MENINGEN RONDOM
„NIEUWE ORIËNTERING NEDERLAND-INDONESIË"
RADIO BOLLAND
VERLOREN
Tjalieis het sympathie wekken voor betere ver
houdingen met Indonesië niet in strijd met de bin
ding met Nw. Guinea?"
L.
Neen. Indonesië is historisch en geografisch Nw.
Guinea's nauwste buur. Economisch, sociaal, cul
tureel en zelfs politiek zal er altijd een bepaalde
affiniteit moeten bestaan. Hoe vriendschappelijker
en hoe gezonder, hoe nuttiger. Zou Indonesië
een kwade buur worden, dit zou fnuikender zijn
voor Nw. Guineas toekomst, dan welke verre
vriend (Nederland, Amerika, etc) ook. Dat merken
wij nu al.
Als daarentegen ooit een vriendenhand geschud
zou kunnen worden tussen de Indonesiër en de
Indischman-in-Nw. Guinea (onder welke politieke
constellatie ook), dan breekt een periode aan van
wederzijdse grote bloei op de grens van Oost Azië
en Pacific. Wij moeten dus streven naar goodwill
en onderling begrip. Over de antipathieën van
vandaag heen naar de broederschap van onze na
geslachten.
,,Ik begrijp je niet, Tjalie. Indië, ja zelfs Indonesië,
is toch voorgoed voorbij? Je denkt toch niet dat wij
allemaal teruggaan?"
v. d. M.
Dat heb ik nergens en nooit gezegd. Wij zullen
(met z'n allen) ook nooit terug kunnen gaan, om
dat er zoveel aan onszelf ontbreekt. Wij hebben
daarvoor te weinig benul van de volkomen vernieu
wing van historische omstandigheden. Onder terug
gaan verstaan velen: teruggaan tot de oude toe
stand. Ook al zou Indonesië dat willen, het zou
niet kunnen. Daarvoor zijn de tijden té essentieel
veranderd. Wie teruggaat naar Indonesië, gaat
daarheen zoals hij naar elk ander buitenland zou
gaan: als nieuw burger onder nieuwe bestaans-
garanties. Zonder enig oud voorrecht. Wie er als
een nul naar toegaat, zal er dus als een nul moe
ten leven. Als djèmbèl. Zijn Europeaanschap speelt
geen rol meer. Maar wie erheen gaat als nuttig
burger van de Indonesische staat, zal aan Taman
Merdeka wonen. De Indonesiër is per sé niet stom.
Aan elke tijd van oorlog, revolutie, onrust komt
een eind.
Ook België is na een oorlog definitief voor Neder
land „verloren gegaan Het is compleet onzinnig
om te denken dat Nederland daar nog wat te be
weren zou hebben. Of welke Nederlander ook. Maar
er zijn nieuwe verhoudingen van vriendschap, sa
menwerking en gemeenschappelijke opbouw ont
staan (b.v. de Benelux, een gemeenschappelijke lit
teratuur). Wat wij in Nederland nodig hebben is een
Staatsman (met hoofdletter) die zo ver kan zien
t.o.v. Indonesië en nu de grondslagen legt van
„peaceful co-existence" tot heil van twee volkeren.
Het huidige gekrakeel (van beide kanten) is be
schamend. Onze kinderen en kindskinderen zullen
niet Indonesië maar óns veroordelen.
„Tjalie, als wat God verhoede het komt tot
een gewapend conflict om Nw, Guinea, handel je
dan niet landsverraderlijk?"
