SUPERMAN Gaskolectra (sedert 1931) Amsterdam 1 Kti,„.s„ch. m 1 Waardebon! „Roland ons Kind" BAZAAR IN DEN HAAG We moeten toch helpen? Ala. Goederenhandel Hoofddepot „Shell" Tel. 243772-32716 Hemony straat 52 0 Tel. 717904-722331 Bij inlevering van deze advertentie aan de Keizersgracht tot 30 JUNI. KORTING 5 pCt. op Meubelen, Textiel en Woningtextiel CREDIET-SERVICE Weet je, we krijgen hier op de redactie veel be zoek van sublieme mensen. En we krijgen veel brie ven van sublieme mensen. Hoe wij weten dat ze subliem zijn? Omdat ze dat kunnen aantonen door zich te vergelijken met niet-sublieme, zelfs zeer ver foeilijke mensen. Dat zijn mensen die zich met de Jap misdragen hebben (of althans: zo zégt men,) die NSB-er zijn geweest, die in krijgsgevangenschap hebben geknoeid, in de pot gezeten, pro-Soekarno geweest zijn, vijfmaal getrouwd geweest zijn, „ge signaleerd" zijn geweest in verdacht gezelschap, waarvan „men" zegt dat..., aan wiens smalleen al je kan zien, datde totok uithangen, de Indo uithangen, anak kolong zijn, hun dochter hebben laten trouwen met een groentenboer, enz. enz. enz. Als alles waar is, wat gezegd wordt, dan bestaat onze repatrianten groep voor 95% uit bandieten. Mijn God, wij gaan aan bandietisme ten onder Tenzij de vijf procent subliemen zich tiendubbel hard weren. Maar opnieuw: mijn God! Deze vijf procent zijn met lamheid of filosofische berusting geslagen. En ten derde male: mijn God, waarom hebt gij deze uitverkoren vijf procent gezegend met alle Christelijke deugden behalve die van Ver draagzaamheid en Vergevensgezindheid? En zo dat niet mogelijk is, waarom deze Uitverkoren niet gezegend met zóveel kracht, dat zij de 95 70 konden uitroeien? In onze gelederen triomfeert het ordinair-honende „Eens een dief, altijd een dief!", één van de kwa lijkste eigenschappen van het Nederlandse volk. Lees de partij-politieke scheldpartijen er maar op na. De flodders vliegen er aan alle kanten af, zodat ik me vaak in verbijstering afvraag: ben ik uit Indonesië gevlucht naar de veiligheid of naar de nog groter onveiligheid? Wij zijn na het verlies van Indië een volk in grote moeilijkheden. Met een internationale status gelijk aan die van Denemarken. Maar niet met 4,5 mil- lioen inwoners, maar een op één klein kluitje ge pakt maximum van 11 millioen en een beklem mend stijgend geboorteoverschot daarbij. Wij MOETEN ons groter en grootser gaan weren om niet te vergaan. Maar wat doen wij? Kijven en kij ven en schuldzoeken! Wij bidden u, kleine garde van super-subliemen, redt ons Vergeet en vergeef wat wij misdaan hebben en nog steeds misdoen, scheld niet langer, maar bouw een enorme super-structuur van nieuwe ontplooiingkracht. Al was het alleen omdat uw superioriteit u dat gebieden moet. Zo nee, vergeef ons onze omgang met de kwaden, bij wie wij ontdekt hebben een levenswijsheid zoals alleen gevonden kan worden bij mensen die heb ben durven fout zijn, die driedubbel geboet heb ben, en opnieuw bereid de gemeenschap te dienen. En jullie, 95% bandieten, trek je het algemene gescheld minder aan. Durf wéér te leven. Bedenk dat het „rapalje" was dat met Columbus Amerika ontdekte. Dat het mislukte lijnbaandraaiers waren in geronselde nietsnutten, die met Tasman, Rogge veen en Bontekoe de Zeven Zeeën bezeilden. Ver geet dat verduivelde misbruikte woord „fatsoen Oordeelt ganselijk niet. Bid. Werk. Omdat wij niet leven moeten voor Drees-pensioen, maar voor vele generaties na ons. Dat is pas leven! Leerlingen van het Lorentz-Lyceum uit Eindhoven qaven op zaterdagavond 2 april in Den Haag t.b.v. het N.A.S.S.I.-comité in Pulchri-Studio een geslaag- de voorstelling van Wim Kan s blijspel Roland ons Kind". Wim Kan schreef dit stuk destijds in Birma in krijgsgevangenschap onder het oog der Japanse schildwachten ter opvrolijking van zijn mede- P.O.W.-ers. Het is een allergeestigst blijspel van een wonderkind", dat volgens de verwachting van zijn ouders een groot violist moest worden, doch zich in werkelijkheid ontpopt als een echte sports- man: voetballer bij Ajax, wielrenner op de Rai, prima gymnast enz. Het geheel stond onder de vlotte en bekwame lei ding van Berry Smeenk (oom Evert), die het stuk enige jaren geleden ook reeds met succes in Ban doeng had geregisseerd. De jongelui uit Eindhoven werden bij aankomst m Den Haag door enige N.A.S.S.I.