r r.rrr.ï.S «stsas: sa - --
TOMSON
DE SLANG
Deskundige voorlichting - Prima snelle service
Sinds 1912 TOMSON Scheveningen
11
Mijn motte, e™ mcteomon,. Z.itouj ■"•rAT.IL ^Zkte'btet
TONG-TONG AMSTERDAM
MIJN IBOE
MOEDERDAG
MIJN IBOE!
zzas
Vroeger deed BABOE TJOETJ! de was, thans biedt
orme keuze ui. Jan 80 VERSCHILLENDE WASMACHINES van
'j werelds beste merken.
Zeesluisweg 22-30 - Teleloon 55.06.00
Gemakkelijk te bereiken me. .ram 8 en 11, bes 23 (L), hal.e Duinstraat
eerste wakker?
Maakten we elkaar wakker of kwamen we van
zelf een voor een naar buiten om bij Mam te gaan
zitten, een treetje lager met ons hoofd tegen haat-
knieën' Dat weet ik niet meer. Er is alleen nog
maar het beeld van de jongste drie kinderen, die
bij Mam op het stoepje zaten, terwijl ook wijde
donkere tuin in keken, of naar boven staarden,
waar de sterren helder aan de hemel stonden en wij
elkaar de sterrebeelden wezen die wij kenden. Heel
zacht spraken we dan, want de ochtendstilte was
zo intens, dat je stem ruw en vreemd klonk,
als ie gewoon trachtte te praten.
Of Mam begon wat te vertellen. Verhalen en
sprookjes uit Suriname, waar ze ook geweest was.
Met bijzonder veel genoegen hebben wij kunnen
constateren dat men in onze kringen wel degelijk
belangstelling heeft voor een culturele avond, de
de april was hiervan het bewijs. Breton de Nijs
(R Nieuwenhuys) sprak hier voor een eivolle zaal
over MULTATULI, en wel in het bijzonder over
de herdenking van de 100-jarige uitgave van de
Max Havelaar. De zaal was volkomen uitverkocht,
en hoewel er officieel 100 man in gaan hadden wij
er 140 gasten in geperst, terwijl wij nog velen moes
ten teleurstellen die ons opbelden om kaarten.
Vele studenten waren zeer getroffen door de vol
komen frisse en nieuwe wijze waarop de heer
Nieuwenhuys de figuur Multatuh (Douwes Dek
ker) en de „Max Havelaar belichtte. Dit is niet
verwonderlijk wanneer men weet dat velen van
deze studenten niets of bijna mets van Indonesië
afweten en zich dus geen voorstelling kunnen ma
ken van de Inlandse geest en adat. Het bleek dat
men volkomen beduusd was over het weinige wat
men eigenlijk wist en waarop men een oordeel ge
veld had, welk door deze belichting van de zaak
,Lebak" beslist volkomen herzien moest worden.
1' Na de lezing werd gelegenheid gegeven vragen te
stellen waarvan door vele collegae van de heer
Nieuwenhuys, welke zich in de zaal bevonden,
een dankbaar gebruik werd gemaakt. Doch ook de
andere aanwezigen lieten zich niet onbetuigd, zo
dat er qeen tijd meer overbleef voor de rest van
het programma. Niemand had echter het interes
sante dispuut willen missen en zo was dan ook
ieder met de gang van zaken dik tevreden. Het
publiek dankte de heer Nieuwenhuys dan ook met
een lang, warm en zeer verdiend applaus. De reac
tie op deze lezing heb ik reeds de volgende dag
kunnen merken aan de telefoontjes welke op onze
afd. secretariaat binnen stroomden en waartuj
ons verzocht werd toch vooral een ieder op de
hoogte te willen houden van de andere activiteiten
welke wij op cultureel gebied op het programma
hebben' INA BLAAUW
Ons lievelingsverhaal was Kopera Kanno. Hoe he
precies is weet ik helaas niet meer. Of ze vertelde
van een groot huis ergens in Holland, met ruim
zolder, waar de kinderen speelden en kattekwaad
uithaalden, van sleetje rijden en schaatsen. Ho11^
werd me daardoor zo vertrouwd, dat ik me
nooit bepaald vréémd heb gevoeld.
Zo was het dan ook op die bewuste morgen. Mam
had net een prachtig verhaal verteld van de droom
kinderen op de grote zolder. De eerste haan begon
in de verte te kraaien en je kon de bomen in
tuin al onderscheiden. Opeens slaakte ik een door
dringende gil, die de hele gemoedelijke stemming
kapotscheurde en wees huiverend naar een grote
zwarte slang, die niet zo ver van ons op het tuin
pad lag. Het beest lag doodstil en scheen te slapen.
