EEN ZWERVER DOOR AUSTRALIË 9 In Australië zwerft een eigenaardige Indische jongen rond, Arnold Caymans. Geboren 4 mei 1927 te Pematang Siantar. 1946 naar Nederland HBS, 2 jaar Delft, S mnd. Navigaticschool, varen naar Amerika. Terug in Nederland. „Tida kerasan"Via de States naar Nw. Zealand. Daar drie jaar, o.a. foreman in de pine forests, arbeider in fabrieken en kaaiwerker. 1955 naar Australië voor een onafgebroken reeks van de vreemdste beroepen: o.a. oppasser in een dierentuin, hypnotiseur in een show, verpleger in krankzinnigengesticht, allerlei jobs in fabrieken, mijnen en irrigatiewerken. Laatstelijk surveyor in Humpty Doo. Thans zwe-vend door Australië met een caravan en film apparatuur maar zonder geld om films te kopen. Niemand schiet voor. Toch zou deze zwerver de wonderlijkste avonturenfilms kunnen maken, die h.er goed zouden trekken Hier enkele stukken uit zijn laatste brief. VERTREK UIT HUMPTY DOO Ik heb mezelf gezworen dat ik nooit meer in win ters ga zit.en, dammit! Ik hou van plenty warm te. Dus tegen maart verdwijn ik weer naar een tropische streek. Hier in Australië betekent dat óf Noord Queensland óf de Northern Territory en van de twee bevalt de Terr, me het best; het meest Indisch en easiest going. Makkelijk en on gedwongen en alles kan. Het is nu alweer drie dagen geleden dat we Port Darwin verlieten en we hebben al bijna 1000 mijl naar het Zuiden afgelegd en zijn bijna in Alice Springs in Central Australia. Vanuit de ,,wet" zijn we ineens weer in de „dry" aangekomen en zitten nu in „desert country", d.w.z. de Simpson Desert aan de ene kant en de Great Australian Desert aan de andere kant van de weg. Het is zó stil hier in de desert dat je auto's al mijlen ver kan horen aankomen, soms al 20 minuten voordat ze langs komen, weet je. En honden kan je ook mijlen ver horen huilen. Ik bedoel wilde honden, Dingo s. We kamperen aan de kant van de weg. Tussen de cactussen bij het licht van de pressure lantern om een vuurtje. Eens in de twee dagen kwamen we misschien een andere auto (of truck gewoonlijk) tegen, met wiens bestuurder we dan een kopje thee gingen drinken in de schaduw van de truck, 't Gesprek was al.ijd hetzelfde; ,,A bit dusty today isn't it?" (terwijl de stofwolken om je oren waaien) en dan antwoord je: „Yeah, it's dusty allright!" (Nota bene, per jaar 360 dagen stof, 5 dagen modder!). Als je in die desert stil komt te staan, sta je er voorgoed ook, d.w.z. je auto. 't Enige wat je doen kan is wachten tot iemand langs komt en met hem mee te gaan en tegen je auto „Bye bye black bird" zingen, want die blijft daar tot het eind van de historie staan. Hoe krijg je er een paar banden naartoe? Een nieuwe auto kopen om de andere weg te slepen? Het is de moeite niet waard. Een paar dagen voordat we in Port Augusta aan kwamen, passeerden we Coober Pedy, dat midden in de desert ligt. Het plaatsje bestaat uit een gene raal store en een watertank. Daaromheen ligt een opal field, een van die plaatsen in Australië waar opalen gevonden worden. Milk Opals, Fire Opals, Black Opals. Waanzinnig maanlandschap Je komt de hoek om van de een of andere heuvel en dan zie je opeens tussen die kale rotsige heu- Uit Arnold's grimmige jaren in Holland. Eens op een nogal rumoerige nacht op de bon bij de politie. Hoe of hij heette. Caymans. Spellen! G a y-grec mans! Kreeg zijn bonnetje thuis: „Aan den Heer Gaikrck! Man(s) wat een lol! Een andere keer een bekeuring. Na notering van de naam de vraag waar hij geboren was. Pematang Siantar. „H'm! Laat het niet wéér gebeuren!" Boekje weg. Die moeilijke Indische namen ook! veis een waanzinnig maanlandschap liggen. Over al grote gaten in de grond met mullock heaps er omheen, alsof er een leger van voorwereldlijke mollen gek geworden is. Dat zijn de diggings, 't Wordt niet door een companie gedaan maar door talrijke individuele miners. 'We hebben daar een poos rondgekeken. In schachten geloerd die net wijd genoeg zijn om een vent door te laten en die 20 tot 30 voet diep zijn. Boven sommige van die gaten staat een driepoot met een katrol waar een touw over loopt, waar weer een emmertje aan hangt. Beneden in de grond staat een vent te wroe ten met een houweel en een schop en boven staat z'n maat te takelen. En dat allemaal op een open Links: hierbij schreef Arnold: Dit is 'n erg giftige B-own snake, 11 feet long en dood. Doé daar' je maaltje maar mee. Zoals de lezer ziet, heeft hij intussen een baardje gekweekt! Rechts: een kijkj in Arcadia, Magnetic Island, N.Q.. Vanuit dit koude Holland gëiien is de naam „Arcadia" perfect gekozen. Ach, mijn geliefde klapperbomen Als surveyor achter zijn instrument. Dit portret is haast symbolisch voor het leven van deze jongen die altijd naar verre verten ziet wat TONG TONG ook graag doet! Maar bij hem is de hori zon geen romanbeeldje, waar je van leest bij de haard, maar een eeuwige magneet die elke dag weer trekt. vlakte zonder enige schaduw en waar de lucht staat te trillen van de hitte (zie foto in de kop). Iedereen kan dat doen. Je moet alleen een miner's license hebben (kost 5 bob) en dan kan je een claim uitzetten met vier paaltjes en dan ga je maar graven als een bezetene. Blijkbaar vindt iedereen wel wat. Een vent die wij spraken had de vorige week 60 pond gemaakt met twee stenen. Een ander bracht drie weken terug een brok uit de grond dat hem 5000 opbracht. Vooral als je de opalen tegen het licht houdt, schitteren ze mooi, al zijn ze ongeslepen. Allerlei kleuren zitten erin: turquoi se, jade, groen, rose, purple, pink, etc. Ook zitten daar versteende mosselen in de grond. Miljoenen jaren geleden is dit zeebodem geweest. Moderne holbewoners We kwamen tot de ontdekking dat die bevolking van die opal fields moderne holbewoners zijn. Overal in de heuvels en zelfs in die grote mullock heaps zie je gaten waaruit koppen komen loeren. Die lui hebben zich voor de koelte gewoon inge graven. Geen gezicht gewoon. Z-ie je een donker gat in de rotswand en daarvoor staat een machtig mooie auto of zoiets. Iets verder zit een aborigi nal gemeenschap die ook al aan het graven gesla gen is. Alleen wonen die in de open lucht. Geen tent of iets. Er staat gewoon een veldbed op het (Vervolg volgende bladzijde)

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1959 | | pagina 9