sr
(Vervolg Spijtoptanten)
ROTTERDAM
niet steeds alle werkelijke noodgevallen benaderen.
Dit kan men echter niet de Regering verwijten en
dit moet ook niet ten gevolge hebben, dat men nu
maar allen toelaat zonder dat er noodzaak voor
is.
De vraag is: is er een algemene noodtoestand in
Indonesië? Deze vraag beantwoord ik ontkennend.
Ik kan mij hiervoor ook beroepen op een zeer
recente brief uit kerkelijke kring: van een predi
kant, die daar nog is. Deze schrijft, dat naar zijn
mening de warga negara's, wanneer zij daar moei
te voor doen, over het algemeen een plaats vinden
op de arbeidsmarkt.
Nu is het zo en dat moeten de geachte afge
vaardigden goed weten dat onze repatriërings
regeling een uitzonderlijk gunstige regeling is. Zij
gaat ver uit boven hetgeen de Nederlandse werk
lozen krijgen, ongeveer 30 pet. Afgezien van deze
alimentatie geeft de Regering „voorschotten" voor
de overtocht, 1500 per persoon. Dan krijgen de
mensen een kledingsvoorschot, een meubelvoor
schot of zij gaan eerst in een contractpension; dit
laatste betekent een uitgave van 10.000.— per
jaar voor een gezin met twee of drie kinderen.
Wanneer zij uit die contractpensions komen die
uit een sociaal oogpunt niet gewenst zijn; het zijn
een soort mensen pakhuizen moet men trach
ten hen in het arbeidsproces in te schakelen. Dan
moeten zij op de bijzondere schaarse woningen in
het Westen beslag leggen. Men kan hen al wel in
het oosten of noorden onderbrengen, maar daar is
geen arbeidsgelegenheid. Bovendien is er een groot
aantal, dat niet voor inschakeling in het arbeids
proces in aanmerking komt, mensen, die levens
lang moeten worden onderhouden.
Nu zegt men: Waarom wil de Regering dat restant
niet ineens toelaten in plaats van tweeduizend per
jaar?
Wat bedoelt men daarmee? Het restant is nog
altijd vloeiend. Er komen nog steeds nieuwe aan
vragen binnen. Wanneer de agitatie groot is, dan
stijgt meteen het aantal aanvragen. Zeer recente
lijk is het aantal aanvragen tot 600 opgelopen in
een tijdsverloop van 2 maanden ongeveer, terwijl
het voordien praktisch niet meer was dan 50 per
maand. Maar wat wil de vergadering? Wil men een
bepaalde peildatum in die zin, dat alle aanvragen,
die daarna in aanmerking worden genomen, niet
meer in behandeling komen? In ons systeem kan
men de toestand volgen en kan men een gezin, dat
door ziekte of andere oorzaken, b.v. sterfgeval,
wordt getroffen, later nog helpen, wanneer het
dan in nood geraakt. Een overbrenging van een be
paalde groep is niet doenlijk, want de groepen
zijn vloeiend.
Het zou best kunnen zijn, dat, wanneer de Chi
nezen^) in moeilijkheden komen, zij bij de Rege
ring komen aankloppen en zeggen: Wij hadden
kunnen opteren voor het Nederlanderschap en wij
hebben moreel precies dezelfde aanspraken als de
spijtoptanten, die wel Nederlander zijn geweest,
doch een zodanige affiniteit met het land hadden,
dat zij opteerden voor het warga negara-schap.
In het regeringsbeleid is een van de moeilijke din
gen, dat men de problemen tegen elkaar moet af-
weqen. Het probleem van de spijtoptanten heeft
ook financiële aspecten. Op de begroting van Maat
schappelijk Werk staat naar ik meen 20 miljoen
voor voor de uitkeringen aan de contractpen-
ABONNF.MF.NTF.N BUITENLAND
Per jaar
Nw. Zeeland, Australië, Zd. Afrika, Brazilië:
Per Luchtpost: 30,Per Zeepost: 12,
Nw. Guinea, Canada, U.S.A.;
Per Luchtpost: 24,Per Zeepost f 12,
Suriname, Antillen;
Per Luchtpost: 18,Per Zeepost: f 12,—
West Europese Landen;
Per Luchtpost: 12,
Agent voor de Ver. Staten: Chris Deyker-
hoff, 210 Heckelstreet, Belleville, New Jer
sey, U.S.A.