Mam kon een rilling van afschuw met onderdruk
ken en haar stem klonk wrevelig envoi afkeer.
,Die ellendige beesten hier ook altijd
Mijn broer, blijkbaar de moedigste van ons allen,
begon de slang met steentjes te gooien, in de
hoop, dat hij weg zou kruipen. Mijn zusje en ik
stonden meteen op het bovenste treetje van de
achtergalerij om meteen weg te kunnen lopen als
het beest onze richting uit zou komen Bevend
hielden we elkaar bij de hand. Maar de slang blee
doodstil liggen en verroerde zich niet. Intussen werd
het hoe langer hoe lichter en mijn broer deed
steeds een stapje dichter bij het ondier, om te
zien of het misschien al dood was. Mam protestee
de schril en hevig, welk protest in een onderdrukte
gil oversloeg toen mijn broer de slang oppakte
en hem grinnekend bij ons bracht.
Ach, de band van mijn kimono' riep mam, „die
heb ik zeker gisteravond verloren en toen tel en
onredelijk tegen mij: „Hè, jij ook altijd om een
mens zo aan het schrikken te maken!
Wij verzochten Ben Snijders de woorden van zijn
liedje „Mijn Iboe" in het Moederdagnummer
van Tong-Tong te laten plaatsen, daar zo vee
van onze lezers er om hebben gevraagd, en voora
ook, omdat juist in dit nummer de woorden wel
van heel bijzondere betekenis zijn. Uit het ant
woord, dat we mochten ontvangen ontlenen wij
noq het volgende.
„Dit is een geweldige eer voor mij, een eer, die ik
allemaal eigenlijk te danken heb aan Soekinah,
want zo heette ze, mijn eigen Maatje, en wat nog
leuker voor mij was, Iboe heeft geen verjaardag.
Op haar Paspoort stond: geboren omstreeks 188/,
verder niets.
Knappe ambtenaren zijn hier, door eindeloze vra
gen aan Maatje, achter gekomen, toen ze, nu weer
tien jaar geleden een pas aanvroeg om naar Holland
Omdat Iboe geen verjaardag had dus, had haar
„knappe" njo Benny erg lang geleden haar op
moederdag jarig laten worden!
Wij Tong-Tongers wensen Ben Snijders geluk met
zijn Iboe, die zoveel wijsheid bezat en waar wij,
hedendaagse moeders, die zo knap zijn, nog zo
veel van hadden kunnen leren.
IDA
IKS
Hoor je de tong tong? Hoor je ook de kohkol en
diep in de nacht de hatong? Het is een oproep
voor moederdag op de eerste zondag in mei a.s.
Laat deze dag niet voorbijgaan als de dag van
qisteren, maar geef aan Mah, hetzij van Indonesi
sche, Chinese of Europese afkomst een geschenk,
al is het een sendok kaleng. Je weet wel, een die
behoort tot de keukenuitrusting.
Moeder kijkt glunderend naar het handige voor
werp. Tapi mah, bikin untuk njo pisang goreng
ja, dengan strop goela djawa?
Oh, begitoe.
(Maakt maatje voor haar jongen dan pisang goreng
en ook stroop van Javaanse suiker?)
O, bedoel je het zo! p QOW1JN
Toen ik voor het eerst moest naar het
schooltje
Heb ik heel erg geprotesteerd
Maar Iboe zei: ,,'t Moét nu eenmaal
Wees blij. Mama heeft nooit geleerd.
En op die dag, in het nieuw gestoken
Met Iboe naast me, ik was gerust
En bij het schooltje, toen ik toch huilde
Heeft zij mijn tranen weggekust.
refrein:
Mijn Iboe, je bent mij, als een schitterende
Een ster die mij leidde, ook al was je hoever!
Want, al kon je niet lezen, niet schrijven.
mijn schat
Ik ken er niet één, die jouw wijsheid bezat.
Tijd ging zo snel, en voor wij het wisten
VEas mijn blijde schooltijd haast voorbij
En toen ik stond, voor mijn laatst examen
Wist ik Iboe aan mijn zij.
En of ik al sprak: „Toe ga nu rusten
Voor jou begint de dag zo vroeg.
Haar antwoord was: „Maatje kan niet slapen
Als jij zo voor je toekomst zwoegt."
refrein:
Jaren geleden is ze vertrokken
Haar weer terugzien zal ik nooit
Na achttien maanden hier in Holland
Zei ze: „Mama maar poelang, njo.
Ik geprobeerd, maar koud en vreemd hier.
Jij bent hier thuis. Ma is gerust".
En bij het afscheid heeft dappere Iboe
Mij voor de laatste maal gekust.
BEN SNIJDERS
EARES COMBO
