B O E li T B A U IS A N
2e JAARGANG, 30 MEI 1958
No. 19
DWARS DOOR NEDERLAND
Tweehonderdvijftigduizend repatrianten.
Als die op een rij gingen staan met een
halve meter voor ieder, dan hadden we
een rèntèng van 125 kilometer. Dat is een
lijn dwars door heel Nederland, van
Noordzee tot oostgrens. En dat is een
Boekit Barisan van ervaringen, kennis,
nieuwe mogelijkheden. Niet alleen de loem
pia en de nasibal komen er uit, maar tien
millioen andere wetenswaardige en nut
tige zaken, spannende verhalen, kostelijke
avonturen, waardevolle adviezen, nieuwe
richtlijnen. Dat wéét U toch? Nou, sta dan
op, haak in bij TONG-TONG en wek al
Uw vrienden op hetzelfde te doen. Wacht
niet langer, zeur niet langer, droom niet
langer, maar DOE, DOE, DOE!!!
WÈRF ABONNE'S VOOR TONG
TONG. MAAK EEN BOEKIT BARI
SAN DOOR NEDERLAND.
die getuigen willen van
HET LEVEN VAN DE
NEDERLANDER IN 1NDIE.
Redactie: TJALIE ROBINSON.
Verslaggevers: ALLE LEZERS,
Want het was een leven dat Mensen groot ge-
maakt heeft en Nederland groot gemaakt heeft,
maar nu vergeten en verloochend dreigt te worden.
TONG-TONG is cicen amusement, maar EEN
PLICHT.
Den Haag.
Redactie-adres: Franklin straat 106,
Tel. 63.77.86.
Giro 6685.
Verschijnt tweemaal in de maand.
Prijs per nummer
K wartaalabonnement
I aarabonnement
TWISS EN SCHRIJVER
I Komt een lieve dame op de redactie en zegt:
„Tjalie ik ga herrie met je maken!" ,,Lo, waar-
I om?" „Om die twee Nederlanders, Schrijver en
I hoe-heet-hij-ook-weer." „Even, mevrouw. Het zijn
I geen Nederlanders, maar warga negara's." „O
I ja?" „Ja." „O En dan komt een vrij kort du-
I rende gedachtenwisseling over het moeilijke pro-
I cédé van niet-Nederlandse Nederlanders toelaten.
I Daar gaat het verder niet om. Wèl om het feit
I dat veel Ind'sche Nederlanders niet goed lezen,
I niet goed luisteren, niet ver genoeg nadenken, maar
I gauw boos worden. Vooral bij het verder naden-
I ken over de affaire Schrijver-Twiss krijgen we
I kijk op mogelijke consequen ies, die onoplosbaar
I worden. Als we denken aan de affaire Bertha
I den Hartob. die destends zelfs leidde tot relletjes in
I Singapore, weten we dat één onbedachtzaamheid
I van één mens hele regeringen in ellende kan bren-
I gen. Laat ons beseffen: onze Indische groep heeft
I verbazend weinig verantwoordelijkheidsgevoel
I voor de individuen van de groep en doet weinig
I stappen om het dwalen van een enkeling te voor-
I komen. Maar is er wèl als de kippen bij cm te
I muiten als er vermeend of echl onrecht gebeurt.
I Dat is verkeerd. In Tong-Tong kunnen wij een
I blad maken dat zwakke broeders helpt en waa.r-
I schuwt voor misstappen en dwaalwegen. Sta
I daarom niet terzijde, maar help NU. Juist de
I pienteren, juist de wijzen mogen niet achterblijven.
I Maak van Tong-Tong wérkelijk een apparaat dat
I helpt in nood.
Als men ziet, wat te zien is, komt men ogen tekort.
Daarom ziet men slechts wat men WIL zien en
men heeft dan ook maar twee ogen.
OVER POLITIEK
De in ons blad van 30 April aangekondigde bij
eenkomst van de Nationale Unie, waar Tjalie
Robinson zou optreden als gastspreker, trok
slechts weinig belangstelling. Over het aandeel
van de redacteur van dit blad op die avond
schreef ,,Het Vaderland' van 7 Mei o.m. het
volgende:
Pas de laatste spreker had werkelijk val
op zijn gehoor, mede dank zij zijn speciale
gaven op dit gebied. Het ivas de journalist
acteur-auteur Tjalie Robinson, die zich
niet op het gladde ijs der politiek waagde
maar de Indische Nederlanders in het al
gemeen opriep tot werkelijke politieke be
langstelling en tot een meer positieve hou
ding in hun nieuwe omgeving.
Tjalie Robinson gaf zelf toe, dat hij van
politiek, althans van de Nederlandse poli
tiek, weinig verstand had. Zijn betoog had
een algemene strekking en concludeerde
niet tot de Nationale Unie als dé partij
voor de gerepartieerden. Integendeel, hij
zei soms dingen die achter de groene tafel
niet steeds in goecle aarde gevallen zullen
zijn. Misschien werd er daarom zo goed
naar Robinson geluisterd.
Alleen met de zinsnede over de verhouding van
T.R. tot de groene tafel zijn wij het niet eens.