Agente voor Canada: Mevr. E. Ie Seur-
Zimmer, 1 Richviewslde Road, Weston,
Ontario, Canada.
sions en 21 miljoen voor ondersteuning aan gezin
nen, die in woningen zijn ondergebracht. Wij zijn
genoopt een zeer kostbare emigratiepolitiek te voe
ren, wij hebben de hoogste belastingen van West-
Europa, wij moeten voortdurend plaatsen vinden in
het arbeidsproces voor onze eigen bevolking
terwijl de geachte afgevaardigden weten, dat elke
arbeidsplaats een investering van rond 60.000.
vraagt wij wensen voorop te lopen met de hulp
aan onderontwikkelde gebieden, ten aanzien waar
van aan de andere kant van het Binnenhof steeds
meer aandrang op de Regering werd uitgeoefend
om daarvoor 9 miljoen te geven, hoewel Neder
land dan meer geeft aan dat speciale fonds dan
b.v. West-Duitsland. 4)
Aan de andere kant zijn er weer andere afgevaar
digden, die hun hart hebben verpand aan de
I.D.A., de International Development Association.
Hier zijn uit alle banken geachte afgevaardigden
opgestaan, die een vrije spijtoptantentoelating be
pleiten. Men heeft gzegd: Allen toelaten, zelfs alle
maatschappelijke Nederlanders!
Ik vraag mij weieens af of men zich de gevolgen
realiseert. Het zijn er misschien 100.000. Zo
wordt het in ieder geval in het boek van Wert-
heim becijferd en dat is een verantwoorde becij
fering, die ook door Prof. Samkalden is genoemd.
Dan zijn er nog in de rijen van de geachte afge
vaardigden, die nog weieens iets zeggen ten gunste
van belastingverlaging. Dat moet hier weliswaar
secundair zijn, dat geef ik toe, want het financiële
aspect speelt hier niet in de eerste plaats een rol.
Maar wat wel een rol speelt, is het volgende. Komt
men met de pathetische uitroep „Redt een kind
3). Tienduizenden Chinezen hebben in de afgelo
pen eeuwen het Nederlandse gezag trouw gehoor
zaamd en Nederland onnoemelijk ruime diensten
bewezen. Duizenden hebben door hun „gelijkstel
ling" hun grote verknochtheid aan de Nederlandse
Staat duidelijk gedemonstreerd. T.a.v. de Neder
landse samenleving vervullen zij precies dezelfde
rol als de Joden in zovele andere volken (ook
Nederland). Hetzelfde geldt voor honderdduizen
den Indonesiërs. Zijn wij vergeten hoeveel Konink
lijke onderscheidingen er in de Gordel van Smaragd
zijn uitgereiktWij willen hier per sé NIET zeg
gen dat al deze mensen ook hier komen moeten,
maar als er gevallen zouden zijn van langdurige,
koppige optering, dan is het verre van natuurlijk
dat deze mensen worden afgewezen. Het zijn geen
van alle bedelaars. Excellentie!
4) Het snelle tempo, waarin de contractpensions
zijn „leeggewerkt" bewijst - hetgeen ook de Mi
nister van Maatschappelijk Werk herhaaldelijk
heeft gezegd hoe uitstekend de repatriant zich
aanpast in het Nederlandse werkproces. Wij teke
nen (hier voor de zoveelste maal) scherp protest
aan tegen de wijze waarop men telkens wil doen
voorkomen dat Indischgasten hier teren op de
staat. Tienduizenden repatrianten zijn in de meest
uiteenlopende functies bijzonder nuttig voor het
vaderland. De Indischman, die hier niet aarden
kan. emigreert opnieuw, maar leeglopers en para
sieten zijn wij NIET. noch de spijtoptanten die
straks komen zullen.
