EEN K.W. IIE GRAPJE
12
INDISCHE BELLETRIE
R. Nieuwenhuys
„Bij het Scheiden van de Markt".
r. R.
R. Nieuwenhuis:
„Bij het scheiden van de Markt
Prijs I 1.75
Verkrijgbaar bij
BOEKHANDEL PAAGMAN
Fred. Hendriklaan 217 b - Den Haag
Telefoon 543.700 Giro 185783
In december verschijnt een zeer be
langrijk boek, getiteld
„Nederlandsch-lndië onder
Japanse bezetting 1942-1945"
door
Dr. H. de Graaf, in samenwerking
met het Rijksinstituut voor Oorlogs
documentatie.
Inleiding van Prof. Dr. I. Brugmans
Op verzoek zenden wij U gratis een
uitvoerige prospectus gaarne toe.
INSPECTIE
Mooie collectie
E. F. VAN EYCK
TOCH TE PAARD
..Mijn bedoeling met deze bloemlezing is dan ook
geweest: de Nederlandse lezer meer bekend te
maken met wat de Indische belletrie „bij het schei
den van de markt" tot de Nederlandse letterkun
de heeft bijgedragen", aldus besluit de samenstel
ler zijn voorwoord van deze uitmuntende bundel
selecties uit het werk van schrijvers en schrijfsters
uit en over Indië sinds Du Perron.
Ook al is de bundel dus blijkbaar op de eerste
plaats bestemd voor de belangstellende Neder
landse letterlievenden, de Indischman zal er min
stens (nee, natuurlijk méér nog!) van genieten dan
de Hollander-van-bier. Deels omdat dit een met
diepe kennis van de Indische historie en maat
schappij samengestelde bloemlezing is (waar wij
nog veel zélf van moeten leren), deels omdat hier
werk bijeengebracht is, dat velen onzer ook nog
onbekend is.
Het meesterlijke „Dubbelportret van Arthur Hille"
van Du Perron bijvoorbeeld, „Robespierre" van
Breton de Nijs, de short stories van Schneiders
en Eijkelboom, om maar enkele te noemen.
Helaas kunnen wij niet uitvoerig genoeg op de ver
diensten van deze bundel ingaan binnen het be
perkte kader van deze eenvoudige boekbesprekin
gen. Maar we vinden het jammer dat dit keur
bundeltje niet ook uitgegeven kon worden in een
keur-band op keur-papier. Want dat het een vaste
en eervolle plaats zal krijgen in iedere Indische
boekenkast, daar zijn we van overtuigd.
Hoe eenvoudig en toch: hoe zelfbewust staat het
daar: Indische belletrie. En óók: hoe rijk en trots
en waar. Niet langer is „Indië in de Nederlandse
letterkunde ook vertegenwoordigd met hier en
daar een boek", maar er is een apart kader ont
staan van Nederlandse literatuur: de Indische!
Twee handen vol proza en poëzie. En wat een
fraaie stenen uit de Gordel van Smaragd!
Bij het twaalfde Batallion te Meester Cornelis
zou de Generaal op een dag inspectie komen hou
den. Op zulke dagen liep iedereen van hoog tot
laag warm.
Op zij van het kampement was ook een ingang en
hier stond op die bewuste dag een jong soldaat
op post.
Daar men niet wist van welke ingang de Generaal
binnen zou komen, rende de adjudant van de
kleine staf tussen de twee ingangen heen en weer
en was zodoende al een paar keer bij de jonge
soldaat wezen kijken of de Generaal er nog niet
aankwam.
Daar kwamen twee officieren te paard naar de
zij-ingang rijden
Daar de schildwacht niet wist, dat een van de
twee de Generaal was, gaf hij het eerbewijs zoals
dat is voorgeschreven voor officieren.
De Generaal keek de schildwacht eens aan en
vroeg of hij niet wist met wie hij te doen had.
„Jawel majoor, jawel overste", hij werd er hele
maal bingoeng van.
„Zie je dan niet, dat ik Generaal ben?"
„Schiet dan maar op Generaal," zei de jonge
schildwacht, „de adjudant heeft al een paa: maal
naar U uitgekeken!"
Noot: De Gen. Div. Comdt. krijgt het eeree wijs
met presenteer geweer.