Het bestuur van de Nationale Unie liet namelijk
de spreker geheel vrij om te zeggen wat hij op zijn
hart had, en nam voldoende de wetten van de
beleefdheid in acht om op deze gastbeurt geen
critiek te leveren. Als andere politieke groepen
zich ook de moeite zouden getroosten om naar
Indische Nederlanders te luisteren, i.pl.v. ze
eeuwig te dicteren wat ze doen moeten, zou de
inpassing van de Indische Nederlanders in de
politiek heel wat vlotter verlopen.
Zowel het verslag van Het Vaderland als de
houding van de N.U. getuigen van inzicht en
begrip. Maar wat hoorden wij zeggen in kringen
van Indische Nederlanders? Dil: „Waddoeh, Tja
lie gaat in de politiek!" „Waddoeh, Tjalie is lid
van de Nationale Unie! Waddoeh dit en wad
doeh dat. Bewijzen van SLECHT luisteren en
SLECHT lezen en toch maar stemming maken
In plaats van ernstig bekijken wat stemmen eigen
lijk is. Want dat is óók assimilatie. Regelmatige
gedachtenwisselingen over poli iek, economie, cul
tuur, etc. zijn in het Europese leven essentieel
voor het bestaan. Wie op deze gebieden „liever
geen soesah" heeft is minderwaardig Europeaan.
Leven is niet een kwestie van een bordje rijst,
een dak. en Drees-pensioen alleen. Maar vooral
van het meewerken aan het scheppen van de
condities c'ic ons die drie zaken verschaffen Brui
ne en gebruinde Nederlanders, wordt wakker voor
het te laat is!
HET VPTL
Dc redactie zou qraaq een exemplaar willen heb
ben van het VPTL, (insiders weten wel wat deze
afkorting betekent). Dit boekje zit vol short
stories van de grootste menselijkheid in het kleed
van de eenvoudigste soberheid. We hopen er
later enkele ui te mogen reproduceren. Maar wie
zendt he': ons op?
REDACTIONEEL
1. Een oude voorspelling van ons is bewaarheid:
als onze groep eenmaal aan het vertellen slaat,
komt de redactie handen tekort om de stroom te
verwerken. Copy voor vijf nummers ligt nu reeds
persklaar, maar is door plaatsgebrek vooralsnog
niet op te nemen. Wees niet teleurgesteld als op
name op zich laat wachten maar SCHRIJF
DOOR! Tong-Tong MOET het beste story-book
werden van Nederland!
2. Het volgende nummer telt vermoedelijk maar
VIER pagina's. Geldgebrek blijft ons vooralsnog
kwellen. Onze leus voor U blijft: Schrijf EEN
story en win VIJF abonné's!
3. Ook de heren der schepping'' raken nu beter
los. Voorbeeld van uitstekend werk: het verhaal
van K. E. van Hout op pag. 3. Wat een 18-jarig
opzichtertje B.O.W. GEDAAN HEEFT is dui
zendmaal het vertellen meer waard dan wat een
Indische jongen ZOU WILLEN DOEN als hij
baas was in Nederland of kontjo van Eisenhower,
Tong-Tong wil een betrouwbaar VERSLAG zijn
van LEVEN en WERK, geen gezwam in de
ruimte.
MENNO VAN MEETEREN BROUWER
EXPOSEERT
Voor wie zich tijdschriften en dagbladen uit het
Indië van omstreeks een kwart eeuw terug her
inneren, is de naam Menno van Meeteren Brouwer
vast geen onbekende klank. De vlotte en geestige
illustraties, zoals U ze nog vinden kunt in vele
boeken over tempe doeloe, o.a. in het gelijknamige
boek van Jan Fabricius, in de bekende Brieven
van Opheffer, in de boeken van „Brammetje"
wijlen Ducroo alle ondertekend met „Menno"
sadjah, zijn zó karakteristiek, dat je ze onmiddel
lijk ook zonder die zwierige signatuur zoudt her
kennen.
Menno is niet alleen een geboren illustrator, die
in enkele markante lijnen en met de meest een
voudige middelen een beeld zó typeert, dat we het
onmiddellijk en verheugd herkennen. Hij is een
begaafd portret- en landschapschilder. Mogelijk
doen zijn schilderijen sommige nieuwlichters in de
schilderkunst ietwat „ouderwets" aan. Maar zijn
berglandschappen, zijn sawahlandschappen doen U
de frisse wind voelen die U van die bergen tegemoet-
waait en U ruikt die eigenaardige reuk van de
sawah, die wij Indisch lui nooit zullen vergeten,
Menno stelt zijn werk ten toon op 6, 7 en 8 juni
a.s. van 10 tot 22 uur in de bovenzaal van het
Indisch Restaurant „Garoeda", Kneuterdijk 18.
Verzuimt U vooral niet er heen te gaan. Menno zal
U als een oude sobat ontvangen en Uw komst
buitengewoon op prijs stellen. En LIwel U zult
er, terwijl koffie- en sambalgeuren langs de trap
pen omhoog stijgen en Uw reukorganen aangenaam
beroeren, vóór de beelden aan de wanden weer
even in Uw tempo doeloe zijn. E daarom: odjo
lali
Hein Buitenweg.
Als mensen bijclkaar zijn wordt er ZEKER ge
sproken. als zij uit elkaar gaan MISSCHIEN ge
dacht.