Op maandag 4 april a.s. om 8 uur zal Tjalie Ro
binson in de „Social Hall" van de Morgenster-
kerk aan het Slingeplein no. 1., een causerie hou
den over:
„DE TAAK VAN DE INDISCHE NEDER
LANDER IN NEDERLAND"
Vooraf wordt een bescheiden programma van mu
ziek, zang en dans gegeven. Kaarten a 0.50 ver
krijgbaar bij de volgende adressen:
Pendrecht: L. F. van Oort, Iersekestraat 72, tel.
177629; L. E. Marlissa, Stellendamstraat 9.
Zuidwijk: H. A. Klerks, Angerestein 13; Foto Sa-
methini, Biezeveld 33, Tel. 178725.
Charlois: E. W. Klerks, Urkersingel 20a.
en wil men dat doen, dan behoeft men niet ver te
gaan, want de zorgen van de kinderbescherming
zijn zo groot, dat vele voogdijverenigingen al drei
gen, dat zij hun werk moeten staken, omdat zij de
middelen niet meer hebben.
In het kader van al die diverse belangen heeft de
Regering dit keer ruimer dan haar voorgangers
als richtsnoer genomen een toelatingsbeleid, afge
stemd op 2000, met nog een extradosis voor speci
fieke noodgevallen. Het kan zijn, dat men teleur
gesteld is, maar zou het ook niet kunnen zijn, dat
men toch, wanneer men al die belangen ziet, die
wij tegenover elkaar moeten afwegen,5) eindelijk
het hoofd zal buigen en begrijpen, dat die toela
ting, gezien de royale opvang hier, beperkt moet
blijven tot de werkelijke noodgevallen.
5Voortdurend wordt geroepen: selectie! Alsof wij
het daarmee niet eens zouden zijn! Maar hoeveel
mensen zijn hier al niet binnengekomen, waarvan
men in Djakarta WIST dat zij uitgeselecteerd
hadden moeten zijn? En hoeveel mensen op wie
NIETS valt aan te merken, zijn ETTELIJKE
MALEN ACHTEREEN koel afgewezen? Het
selectiesysteem deugt niet. Op een onverklaarbare
manier komen „handige jongens" voortdurend bin
nen, maar blijft het timide „wrakhout" (dat des te
meer recht heeft op steun) in de kampong achter.
THAT'S THE LIMIT
Op een tempo-doeloe schooltje in de binnenlanden
van Java.
De Inspecteur: Kindertjes, wie kan me nu es ver
tellen wat het toppunt van vlugheid is?
Lex: Wah, sneltrein 'nir.
Inspecteur: Hm da s niet dom. Maar
Tjo: Ik weet 'nir, ik weet 'nir. Elektrisitèt nir.
Even maar je druk op de knop, lichnja ister al.
Inspecteur: Mooi hoor. Nog iemand?
Tjalie: Ah, 'nda 'nir. As de snelste ik weet.
Inspecteur: Nou
Tjalie: Buikloop 'nir.
Inspecteur: Buik loop
Tjalie: 'Tuurlijk 'nir je weet nog niet, ister al.
Af en toe komen spijtoptanten
bijeen om te proberen samen een
uitweg te vinden uit de ellende.
Maar wat wilt u, elk plan, elke
onderneming stuit op de herme
tisch gesloten hekken van het
Hoge Commissariaat, op de ge
sloten deuren van de Indonesische
instanties. Goed, goed, Nederland
heeft gelijk, Indonesië heeft gelijk.
Maar kunnen wij als Mens een
medemens voor onze ogen laten
vergaan? Dan moet er toch iets
ontbreken aan onze „opvoeding
tot alle maatschappelijke en Chris
telijke deugden" en dan deugt er
iets niet in het geweten van de
Staat waaraan wij onze toekomst
toevertrouwen.
