2
Gevaar voor Rare praatjes"
In de trein vanuit Haarlem, reisde ik samen met
mijn oude sobat S. Als fervent aanhanger van het
Tong-Tong streven, bracht ik 't gesprek hierop.
Tot mijn grote verbazing was S. niet bepaald
enthousiast.
Gevraagd naar de reden hiervan, antwoordde hij,
of ik het wel wist dat de eerste uitgave van Tong-
Tong bekostigd was door de P.v.d.A.
U, begrijpt ik stond er gewoon van te kijken.
Ik heb natuurlijk gekotjokt om er achter te komen
hoe hij aan deze absurde uitspraak kwam
Als volgt, ene zekere hr. Q. woonachtig te Am
sterdam-West sinjo K.V.P.) moet op een dag
in de tram gesproken hebben met ene blanda (A.R.)
waarschijnlijk in de periode kort na de verkiezingen
(welke?) over het verlies aan A.R. leden.
Blanda A.R. weet dit aan het overgaan van de
Gerepartieerden van de A.R. naar de P.v.d.A.
gezien de grote propaganda in het blad ,,T O N G-
T O N G" welke eerste uitgave bekostigd moet zijn
door de P.v.d.A. waarop de A:R:man een z g-
authentiek stuk produceerde!!!!!!??????
Ik vind dit belangrijk genoeg om U even te melden,
want als zon nuchter iemand als S. dit min of
meer /„slikt" hoe dan de gewone Njo
X.
(Namen beschermd. Red.)
1. De motivering van meneer Q is zó „roewet"
dat het eigenlijk dwaas is om erop in te gaan,
maar wij kennen veel „roewete" broeders en zus
ters en hopen met het antwoord iets duidelijk te
kunnen maken.
„Euro-tropisch"
,,U heeft een paar maal het woord Euro-tropisch
gebruikt en alhoewel ik weet wat U bedoelt, zou ik
het toch prettiger vinden als U kon formuleren
wat Euro-tropisch eigenlijk is."
L. M. R. v. d. K.
Ik ben eigenlijk even ver als U. Misschien zou ik
een eind verder komen als men mij vertelde wat
Europees eigenlijk is (buiten het geografische be
grip dan). Na tweeduizend jaar bestaan weten
Europeanen zelf niet eens wat en wie precies zij
zijn, wat nu eigenlijk precies hun cultuur is. Zelfs
politiek en economisch bestaat er geen Europa,
zoals vooral de laatste jaren telkens weer blijkt.
Hoe willen Euro-tropische mensen dan formuleren
wat zij zijn en willen, veel en veel gemengder,
verspreider en talrijker dan de Europeanen. Maar
het merkwaardige is: muziek, literatuur en beel
dende kunst spreken een taal die niet mis te ver
staan is. Wij herkennen elkaar aan onze muziek,
onze taal, onze typische gewoonten, duizend en
één kleine dingen. Is het nodig om voor alles wat
wij zo sterk voelen en zo positief weten, een
formulering te zoeken? Heeft U de formulering al
gevonden voor Grieks-Romeins? Voor Assyrisch-
Babylonisch? Voor Hindoe-Javaans? Wij gaan
maar met de „karavaan van duizend jaren Van
waar? Waarheen? Maar zie, onze voetafdrukken
staan in het zand.
T. R. r
ATTENTIE.
1. Inlichtingen omtrent adressen van abonnees
worden door ons NIET verstrekt. Deels omdat dit
een algemene „wet" is bij alle dagbladen en perio
dieken, deels omdat het inderdaad niet aangaat
vrijelijk te beschikken over andermans adres.
Wij begrijpen inderdaad dat in een blad als
TONG-TONG heel wat oude connecties weer
worden ontdekt en dat men die graag weer wil
aanknopen, maar we weten ook dat er mensen
zijn die om welke reden dan ook met bepaalde
episodes uit het verleden willen breken.
Om al die redenen willen we brieven aan oude
kennissen wél doorsturen, aldus aan de betrokkene
de vrije keus latend om een connectie te conti-
nuëren.
