EMIGRANTEN
TING-TING
BRISBANE CALLING
1 f
T ransportbedrijf „SPOED"
N.Z. Voorburgwal 99
AMSTERDAM
Geroutineerde Balie-Employe (E)
Bekend met de behandeling van lucht- en scheepvaartpassages
Sollicitaties met pasfoto, gegevens over opleiding, verlangd salaris etc., te X
zenden naar Markt 28, Delft
Ter overname voor Onder
nemende Indischman
Goed renderend Cafetaria-Bedrijf met Ind.
keuken in randgemeente van Den Haag-
Het bedrijf is voor uitbreiding vatbaar, doch
huidige eigenaar (Indischman) voelt zich
hiervoor niet jong genoeg meer.
Brieven onder No. 1197.
Sale bij Woolworth. Een wiegende, deinende men
senmassa. Langzaam schuif ik vooruit tot ik stilsta
bij een stand van plastic artikelen. Daar is wat
ruimte vrijgekomen en ik kan wat ruimer adem
halen. Vóór mij staan drie kinderen druk in het
Engels te kwetteren over de aankoop van een
plastic strandemmertje. Ik kijk nog eens opmerk
zaam naar de papa en mama, die bij het stel ho
ren. I'm sure dat zij, net als ik, „Van Indische
Bodem'' zijn. Maar ook zij praten Engels. Gee,
wat een vergissing
Dan ineens krijg ik van achteren een duw en ik
trap de pater familias gevoelig op zijn voet. En
dan'n woedend: „Adoè, kenah
Ik buig me wat voorover en fluister: „Djangan
marah, tuan".
„WaahIs U óók
IK EN BENTIET
Op een dag ik ontmoet Si Bentiet bofen op 't
spoorbaan bij Manggarai. Haat noh soeken steen
njang ron-ron lekker-lekker foor kartepil. En dan
ik haat ook soeken foor mijn persoon. En dan ik
fin steenkool één stuks njang se-gedeh telor asin
en dan ik seh „tap!" en dan ik bewaar.
Si Bentiet hij kijk tot melotot sijn ooh en dan hij
seh: „Foor wat ferwaren dese 'lie, als niet foor
pillen bantèng?".
Ik seh: „Niet foor kartepillen dese. Dese is foor
bewaren tot wor diamant."
Si Bentiet, hij seh neks. Hij kijijijijk maar. En dan
hij wijs sijn poot naar steen njang so hroot als
kinderhoof londjong en dan hij seh: „Diamang?
Als so, ferwaren dese steen tot wor bidoeri boelan
njang ning-nong."
Ik seh: „Niet so, 'ntiet, niet so. Dese hij is weten
schaap."
Hij seh: „Mbèèèè."
Ik seh. „Mbè loe sendiri. Niet flauwekullen dong.
Ik lees in angcyclopaedie!"
Hij seh: „Ang sioe hie?! Ik dèng, eten Sjanghai
dese!"
Ik seh: „Ang sioe hie lagi! En - cy - do - pa - edie!"
Hij seh: „Ajo dèh. Ang Sioe Pa Eddy, dèh.
Makanan apa dese?"
Ik seh: „Niet maken grêgêtên mij, 'ntiet. Dese
anoe hij is niet foor freten, dese is een fette boek,
Ister alles drin, alles."
Hij seh: „Liefdelefen ister drin."
Ik seh: „Ister."
Hij seh: „Mana die boek. Ik koop."
Ik seh: „Schaamteloos!"
Hij seh: „Hoe jij weet liefdelefen is drin."
Ik seh: „Ik lees selfs!"
Hij seh: „Na itoeoeoe!"
Ik seh: „Jammer niet klein jij. Anders ik beuk.
Wiljeweten wiljeniet dese steenkool!"
Hij seh: „Wil."
Ik seh: „De bos haat doot, boom wor bruinkool,
bruinkool wor steenkool, steenkool wor
Hij seh: „Jij selfs wor hahak als niet noempang.
Trein hij kom!"
En dan wij noempang. En dan ik seh: „Niet hahak,
maar gehakt met t."
Hij seh: „Thee-nja fan waar."
Ik seh: „Laat maar." En dan ik suh. En mijn
ohen ik rolt naar bofen. En dan trein-nja hij rij
langsaam foorbij: glondéng, glondéng, glondéng.
Lang. Tot op. En dan Si Bentiet hij seh: „Jou
ferhaal efen lang als dese trein?"
Ik seh: „Als niet langer."
Hij seh: „Laat maar dèh. Alleen je sweer heus egjes
dese? Steenkool wor berlian?"
Ik seh: „Ik sweert!"
Hij seh: „Sweer!"
Ekibin Road. De bus begint langzamer te rijden.
Er schuiven assembomen langs mijn raampje. Be
laden met prachtige dikke assems. Nu stopt de bus.
Juist bij twee druk plukkende mensen. Ik buig me
nieuwsgierig voorover. Wat moeten Australiërs
nu met assem doen! De plukkers draaien zich om
naar de bus. En nu zie ik
Hij, maar nét aan slaapbroek en kabaja ontwas
senzij maar nauwelijks ontgroeid aan de sa
rong. Waarmee ik niets kwaads bedoel, want toen
die klederdracht nog mode was, hadden we nog
een zeer gelukkig en menswaardig bestaan.
„Lekker voor sajur lodeh", knik ik uit de bus.
