb ik mijn oma nooit kunnen vragen over de oorlog. Ze overleed toen ik zeven was, waarschijnlijk van ellende. In Nederlands-ln dië was ze een grande dame die grote feesten organiseerde. In Nederland moest ze weer he lemaal onderaan de sociale ladder beginnen. Mijn opa overleed een paar jaar later, ook hem heb ik nooit iets kunnen vragen. Ik was nog te klein.' Werken 'Ik had een strenge opvoeding. Mijn moeder is heel vormend voor mij geweest, zij werkte altijd. Werk was bij ons thuis een belangrijk thema. Ik moest altijd werken voor mijn zakgeld. Ik heb papier geraapt in de druk kerij waar mijn moeder werkte. Ik kreeg mijn zakgeld pas als ik een klusje had gedaan. Die koppeling tussen geld en datje daar wat voor moet doen, is voor mij vanzelfsprekend. Het is een wezenlijk deel geweest van mijn opvoe ding. Ik vind dat als je kan werken.dat je dan móet werken. We hebben in Nederland een prachtig systeem van werken en van sociale voorzieningen. De verzorgingsstaat die we hebben opgebouwd na de oorlog, heeft heel veel gedaan en geëmancipeerd. Vooral het onderwijssysteem heeft heel emanciperend gewerkt, maar ik zie dat een steeds grotere groep mensen, vooral de tweede generatie allochtonen, buiten de boot vallen. Ze werken wel, en ze willen wel werken, maar ze hebben november 2006

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2006 | | pagina 17