crPWcr*
Tempo Doeloe 9 Lezers schrijven
De foto van deze twee padvindertjes viel uit de schimmig
vergeelde bladzijden van mijn moeders kookboek Catenius
van der Meyden. Ze had de foto gebruikt om een bladzijde
met het recept voor zwartzuur te markeren.
DOOR RIKSAMUDERA
Het welpje met zijn afgezakte sokken staat er wat ongemakkelijk bij.
Hij kijkt weg van de camera. Naast hem de oudere verkenner met de
bamboehoed schuin op zijn kop. Met
net iets te veel branie kijkt hij in de ca
mera. Deze twee donkerbruingebrande
oer-lndische jongens konden toen nog
niet vermoeden dat hun soepele, zon
gebruinde lijven onder de Hollandse
grauwe luchten zouden verbleken en
dat van hun onbezorgde jeugd in Indië
niets anders zou overblijven dan een
stoffige herinnering.
In Nederland hoorden we dat padvin
derij rechts was en dus fout. Niet links
zijn werd in Nederland altijd fout ge
noemd. Maar onze Indische opvoeding
had niets te maken met links of rechts.
Je werd opgevoed voor de realiteit van
het leven en of je later nu linkse of
rechtse ideeën kreeg, communist of
katholiek wilde zijn, dat was helemaal
je eigen zaak. Natuurlijk waren er wel
gedragsregels, do's en don'ts, vooral op
het gebied van fatsoen. Er was geen
sprake van 'alles moet kunnen' en 'alles
mag'. Vrijheid mét verantwoordelijk
heid, rechten én plichten.
Indië was een multiculturele samenleving en je leerde omgaan met de
meest uiteenlopende mensen en levensopvattingen. Zelfredzaamheid,
ontwikkeling van je talenten - die zelfvertrouwen kweekte - respect
voor je medemens, een moedige levenshouding en sociaal gedrag,
waren dingen die een jongen in die Indische padvinderij leerde. Het
feit dat we model staan voor een geslaagde integratie heeft te maken
met onze opvoeding. Indische mensen kennen het begrip haloes. Dit is
een erfenis van de Indonesische cultuur waarbij zoveel mogelijk naar
harmonie wordt gestreefd, nooit naar conflicten. Dat wil niet zeggen
dat we conflicten uit de weg gaan. We
zijn geen watjes! Indische jongens gingen
op de vuist met het domme deel van de
autochtone Hollandse bevolking die in
hun racistische pesterijen bleven volhar
den; maar nooit hebben Indische mensen
zich verlaagd tot hooligan gedrag.
De padvinderij gaf de twee jongens op
de foto genoeg gezonde spanning en
avontuur, dat bij het leven van jonge
mensen hoort. Die twee op de foto
moeten prachtige herinneringen aan hun
jeugd in Indië hebben! Als de Hollandse
luchten hun loden jas maar niet afwillen
gooien, probeer ik dat geluksgevoel van
toen terug te halen. Maar ik ben het kwijt
geraakt in de chaos van herinneringen en
kan het alleen nog bij toeval vinden, zoals
ik deze foto bij toeval vond...
F7FRS SCHRIJVEN.
Wil je ook in deze rubriek komen,
schrijf dan een verhaal over een
specifieke gebeurtenis of herinnering
uit de tijd van vóór de repatriëring.
Schrijf rond de 500 woorden en stuur
of e-mail dit - samen met een bijpas
sende foto - naar Moesson. Iedere
maand wordt het beste verhaal
geselecteerd. Moesson bedankt Rik
Samudera voor zijn bijdrage.
28
