Rama Polderman, Eddy Taytelbaum en
Ben Snijders
10
Super Voorstelling voor TONG-TONG
FUKLIOKA II
Speciaal voor lezers van TONG-TONG (dus géén introducees toegestaan!en ter
versterking van de kas van TONG-TONG (opdat dit blad steeds flinker groeien
mag) geeft één onzer meest enthousiaste lezers, Rama Polderman,
OP WOENSDAG 8 APRIL
in de Kurzaal 's avonds om acht uur
een zeer bijzondere voorstelling, die TONG-TONG-lezers op aangename, nuttige en
leerrijke wijze voor een paar uren geboeid zat houden. Velen weten het uiteraard al
lang: Rama Polderman is in Nederland een beroemdheid op het gebied van Yoga-
therapie. Hij zal ons van het land van de yoga, India, vertellen met een film en
kleurendia's. Hier is één van de vele waarden uit het Oosten, die het Westen stor
menderhand hebben weten te winnen. Hoe rijk zijn wij, mensen uit het Oosten, als
wij ons maar bewust zijn van onze rijkheden. Wij, TON G-TONG-lezers kunnen
van elkaar leren wat wij zelf nog brengen kunnen!
Voor vele lezers is Rama Polderman geen onbekende. Noch zijn vader, de Ir. L.
J. Polderman, destijds hoofdingenieur van de Prov. Waterstaat. Rama leerde in de
nood van de Jappenkampen de grote waarde van Yoga kennen. Hij genas zichzelf
en thans nog past hij yoga met groot succes in zijn dokterspractijk toe.
Rama Polderman is echter geen duffe kamergeleerde. Zijn studie in de medicijnen
betaalde hij met zijn verdiensten als goochelaar. En de lezer clenke hierbij n ei aan
de eenvoudige kunstjes van de toekang soenglap van de Indische straat. Want Rama
won nog in 1958 het wereldkampioenschap goochelen (lste prijs voor nieuwe vin
dingen) in Wenen, samen met zijn vriend Eddy Taytelbaum, die op datzelfde tour
noor van grootmeesters de eerste prijs won in „cartomagie" (kaart goochelen).
RAMA EN EDDY VERZORGEN SAMEN HET TWEEDE DEEL VAN
DEZE SPECIALE VOORSTELLING VAN TONG-TONG-LEZERS. Het wordt
dus werkelijk een super voorstelling en dc prijs, die gerekend wordt per plaats, f 2.
is per sé niet te hoog. Zij is zelfs in vergelijking met andere soortgelijke voorstellin
gen laag. maar is dus ook alleen toegankelijk voor TONG-TONG-lezers.
Wat Rama Polderman betreft we denken dat hij dit uitvoerige artikel wel met
gefronste wenkbrauwen lezen zal, want hij is nog altijd de eenvoudigheid zelve, of
zoals hij zelf zegt: ,,ik voel me nog steeds een echte tjèt en vind het prettig een
steentje te komen bijdragen aan een beter contact tussen onze Indische kring van
mensen, die samen een eenheid moeten vormen waar iets van uitgaat!"
Wel. Rama, je zal straks met genoegen in de zaal rond kunnen kijken en vele. vele
gezichten zien van mensen die wat waard zijn en hetzelfde verlangen als jij. Dat uit
zon „golongan" wat groeien MOET, staat voor ons vast.
Tussen de diverse nummers is daar dan last nol least BEN SNljDERS /os aan de
vleugel) met zijn kostelijke liedjes. Hij heeft er weer twee bij gemaakt („Oudjaar" en
„Assimilatie") die ons doen schudden van de lach. Een „hit" op zichzelf al.
En dan al die bekende gezichten in de pauze!
Kaarten vanaf heden af te halen op ons kantoor, Banstraat 27Geen telefonische be
spreking. Aantal plaatsen uiteraard beperkt.
TONG-TONG NIET BEZORGD?
Oorzaken:
1. Fouten bij onze expeditie of administratie. Wij
zijn dubbel feilbaar omdat wij hopeloos personeels
tekort hebben.
2. Fouten van de post (eens werd zelfs het be
staan van een straat ontkend, maar later toege
geven!)
3. Bij U uit de bus ontvreemd.
4. Uw adresopgave was onduidelijk of fout, of
onvolledig. (Wij krijgen wel eens een briefkaart:
hierbij geef ik mij op als abonné zonder adres!).
5. U hebt al lang niet betaald (houd Uw ka
lender bij!)
