ten dat het Saoedi-Arabië was.' Eenmaal in het jaar is het kinderfeest. Dit initiatief komt voort uit een Turkse traditie. Kinderen hebben het de hele dag voor het zeggen. Op school wordt het vertaald in een dag feest met spel letjes. De laatste editie was een groot succes. 'We hebben op deze school veel verschillende nationaliteiten. Het idee ontstond om elk lokaal om te bouwen tot een land. Mijn klas was Indonesisch. Er waren spelletjes en de kinderen leerden een liedje. Beneden werd pisang goreng verkocht. Het was erg leuk.' Adeline wil nog meer lessen geven met het onderwerp Indië.'Je hebt een voorbeeldfunc tie en de kinderen worden extra gestimuleerd door persoonlijke verhalen. Maar het stopt niet bij Indonesië. Ik wil ook graagTurkse en Marokkaanse moeders voor de klas hebben om te vertellen hoe het voor hen was om hier te komen. Zo gaan kinderen anders ■fes... kijken naar de wereld om hun heen en dat is belangrijk. Het geeft ze net iets HESk, extra's.' wordt zorgvuldig bestudeerd. Adeline verteld gepassioneerd:'Het is leuk dat er wat mee gedaan kan worden. Er is namelijk zoveel materiaal over Indië! Ik vind het een gebrek als dat niet gebruikt wordt door basisscholen Het gaat toch over het koloniaal verleden en dat moet aan de orde gesteld worden en niet in de kast worden gelegd.' Kinderfeest Dat het bijdraagt in de bewustwording van de overeenkomsten is te merken aan de re acties van de kinderen. Aandachtig luisteren ze naar de verhalen van juf Adeline en willen het liefst allemaal het antwoord geven op een vraag. De vingers schieten telkens weer omhoog.'Ze reageren heel enthousiast op dit soort vakken. Het heeft veel raakvlakken met aardrijkskunde, geschiedenis en taal. Ze waren vooral verbaasd toen ze hoorden dat Indonesië het grootste moslimland ter wereld is. De kinderen dach- november 2006

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2006 | | pagina 37