'n Stralend gezicht. „Morgenavond', zegt zij. „Dan
zijn wij vijf en veertig jaar getrouwd. Vier en
veertig jaar daar (en zij wijst in de verte) en één
jaar hier. Maar sajur lodeh overal lékker, ja?"
Het zonnig stuk achtererf van ons huis aan de
Coenboulevard. De grote kooi met tekoekoers van
mijn zoon. Ik bedoel die duiven met zo'n zwarte
ring om de hals.
Zo 's morgens half zes bij je kopje tubruk: Tekoe-
koertekoekoerrOf zondaks bij Oom Eddy
Obdeyn in Emborg Trengguli. Oom druk bezig
met zijn vogels. Pas weer jongen. Tekoekoers
Nu:
's Morgens tien uur in mijn „pondok" te Brisbane.
Ik kijk eens door het raam. Wrijf eens flink mijn
ogen uit. Mana bisa
Twee grijs-beige vogels op een tak van de Wattle
Tree.
Zwarte ring om de hals.
„Tekoekóérrrtekoekóérrrr
TILLY BREEMAN-OBDEYN
En dan ik sweert snel mijn fingers tot bijna
tjongkèl sijn ooh. En dan hij heloof. En dan hij
seh: Ajo, haat mee. Soeken rijk-rijk." En dan
wij haan naar tempat langsir lok-lok. Isterfeel
steenkool daar. En dan Si Bentiet hij pilih één
stuks njang segedeh nangka en dan wij smeertem.
Als al fér op de baan, Si Bentiet sweet-nja hij
kom druit en dan hij stop en dan hij fraah: „Ló,
jij waarom jij neem niet jij?" En dan ik seh: „Lang
si bewaren steenkool tot wor diamant. Duisent
jaar ister." En dan Si Bentiet hij kijk laang naar
mij. Ohen-nja kleieiein. En dan hij wil beuken mij.
Diamang hij maak los tot gloendoeng fan de dijk.
Dese diamang, hij duikel en hij spring: beloentak-
beloedoek-bok-bok-brét-bok- naar een kleine kam-
pongchuis njang éénpersoons nummer hondert. En
dan Si Bentiet hij blér: „Smerénü" En dan wij
smeertem. En toen al.
Maar tot nou ik choor die chuis: „GOEBRIAKÜ
Tolooooongü"
T]AL1E ROBINSON.
(londjong langwerpig; bidoeri boelan maan
steen; melotot uitpuilen; grêgêtên zich op
winden; tempat langsir lok-lok rangeerplaats
voor locomotieven.)
HET adres voor deskundige emballering,
verhuizingen en transporten is het:
Telef. 3.86.07 (Na 18 uur Telef. 72.19.10)
In deze rubriek hopen wij Urine contactjea tussen
Indische mensen tot stand te brengen. En omdat
Tong-Tong voor zulke Ueine seintjes wat sombong
klinkt, noemen we de rubriek maar „Ting-Ting".
Klein en lekker en altijd welkom, toch? f 2,50 per
plaatsing van 3 regels, elke regel meer één pop
meer.
Leest LEO LEZER's lees- en leerboeken. Boeken
lijst op aanvraag. Zuid Larenstraat 127, Den Haag
v/h Gr. Postweg 66, BANDOENG.
Welke Heer, van beslist Christelijke huize, wil ken
nis maken met dame, 53 jaar (wed. ex-KNIL),
wonende in een der mooiste plaatsen in het mid
den des Lands? Brieven onder No. 1192.
TE KOOP GEVRAAGD: oud Indische Volks
kunst en ethnografische voorwerpen van de Archi
pel en Nieuw Guinea, bv. schilden, wajangs, mas
kers, voorouderbeeldjes, enz. Ook antiek Chinees
porcelein. Brieven onder No. 1193 of tel. 637793,
Den Haag.
TE KOOP: eetkamer am„ gasfornuis, radio, div.
stoeltjes, 2 pers. opklapbed, 1 pers. divanbed, div.
tafeltjes, vloerkleed. NA 9 AUG. L. Roos, Roemer
Visscherstraat 265, Haarlem-Noord.
OPROEP. Wil Heer BIZEL (oud ziekendrager
tijdens Jap. oorlog Java-Thailand-Burma) zijn hui
dig adres opgeven aan Jos. J. Schaafsma, On-
landseweg 17, Paterswolde
TE KOOP. 6 pers. ontbijtstel Eng. Aardewerk,
rose 37,50. 6 pers. eetservies gebl. aardewerk
„TULPINA' 57,50. Te bevragen Gast Thomson-
laan 109, Den Haag.
Wie helpt ons aan het adres van WIM RASING
en MARGOT KERSBERGEN? Brieven aan de hr.
E. Eschels, Lubeckstraat 112, Den Haag.
Welke Ind. dame tussen 40 en 50 jaar wil, tegen
vergoeding van kost en inwoning, huishouding be
stieren van alleenst. heer van middelb. leeft.
Brieven onder no. 1195.
Wie wil echtp. (beiden Indischen) met a.s. baby
helpen aan 2 gestoff. kamers en keuken in A'dam-
West. Liefst bij Ind. gezin. Max. prijs 100,per
maand. Brieven onder No. 1196.
Antwoordbrieven op TING-TINGS moeten het
adv.nummer in GROTE cijfers op de LINKER-
BOVENhoek van de enveloppe dragen, teneinde
te voorkomen dat de brieven in het hoge werk
tempo ter redactie abusievelijk worden geopend.
DELFLAND REISBUREAU vraagt voor haar kantoor te Delft