6. De som van twee of meer dezer fouten.
Maar alstublieft, schrijf niet dadelijk brieven op
hoge toon. Respecteer u zelf.
KWARTAALABONNEMENTEN.
Kwartaalabonnementen gaan niet per jaarkwar
taal in, maar gelden voor een kwartaal, dus zes
nummers, ongeacht te beginnen waar. Wie zich
dus per 15 mei abonneert voor een kwartaal,
krijgt TONG-TONG toegestuurd t.m. 15 aug.
Teken zelf op uw kalender aan! Help onze da
mes van He k en van Ameyden van Duym, die
met hun tweetjes alleen de administratie van
ruim vijfduizend abonnees moeten bijhouden1
ZIEKTEBRIEFJE.
Het was in de campagne, toen mij 's morgens vroeg
een schrijven van een mijner snijveldgeëmployeer-
den werd overhandigd van de volgende inhoud:
WelEd. Gestr. Heer,
Aangezien ik de koors aan te pakken heb, kan
ik niet op mijn werk komen.
Hopende, dat u niet aan mij twijfel zal trekken,
Hoogachtend.
MERDEKA.
In de zomer 1947 met verlof in Hilversum wo
nende. maakte ik op een middag, in khaki gekleed,
een wandeling, toen ik voorbij een school kwam,
die net uitging. Drie jongens stapten met grote
passen en de vuist omhoog geheven, de weg over
en op het ritme der stappen riepen zij: Mèrdéka,
Mèrdéka en bleven zo voor mij staan, waarop ik
hun in hetzelfde ritme toeriep; Roepa moe, Roepa
moe. Een der jongens vroeg mij: Wat betekent dat
mijnheer? Ik antwoordde, dat dit het antwoord
was op Merdeka. Ze draaiden zich toen om, liepen
met dezelfde grote stappen weer de weg over
roepende: Merdeka, Roepa moe. Merdeka, Roepa
moe!!!!
BOENG JULIUS.
Ook één haar werpt zijn schaduw.
Publilius Syrus.
ONDER MOEDERS PARAPLU.
Een krijgsgevangenkamp in Japan. Fukuoka II
pl.m. 1200 man.
Het kamp was verdeeld in barakken, waarin we
met pl.m. 60 man lagen.
Het was verboden in een andere barak te komen.
2e Kerstdag 1943 mocht er een cabaret gegeven
worden voor 't hele kamp. Dit viel zo in de
smaak, dat we de Jap verzochten dit nog eens te
mogen doen.
Op een dag kregen we voor onze barak toestem
ming. Mannen van de andere afdelingen mochten
dan niet komen kijken, wat natuurlijk toch ge
beurde. Maar daar had de Jap juist op gerekend.
Er waren een man of 15 van de andere zalen
aanwezig, toen de Japse wacht aan kwam zetten.
Hij pikte 6 man mee. De anderen konden zich in
veiligheid brengen door onder de kolong te krui
pen. Voor de 6 man zag 't er niet best uit. Ze
werden naar de wachtpost gebracht en moesten
tijdens het verhoor stokstijf in de houding staan.
De Jap wilde weten, waarom ze in die zaal waren
gekomen. Eén van hen antwoordde dat ze daar
moesten optreden. Nu wilde de Jap weten wat
ze dan te doen hadden.
„Zingen," zei dezelfde man. „Wat zingen?" vroeg
de Jap. „Laat horen!"
Toen klonk in de wachtpost; „Onder moeders
paraplu, liepen eens twee kindjes." „Hanneke en
Janneke, dat waren dikke vrindjes." enz.
De Jap vond 't prachtig, maar wij lachten ons rot.
Resultaat: de zes man mochten weer terug naar
't cabaret. A. VAN TER BEEK.
DIE MOEILIJKE T.
Een ander mopje met die lastige t in werkwoorden:
Juffrouw: „Nono, vervoeg jij het werkwoord drin
ken."
Nono: „Ik drink jij drink hij drink
(De halve klas, fluisterend:,, t t t
Nono (geschrokken): „Ik drink thee, jij drink thee,
hij drink thee!"
(Blak-bloek-blèrrrr!
Ars longa, vita brevis. De kunst is lang, het leven
kort (zorg dat ge in een goede TONG-TONG uw
dood voorbij leeft).
Seneca.
Ach ja en die vervelende slokan altijd verstopt
en dan maar sodok tot muis-nja hij kom druit!
Wat een avontuur herbergde zelfs dat kleine en
onaanzienlijke achtererf. Uit het oog, maar niet
uit het hart zelfs die kleine slokan niet!