X. (naam bekend).
Zo zal ik misschien beschouwd worden. Zo be
schouwden sommigen mij tijdens de politionele ac
ties om mijn vriendschappen met republikeinen. Ik
wil wat anders vragen: werd tijdens de oorlog met
Duitsland door geen enkele musicus meer Beetho-
Advertentie)
Stationsweg 143 - Tel. 11.50.86 - DEN'HAAG
Zojuist ontvangen
BRENDA LEE
I'm SORRY
verder de bekende Cowboy,-
Krontjong- en Luxemburg
TOPPERS
Tevens hét adres voor RADIO en TELEVISIE
Naast een groot aantal onvoorwaardelijke
en uiterst hartelijk gestelde betuigingen van
instemming met ons plan om te komen tot
een Nieuwe Oriënëtering NederlandIn
donesië op cultureel, sociaal en economisch,
maar niet politiek terrein, kregen we ook
een aantal brieven met waarschuwingen en
of informaties. Ook deze werden alle gesteld
in een sympathieke mee-werkende toon. Wij
maken er hier een selectie van, alle met een
algemeen antwoord, teneinde een overzicht
te krijgen van de materie en van al die
zaken, waar wij rekening mee moeten hou
den. Aan deze inzenders: onze hartelijke
dank. Mocht hier en daar een antwoord wat
scherp klinken, deze scherpte is per sé niet
persoonlijk bedoeld.
De antwoorden (tussen twee haakjes) zijn
deels gedestilleerd uit meningen van andere
lezers. De som van deze vragen en ant
woorden tekent vrij betrouwbaar het gam
ma van meningen in onze lezerskring.
Er werd één brief ontvangen en daarnaast
bestaan weten wij vele meningen) van
iemand, die elke vorm van „toenadering"
verwierp. Zulke meningen bestaan en God
weet hoe gemotiveerd sommige van die
meningen kunnen zijn. Laat ons dus vooral
geen scherp oordeel vellen over de neen-
zeggers", net zo min als deze neen-zeggers
de ja-zeggers veroordelen. Onze enorm grote
lezersgroep bestaat nu eenmaal uit „vogels
van velerlei pluimage". Als wij over en
weer elkaar in staat stellen naar het beste
zoeken in eer en geweten, dan vormen wij
een lezerskring, die Tong-Tong leiden kan
tot werkelijk grote daden.
De redactie hoopt binnenkort melding te
maken van het volgende stadium in de NO-
NI-plannen.
ven, Brahms of Mozart gespeeld of Goethe gelezen?
Als twee volkeren door onderlinge (en misschien
onontkoombare) twist zó ver dalen dat zij het no
belste in elkaar niet meer kunnen waarderen, dan
zijn zij geen knip voor voor de neus meer waard.
En dan is alle vaderlandsliefde apekool. Veel ge
scherm met „landsverraderlijkheid" is in feite ver
raderlijk tegen menselijkheid. Een land dat eer kent
en moed en trots en groothartigheid is niet te ver
raden. En alleen kleine mensjes slaan mensen als
Oldenbarnevelt en de gebroeders de Witt dood
onder de kreet „landsverraad!"
„Je oproep klinkt mooi, maar welke garanties ge
ven betrekkingen van welke aard dan ook) met
een volk dat zó blind achter een Soekarno aan
kan lopen?"
C. M. B.
Een volk dat de man die het naar zijn Onafhanke
lijkheid voerde, de grootste fouten vergeven kan, is
voorwaar een volk dat respect, althans de grootste
sympathie verdient. Kunnen wij, Christenen, zóveel
verdragen en vergeven? Wat staan wij gauw klaar
met de bijl! Hoe lichtvaardig verwerpen wij 3J^
eeuw vriendschap voor een kwart-eeuw narigheid en
een desperaat gehuil: „Het wordt nooooooit meer
goed!" Wat garanties betreft tenslotte: wij geloven
niet in „do ut des-tractaatjes" en pientere over
eenkomsten: wij geloven alleen in waarlijke groothar
tigheid en beschaafdheid. En dan tenslotte: velen
van ons weten niet wat revolutie is. Hoe kan het
ook in het enige land ter wereld met een Anti-Re
volutionaire Partij en nota bene zonder revoluties?
Heel Indonesië verwerpen om Soekarno alleen is
even dom als heel Frankrijk verwerpen omdat er
eens een Marat en een Robespierre zijn geweest.
„Soekarno is nog niet geliquideerd. Wie en wat
komt daarna? Als we dat weten, weten we wat we
kunnen doen."
B.
Wie en wat komt er na De Quaey? Voeren we nu
een gezonde en sterke politiek tegenover Nw. Gui
nea, Indonesië, het buitenland in het algemeen? Is
onze binnenlandse toestand perfect en hoe wordt
het straks?
