TR OP TV
RADIO BOLLAND
Tevens hét adres voor TELEVISIE
D. de KM.
(Lees verder volgende pagina)
f - ft -
fo^.. Een lezer waagdej het met
C~~ (j nevenstaande adressering na
s- de T. V.'Uitzending.
Het lukte I
Advertentie
Stationsweg 143 - Tel* 11 *50*86 - DEN HAAG
Cowboy TOPPERS
Jim Reeves:
He'll have to go
WANDA JACKSON
MARTY ROBBINS
De televisie uitzending van de Vara, „Anders
dan anderen", die voor onze directeur, hoofd
redacteur, Tjalie Robinson, een complete verras
sing was, (en voor ons ook!), heeft heel wat brie
ven opgeleverd waarin onze abonné s hun waar
dering uitspreken en hun gelukwensen aanbieden.
Tjalie kan onmogelijk zelf, hoe graag hij het zou
willen, al deze brieven beantwoorden. Daarvoor
zijn het er te veel. Langs deze weg worden alle
schrijfsters en schrijvers heel hartelijk bedankt voor
hun hartverwarmende woorden.
Hier volgen enkele passages uit enige van de
vele brieven.
IDA VAN KOETSVELD
REDACTIE SECRETARESSE
Adoeh, wat hebben wij genoten van de VARA
uitzending vanavond. Ook hebben we vaak om je
gelachen, zó lekker spontaan, „verlehen", soms
leek je bingoeng gewoon, enz., want we herkenden
onszelf in je acties. Betoel-betoel fijn, dat je eens
voor het voetlicht komt en ik ben waarachtig
trots, annèh ja! Je hebt zo ineens weer, eenvoudig
en bescheiden, al onze dierbaren voor de geest
getoverd, die ver, verweg zitten
Het deed ons bijzonder veel genoegen om
eindelijk eens een „sinjo in het middelpunt van de
belangstelling te zien. Dit beetje chauvinisme kan
men mij toch niet kwalijk nemen nietwaar?
W. M. F.
Wij hebben hier thuis met vreugde, trots en
veel plezier naar jou en je kontjo s zitten kijken.
Wat een aardige Hollandse vrienden hè die het op
namen voor de Indo s en de spijtoptanten, en wij
hopen op een minstens even groot succes als de
Nederlandse actie voor de Afrikanen in Algerije.
In elk geval was het initiatief van de VARA om
jou als sinjo voor de t.v. te brengen zeer sym
pathiek en die Bert Garthoff, de ex-Nirom omroe
per, is een erg aardige vent
J. A. A.
De volgende dag op kantoor stond het werkvolk
over de uitzending te spreken en werd ik er, als
enige pelopor in de zaak, direct bijgetrokken.
De zondag daarop zat ik in een gezelschap van
Totoks in de provincie en werd mij al spoedig de
vraag gesteld of ik die leuke uitzending van die
Indonesiër Tong Boon had gezien. Bij het horen
van deze naam kreeg ik een visioen van Glodok
met zijn babi-panggang gehangen aan ijzerdraad
haken, maar begreep ik al gauw wie met Tong
Boon werd bedoeld. Dat ze Indonesiër zeiden is
begrijpelijk, wanneer zelfs dagbladen hier nog over
spreken. Tong Boon snap ik ook wel, want roe-
wet al die namen: Boon, Tong-Tong, Tjalie Ro
binson, Mahieu, en dat allemaal één en dezelfde
persoon.
Ook in dit gezelschap één en al lof over de uit
zending, en doet je dat toch wel goed. Banjak,
Banjak kamsjah.
Ik weet wat je eerste reactie op deze surat zal
zijn, nl. kijken in je kaartenbak of deze vent al lid
is op Tong-Tong. Laat maar Pèh, al.
Met hartelijke groeten,
Eindelijk weet ik, hoe- en wat LI bent en hoe U
er in werkelijkheid uitziet. Wij hebben volop geno
ten van de t.v. uitzending. Het was kostelijk en ont
roerend tegelijk en ik ben er van overtuigd dat
door deze uitzending heel wat mensen zijn wakker
geschud, doch ook misschien wel geschokt
MEVR. G. B. v. G.