2. Uiteraard worden omtrent advertenties of
TING-TINGs nimmer inlichtingen verstrekt t.a.v.
de steller achter het advertentienummer. Wie ad
vertenties onder nummer plaatst, heeft daar redenen
voor. Die worden door ons uiteraard gerespecteerd.
2. Neem aan dat de eerste uitgave oplaag?
nummer? jaargang?) door de P.v.d.A. gespekt is,
dan heeft TT zich daarna dus vrij gemaakt of be
rouw gekregen. Nu nog steeds boos? (Groepsgevaar
No. 1: onverdraagzaamheid!).
3. Baseert een K.V.P.-man zijn opinie op de uit
spraak van een A.R.-man, die in de tram zo maar
een document in de zak heef, waaruit blijkt dat
TONG-TONG (neutraal) gespekt wordt door de
P.v.d.A.? Of elke smoes is goed genoeg (maar
waarom dan zo n ingewikkelde?) óf men gelooft
nog steeds alles wat gezegd (en gelasterd) wordt
(Groepsgevaar No. 2; Gebrek aan kritisch ver
mogen)
4. Telkens blijkt ons weer dat politieke verdacht
makingen en aanvallen op TONG-TONG door
gaan, openlijk of in het geniep, met insinuaties of
„bewijzen zwart op wit". Hoe verschrikkelijk als
onze ruimheid vernield wordt door kastjesgeest!
(Groepsgevaar No. 3: Verdeeldheid).
5. TONG-TONG is een tong-tong, dus nooit poli
tiek. Niet tida boleh, maar tida bisa. Wij zouden
on-sociaal, on-christelijk, on-Indisch zijn als wij ons
geluk reserveerden voor een politiek groepje.
6. Wie nuchter is, gelove niet iedere man in de
tram. Hij bemachtige voor ons elk „authentiek
stuk" en signalere leugen en bedrog. Nuchter zijn
is handelen als Paulus: „Gaat heen en onderzoek
zelf de dingen".
En alsjeblief, alsjeblief, onderschat zulke „rare
praatjes" niet. Elk groot gevaar begint onschuldig!
T. R.
EN PASSANT
Toen ik de sigarenwinkel binnenging, zag ik haar
voor de kisten groenten staan van de winkel er
naast. en toen ik na een tien minuten buiten kwam
stond ze er nog: besluiteloos en half dromerig
neerkijkend op de kroppen sla, de radijsjes, en nog
wat. Ik kon het niet nalaten, maar achter omaatje
langs lopend fluisterde ik: „Jammer isterniet kang-
koeng, ja mevrouw."
Ze draaide zich met een ruk om, roepend: „Na
itoeoeoe! en hield me meteen bij m'n jasje vast.
„Ja itoe. meneer!"
„En jammer isterniet sawi ja mevrouw, en patjai
en koetjai!"
,,He-eh."
„En laboe siem ja mevrouw, of laboe gendie maar
voor maken sajor bening!"
,,He-eh ja meneer!"
„Of blindjo of terong blanda of katjang pandjang."
„Adoeoeoeh!"
„Dag mevrouw."
„Dag meneer."
(Ik weet zeker dat we allebei toch een stukje
gelukkiger waren!)
SCHOENEN
Gedichtje, geïnspireerd door een sketch die ik
jaren geleden gehoord heb van Buziau.
Schoenen, laat ons ze samen bekijken
en u permitteert, met mensen vergelijken.
Met voeten getreden gaan ze door 't stof,
er zijn mensen, die gaan op één schoen en één slof.
Schoenen, ze vragen verzorging, net als de mensen,
laat bij beiden soms heel wat te wensen.
Want zijn ze stuk. kapot of versleten,
worden ze vaak in een hoek gesmeten.
Schoenen, ieder koopt ze naar keuze,
de een let op de kleur en de ander op neuzen.
Er zijn mensen die leven op zeer grote voet,
ook zijn er, die leven op één stof, als 't moet.
