f J DOOR TJAAL AECKERLIN EN RICK SCHOONENBERG Iedere maand bespreken Tjaal Aeckerlin en Rick Schoonenberg het wel en wee van Indisch Nederland. Katanja... betekent: Naar men zegt. (Ode aan (Qïe Katanja... Rie is niet meer. Soms kun je iemand ontmoeten en dan vraagje je af: Hoe is dat moge lijk? Hoe bestaat het dat een mens tot in detail kan vertellen over een rijk leven van 1909 tot en met 2006. Niet over haar verworvenheden, maar over de simpele, alledaagse gebeurtenissen, hoewel het decor op de achtergrond soms meer dan grimmig was. Hoe kan het toch dat een vrouw in één leven duizenden kilometers moet reizen. Van Bangko op Sumatra, naar diverse steden op Java, naar Hollandia op Nieuw-Guinea... naar verschillende bestemmingen hier in Nederland? Van een optrekje van hout en alang-alang, naar een huis met een klein brandend peertje op de voorgalerij, naar een door de Amerikanen achtergelaten woning bij Ifar, naar een plaats in het mid den van Nederland. Wie was toch die Rie? Rie was het die als kleine non haar moeder aan een zijtak van de Batang Hari kleren zag wassen. Waarna haar ma met een schaal en sierlijke bewegingen goudstof zeefde. Eén gram deed toen nog één gulden vijftig. Rie was het die als kind door de rubbertuinen struinde en de door dringende geur van rubbertap nog heeft gekend. De'melk'vermengd met aluin. Rie was het die volksverhalen opsnoof. Vertellingen over Pak Pandai, de zogenaamde wijze vader die zich voortdurend in de nesten wist te werken. Rie was het die met lidi, met stokjes gemaakt van de nerf van een klapper, heeft leren rekenen... en verder moest leren op een school op Java. Ze maakte in 1918 een reis van een week met een prauw zonder vlerken over wildstromende rivieren, viel inslaap onder het eentonige geploeter en gestamp van de schepraderen van een hekwieler en kwam met de Ehrens van de Koninklijke Pakketvaart Maatschappij aan in Tandjoeng Priok, Batavia. Rie was het die elke ochtend de kettingberen, de levenslang veroor deelde gevangenen, in hun bruine kloffies voorbij zag trekken. Deze re pareerden afrasteringen, maaiden het gras en waren zelfs aangesteld als kinderoppas. Kasoemin werd haar vertrouweling. Rie was het die het fenomeen 'lattah' nog heeft gekend, een hypnoti sche toestand na een schrikreactie waarna iemand willoos instructies opvolgde. Zo zag ze vrouwen met pannendeksels muziek maken, com plete dansvoorstellingen weggeven of straatverkopers nabootsen. Rie was het die na een ziekbed door tyfus de bijnaam si koeroes.'de dunne' kreeg... in een tijd waarin koos- en bijnamen nog welig tierden. Soms door verbastering van voor- of achternamen, soms veroorzaakt door uiterlijke kenmerken of karaktereigenschappen. Rie was het die als jonge vrouw, via een postiljon d'amour, liefdes brieven ontving van haar toekomstige echtgenoot die tien meter verderop woonde. Rie was het die in de Afrikanerwijk in Poerworedjo naast de nazaten van Afrikaanse Knil-soldaten woonde. Met mevrouw Recht trok ze er op uit om bij de Bombayer over de prijs van stoffen te tawarren. Rie was het die in de Japanse tijd, gedurende negen maanden, in gevangenis Bantjeuj verbleef na middelen verstrekt te hebben aan geïnterneerden in kamp Bergartillerie. Rie was het die als moeder in kamp Makassar haar kinderen de oorlog doorsleepte. Het patjollen van de moestuin als dagelijks corvee:'de cas save altijd met de ogen naar boven.' Rie was het die in Hollandia een nieuw bestaan wist op te bouwen... en het ook weer kwijtraakte. Katanja... Rie is niet meer. Of toch nog wel? Want ze heeft al haar ontmoetingen met gezichten, plek ken, plaatsen, omstandigheden en gevoelens... doorgegeven. Misschien kent u haar wel? Ze staat voor al die Indische vrouwen die in hun bestaan een hoop levens drift, moed, wendbaarheid, kracht, incasseringsvermogen en creativiteit hebben tentoongespreid. Ze staat ook voor datgene wat we als Indische gemeenschap aan het kwijt raken zijn. Laten we vooral alle Rie's koesteren. Sluit je aan bij Tjaal en Rick; stuur een kaartje o.v.v. 'Katanja' naar: Moesson postbus 2074 3800 CB Amersfoort of stuur een e-mail na« katanja@moesson.com. Vergeet niet je adresgegeven* te vermelden! Meer informatie: www.katanja.nl december 2006 41

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2006 | | pagina 41