En wie anders kon 't beter zijn dan de ver
tolker van de Indische gedachte, de voorvechter
van de kleine Boeng, de stem van de „doorsnee"
Indischman.
Insjah Allah moge hij lang en luid en vooral niet
tevergeefs blijven roepen met zijn Tong-Tong, als
het symbool van plichtsbetrachting en naastenlief
de.
Trouw branie ondernemend.
Wij zijn trots op U, net zo trots als U op Uw
zoon (die een goede tjangkokan is).
Namens enkele landgenoten in Overschie.
A. Z.-F.
Het wonder waarom velen met mij gebeden hebben
is geschied. Dat jij redder bent via de VARA i.e.
Bert Garthoff, doet ons dubbel deugd.
Van harte gelukgewenst en bijzonder bedankt voor
alles, wat ge deed voor de onzen in het algemeen
en voor de arme spijtoptanten in het bijzonder
SOBAT PIET
Het is me een behoefte mijn gevoelens bekend
te maken.
Honderdduizenden met mij hebben, niet alleen van
je persoon, maar vooral van je stem vrijdagavond
jl. middels de t.v. genoten.
Kerel, het doet ons Indo-hart goed zo iets te
mogen beleven. Eindelijk heeft de Voorzienigheid
jou gegund om voor het Nederlandse volk van ons
dierbaar Indië en haar kinderen te mogen en kun-
Wat een bof zeg, dat de mensen van de Vara jou
gisteravond met een leuk smoesje voor de t.v. ge
bracht hebben, en je optreden was in één woord
„djempol" (geweldig. Red.) zowel voor de Indische
groep, de spijtoptanten als voor Tong-Tong.
Maar eerlijk gezegd Tjalie, je herinneringen aan Be-
tawi deden mij wel naar mijn zakdoek grijpen,
want wie kent de P.H.S. niet aan de Sluiswijkstraat
naast de K.W.S. en de gevangenis?
Ik was op de K.W.S. en om naar huis te gaan in
Kemajoran kwam ik dus elke dag langs de P.H.S.
en de Petoet. En dan elke zaterdagmiddag jagen in
Soenter. Wat was dat een heerlijke tijd!
Let niet op de adressering; de Post zal je goede
adres wel weten uit te vinden nu.
HANDTEKENING ONLEESBAAR
Inderdaad, anders dan anderen hiervan waren
wij ons bewust op 8 april jl. toen wij in de zaal
van het Singer Museum zaten en jou, Tjalie zagen
binnenkomen.
Wij zagen je ontroering toen je daar zo plotseling
werd geconfronteerd met Moe Graafstal, die, be
wonderenswaardige vitaliteit, speciaal naar Laren
kwam om aan dit programma deel te nemen. Moe
Graafstal, 92 jaar, die daarbij aller harten stal
door haar moed een beroep te doen op allen, ja
ook op ons mensen uit Indië, wat meer begrip te
hebben voor de Spijtoptanten. Wij hebben menig
een een traantje zien wegpinken en dat is goed.
Ook wij moeten weieens worden wakker geschud
Wij, hier in Amsterdam, hopen dat het je nog heel,
heel lang gegeven mag zijn met je „hart" de
mensheid te benaderen en vanaf deze plaats aan
mijn bureau wensen we je van harte SLAMAT
DJALAN.
INA BLAAUW
Ja, lezers, dat is wat erna kwam, na de televisie
uitzending: de brieven, de telefoontjes en niet te
vergeten de krantenberichten en allemaal even en
thousiast. Maar het verhaal is niet volledig, wan
neer U ook niet iets van de enerverende tijd er
voor afweet. Tjalie wist immers niets van de uit
zending af, dat is gebruikelijk bij dit programma:
„Anders dan Anderen". Het „slachtoffer" wordt
altijd onder het een of andere voorwendsel naar
Hilversum gelokt. Zo had men Tjalie verteld, dat op
8 april een telerecording zou worden gemaakt van
een tien minuten durend gesprek over spijtoptanten,
dat dan pas op 20 april uitgezonden zou worden.
Ook de hele „staf" van Tong-Tong wist van niets,
want alles moest zwaar geheim blijven: printah
IrfHTr
'40)