Schoenen en mensen, 't zij zwart, 't zij wit,
mag ik u vertellen, waar of 't in zit.
Bij de mens en bij de schoen,
moet 't binnenwerk 't doen.
BLANDA.
KLEURLINGEN
Een onzer lezers las in zijn blad „De Dordtenaar"
in het verslag van de rechtszitting voor een troep
nozems de zin: „De knapen bleken eerder reeds
met kleurlingen te hebben gevochten." Waar in
datzelfde blad het zaakje van de „Indonesische Ne
derlanders voor de politierechter" breeduit op pagina
1 was uitgesponnen, greep hij naar de pen om de
redactie opheldering te vragen over dat „kleur
lingen", waarop ruim een maand later het ant
woord werd ontvangen: „Volgens het woordenboek
zijn kleurlingen afstammelingen van een blanke
en niet-blanke." Punt. Voor de gevoelswaarde van
het verzoek bleek men dus geen aandacht te
hebben.
Het is eigenlijk een heel onsmakelijk verhaal: een
vijftal jongens „krojokt" een onschuldig heer van
oudere leeftijd en trapt en slaat het slachtoffer
zelfs als het al op straat ligt. Een passerend Hon
gaar werpt zich op de onverlaten „die er van door
gaan als spreeuwen". Uitspraak: „Niet zo kwaad.
Na voorarrest onmiddellijk op vrije voeten."
Dit soort jongelui (al lang gesignaleerd!) heeft o.a.
ook gevochten met „kleurlingen", U weet wel, die
Indonesische jongelui op pagina 1. En dan zegt de
toeschouwer: „Wind je niet op. We moeten after
all dankbaar zijn voor alles wat voor ons gedaan
is!" We hadden een paar dagen terug een Hol-
lander-van-hier op kantoor, die verontwaardigd
uitriep: „Dat is rassendiscriminatie!" Zo ver gaan
wij niet, willen wij niet gaan. Het blijft alleen zo
vervelend om misdadigheid zo glad in één adem
te horen noemen met kleur
Tot slot (en hiermede is alle discussie gesloten)!
wij verdedigen hier niet onze eigen zaak, maar
HET NEDERLANDS FATSOEN. En dat fatsoen
EIST dat niet alleen de gast, maar ook de GAST
HEER zijn manieren kent.
T. R.
MONGGO RèKl
Madjallah aran „Tong-Tong"
Gawené bojang-bojong
Pantasé di pun sokong
Monggo, rék, gotong-rojong!
Ingez. WF. W. Schardijn
(Djempol! Red.)
WAT IS HET VERSCHIL?
Brieven van abonnées worden veel te vaak ver
keerd geadresseerd. Men weet het verschil niet
tussen „Redactie'' en „Administratie".
Men onthoude.- brieven betreffende verzending,
abonnering, voldoening ab.gelden, verhuizing, gaan
naar de Administratie.
Brieven die betrekking hebben op de inhoud van
het blad, ingezonden copy of foto's, verzoeken om
hulp, algemene informaties, gaan naar de Redactie.
In dit beginstadium van TONG-TONG gaan ook
advertenties naar de Redactie.
Brieven die aan Tjalie Robinson gericht zijn, wor
den gericht aar. hem persoonlijk, eventueel voor
zien van de aantekening privé. Dit laatste moet
men echter niet te gauw doen. Zaken van alge-
in _en redactioneel belang kunnen gewoon aan de
Redactie gericht worden. T. R. ziet namelijk alles
tóch wel, maar dringende zaken kunnen direct
worden afgehandeld.
Cliché's,
Men stuurt ons vaak cliché's (negatieven) toe van
foto's, die men graag in TONG-TONG wil heb
ben. Dat is verkeerd. Men moet de foto's zelf
sturen.
Dat komt omdat men in de war is met kranten-
cliché's. Dit zijn dingen van lood, zink, koper of
plastic, een soort stempels dus. Deze dingen heb
ben alleen kranten, U niet. U moet dus altijd de
foto zelf sturen, tenzij wij om speciale redenen om
het negatief vragen.