-Comité-leden har telijk ontvangen en eerst onthaald op een gezellige nassi-goreng in de Indische-Kunstkring. Zo kwam de stemming er goed in en het spel liep vlot van stapel tot groot genoegen van de zaal (die helaas niet helemaal vol was) die genoot van Wim Kan s geestige tekst en het verdienstelijke spel van de jon gens en meisjes. Wij kunnen de heer Smeenk niet anders dan zeer dankbaar zijn voor zijn stimulerend initiatief en hopen, dat hij zijn wonderkind Roland ook voor andere N.A.S.S.I.-Comité's buiten Den Haag zal willen vertonen. Dat zal ons gironummer 8118 zeker ten goede komen. Snoorweaonaeluk in 1906 tussen de stations Kemajoran en Pasar Senen. Trein uit Bandoeng aan personentreintje uit Batavia Kota. Toen de Javaanse machinist en stokers van het treintje op de voor grond opeens de trein uit Bandoeng zagen aankomen, sprongen zij van de rijdende trein. Op de loco motief van de Bandoeng-trein stond machinist le kl. Dommers (inzet) Hij bleef op zijn post en remde krachtig Resultaateen gescheurd heupbeen, beide treinen zwaar beschadigd, maar verder geen persoo Wke ongelukken. Aan nontonners geen gebrek natuurlijk'. Dicht bij deze plek stortte tientallen HrenUer het vliegtuig rnèt generaal Berenschot neer - een onzichtbaar teken aan de muur: het einde is op handen In Den Haag sloegen drie Indische verenigingen, „Onze Toevlucht", Stichting PIGL en de NESVO, de handen in elkaar om een bazaar te houden. Men had maar 12 dagen de tijd en Onze Toevlucht had net al een bazaar gehouden, maar „siet dogh wat eene goede couragie vermagh", de op 4 maart in Amicitia gehouden bazaar bracht maar eventjes zeven duizend gulden op, waarvan zoals gewoon lijk) weer een deel bestemd werd voor andere vor men van hulpverlening aan gerepatrieerden, maar toch nog een flink bedrag van 3800.kon wor den afgedragen aan het Nassi Comité voor de spijt optanten. Een prachtige prestatie. Zij bewijst: 1. Ook al is de Indische groep in tal van kleine groeperingen verkaveld, men kan elkaar toch gemakkelijk vin den en SAMEN iets goeds tot stand brengen; 2. geen tijd is te kort, geen moeilijkheden zijn te groot, als men maar energiek doorzet; 3. de zaak der spijtoptanten wordt ALTIJD alléén maar ge steund door WERK, niet door gepraat. Mijn adres was ze langs een omweg te weten ge komen. Mijn boeken hadden haar veel genoegen ge daan en nu wilde ze zo graag wat geven voor de spijtoptanten. Nee, niet langs de gebruikelijke weg gironummer 8118 ze wilde het me persoon lijk overhandigen. En zo trof ik de 88-jarige in haar leunstoel bij een Rijswijks raam, waardoor de lentezon op deze aprilmorgen als een belofte naar binnen scheen. Kan men 88 jaar worden en zó helder en opge wekt van geest blijven, zo vol belangstelling voor de wereld van nu en zó ruim van hart zijn? Een paar uur hebben we gebabbeld over tempo doeloe. Haar tempo doeloe. Van toen ze kind was in een groot gezin, dat woonde in het enige verdiepingshuis op Kebon Sirih. Een gastvrij huis, waar elk van de vele kinderen altijd een vriendje of vriendinnetje aan de rijsttafel meebracht. Over de standplaatsen waar ze gewoond had met haar man, die B.B.- ambtenaar was. Van oude huizen en stille wegen. Van opstanden in het Bantamse. Over de ouders van du Perron, die ze zo goed gekend had en bij wie ze vaak had gelogeerd in het paviljoen van Gedong Lami, dat eigenlijk Gedong Menu heette en waar ze Eddy, die toen nog maar „Toetoet heette, had gekend. We praatten over het oude Indië en de tijd gmg voorbij zoals dat oude Indië is voorbijgegaan. Na tuurlijk praatten we ook over de spijtoptanten. En toen overhandigde de oude dame me een enveloppe met 500.»/We moeten ze toch hel pen?' Terwijl ik door de zonnige Heerenstraat langs de oude dorpskerk naar de tramhalte terugwandelde hoorde ik nog de heldere opgewekte stem, zag ik de klare ogen en dacht ik aan het grote hart van deze 88-jarige. Lieve mevrouw Velders, namens de spijt- optanten dank ik II voor Uw gulle gave en ik voeg er mijn dank bij voor het bezoek dat ik U heb mogen brengen.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1960 | | pagina 7