]EKA
(Advertentie)
Zilveren Dames- en Herenringen, Saffier, Sma
ragd. Robijn. Opaal, Jade, Agaat, Turkois.
Bloedkoraal, Bloedsteen, Beryl, Carneval, Topaas.
Jaspis, Hyliotroop. Granaat, Sardonix, Onix,
Ameiist, Aquamarijn, Turmalin Chrysophaas,
Lapislazuli, Chrysolith. Camee, Stersafter (Pijl en
Boog) enz. enz. (Ook losse steentjes).
(Tong Tong abonnees 10 pCt. korting)
Praestingsweg 7 - Ulft - Gelderland
Batavia in de goede oude tijd, toen de Bataviase
Schutterij nog een escadron cavaleristen had, be
staande uit burgers Nederlanders, blank en
bruin die een eigen rijpaard bezaten. Tijdens
een opkomst verscheen een cavalerist zonder
paard, want het dier was ziek. De ritmeester bul
derde: „Jij komt hier te paard! Ingerukt!
De man verdween, doch na een half uur verscheen
er een grobak, waarop het zieke paard en daar
boven op zat de cavalerist.
VICTOR
Het was in de korte pauze tussen twee lesuren dat
we stonden te wachten op „Griet" onze geschie
denisleraar, toen Erna ons een stuk gutta percha
liet zien dat ze meegebracht had van een rubber
onderneming waar ze in de afgelopen vacantie
was geweest.
„Raar ziet dat eruit", zie een van ons, „dat lijkt
wel
„Een hondedrol!maakte een van de jongens die
juist langs kwamen ongegeneerd de zin af.
En zo was het ook. De gelijkenis was volkomen.
„Zullen we Griet ertussen nemen?" stelde iemand
voor, hetgeen onmiddellijk algemeen bijval had.
We legden het stuk gutta percha vlak voor de le
bank aan het middenpad en hier en daar wat natte
aarde het had geregend), welke de hond met zijn
poten binnengebracht zou hebben. Het moest alle
maal vlug gebeuren en we waren net klaar met
ons kunstwerk toen de uitkijk meldde dat Griet
er aankwam.
We gingen, zenuwachtig van de ingehouden gie
chel op onze plaats zitten en we werden nog ner
veuzer toen we ons gingen afvragen, hoe we het
aangedurfd hadden dit grapje uitgerekend uit te
halen bij onze geschiedenisleraar, een man die
berucht was om z'n onberekenbare humeur. Maar
goed, het was eenmaal zo en we konden niet
meer terug.
Griet ging op z'n hoge Stoel zitten vlak naast het
„visitekaartje" van de hond, dat hij kennelijk niet
opgemerkt had.
Als afgesproken begonnen we te snuffelen en wat
om ons heen op de grond te kijken, terwijl er één
zelfs zover ging de zolen van z'n schoenen te in
specteren.
Dit trok eindelijk de aandacht: Griet wilde weten
wat er aan de hand was, stapte uit zijn hoge zetel
en toen zag hij het. Hij rukte zijn stoel weg
tot vlak naast de deur, gebood stilte en ging met
de les verder terwijl zijn ogen toch telkens trokken
naar het „hondegeval".
Totdat hij plotseling weer uit z'n stoel sprong met
de woorden: „Ja luister eens, in dié stank kan ik
niet lesgeven. Fried ga jij de sekolah roepen om die
vieze boel op te ruimen.'
Maar nu schoot Erna, die zich haar stukje gutta
percha ontnomen zag de bank uit, dook als een
zwaluw naar het plekje voor de le bank en
greep in het stilleven.
Met een van afgrijzen vertrokken gezicht siste
Griet: „Jij viezerik!", waarop de hele klas begon
te bulderen. Met horten en stoten kwam het ver
haal. De klas bleef lachen uit angst voor repres-
saille, die echter uitbleef dank zij het onbereken
bare humeur van Griet die zelf meelachte.
E. E. H.-C.
Afdeling zang van de H.B.S.-vereniging, 1920, Jammer genoeg weten we vele namen niet meer, alleen
herkennen we uiterst links Erna Douwes Dekker en in het midden in het donkere japonnetje staat
Mientje van der Eb, zusje van de bekende Ir. van der Eb, die ook de K.W. Ill heeft bezocht.