Het „liquideren van Soekarno", noch welke an
dere politiek daarna is onze zaak. Wat wél onze
zaak is, is het formeren van een groep betrouwbare,
welwillende en kundige mensen, die altijd klaar
staan om te helpen, als het van daar uit gevraagd
zou kunnen worden.
Wij zeggen altijd maar: „Wij willen best helpen
als en we vragen ons geen seconde af: „Kun
nen we wel helpen?" Hebben we werkelijk genoeg
begrip van Aziatische psychologie, Indonesische
mogelijkheden op cultureel en economisch gebied,
om straks een deskundig en nuttig kameraad te
zijn? Wat al de goedwillenden straks zullen moeten
doen, is een ernstige studiegroep formeren.
Vele „goedwillenden" van thans zijn eigenlijk
niet meer dan zoetlacherige, flikflooierige kruide
niers, die de klant in ruil voor een kwartje een pak
lucifers geven. Maar zijn die lucifers wel nodig?
Hebben wij, als wij in nood zitten, een kruidenier
nodig of een waarachtig mens, hulpbereid zonder
er ook maar een nagelschilfertje voor terug te
vragen?
Wat achter de Nieuwe Oriëntering Nederland In
donesië schuilt is een soort Morele Herbewape
ning, althans een Morele Her-oriëntering. Al dat
„democratische" ge-sinterklaas heeft alleen maar
de grootste ellende veroorzaakt onder bruin, geel
en zwart. We zijn zó belachelijk zelfgenoegzaam
overtuigd van de voortreffelijkheid van onze staat
kunde (blind blijvend voor vele structuurfouten) en
we haasten ons zó om overal algemeen stemrecht
te brengen, dat vóór we het weten met alemene
stemmen en dus volkomen legaal) gevraagd wordt
om van alle soldaten corporaals te maken en van
alle djongossen hoteleigenaars. En dan wat.
Ja, dan is het te laat. En gaan we gekwetst in ons
hoekje zitten mopperen. We lijken wel kleine kin
deren: eerst eindeloos vragen en snoepen van Sin
terklaas en dan sakit peroet!
Kort en goed: we weten nog steeds niet wat we
moeten doen, noch hier, noch in Indonesië. Om
dat te wéten, moeten we ons ernstig bezinnen,
ernstig studeren en zeker zijn van een goede zaak.
We leven Goddank in een land met (nog steeds)
grote veiligheden en zekerheden. Laten we die
tijd goed gebruiken om ernstig te wérken. Suffen
bij de kachel is levensgevaarlijk.
„Tjalie, hoe sympathiek het streven ook is voor
een nieuwe oriëntering NederlandIndonesië, ik
kan het vergeven, maar niet vergeten
B.
Hoe zouden wij zelf het vinden als onze kinderen,
vrienden, echtgenoot(e) ten aanzien van wat wij
verkeerd deden in het verleden zouden zeggen: „Ik
kan vergeven, maar niet vergeten!"? Wie en wat
maakt toch geen fouten? Ontslaat ons dat van de
Plicht om altijd weer het beste zoeken? Het toe
steken van een oprechte vriendenhand ontsiert
niemand. En zelfs het afslaan van die vrienden
hand schendt de goede bedoeling niet. Fouten en
misslagen in het verleden veroorzaken littekens: zij
waarschuwen ons om altijd weer beter, onzelfzuch
tiger, nobeler te leven. Niet om terug te vallen in
een leeg vacuum van indifferentie en onwil. Hoe
kunnen wij blijven geloven in het Goede als wij niet
de moed kunnen opbrengen om onvermoeid het
Goede te zoeken?
Ah, ons leven nadert zijn einde. We hebben een hal
ve eeuw en langer geleefd. Nieuwe levens gaan ko
men. Durven we niet in het laatste restje van ons
leven een daad op te brengen, die het Nieuwe
Leven geluk kan brengen? Of willen we dat laatste
restje vullen met een hamsterachtige zelfgenoeg
zaamheid: de TV, de wasmachine, de brommer en
AOW en dan „de laan uit"? No good, fellows,
no good!
Wie heeft op de Haagse Pasar Malam een Nice-
souvenirarmbandje gevonden? Weinig „echte"
waarde, maar dierbaar voor eigenares. Gaarne be
richt.
