KAPITEIN HANS CHRISTOFFEL
De waarde van het niets
„De weg van de soldaat is de rechte weg"
Josephus Petrus Koeken
CAROLINE SLINGERVOET
RAYMONDT f
E. BOERS, arts
S. P. LIE, arts
Dit was het motto van de „Kapitein Ketjil",
en hieruit laat zich zonder moeilijkheden of
tegenstellingen, zijn karakter vaststellen. Zo
was Christoffel en zo wist hij ook als troupier
uiteindelijk de rang van kapitein te bereiken.
Zo verdiende hij zijn sporen onder een van
Heutsz, een van Daalen en een Swart.
Hij was geen strateeg, maar op en top een
troepen-oficier, waarop men kon bouwen.
Eens een opdracht aan hem verstrekt wisten
zijn opdrachtgevers dat hij die ook zou vol
brengen, kostte wat het kostte.
Vele waren zijn onderscheidingen: M.W.O.
4e KI. op 3 januari 1901; Eervolle vermelding
op 23 oktober 1901; 5 oktober 1903 buiten
gewoon bevorderd tot 2e Lt.; 15 februari
1904 bevorderd tot M.W.O. 3e KI.; 29 juli
1905 buitengewoon bevorderd tot le Lt.; 12
januari 1907 na een jaar verlof buitengewoon
bevorderd tot kapitein; 5 december 1908
Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw;
28 december 1908 de Eresabel, zijn laatste
onderscheiding.
Voorwaar in de tijd van 7 jaren een verza
meling onderscheidingen zonder parallel! Maar
hij bleef de eenvoud zelve!
Hoeveel moeite kostte het niet om hem over
zich zelf te laten praten! Zo er herinneringen
geboekstaafd zouden moeten worden, dan zou
dit moeten geschieden door anderen, die zijn
wapenfeiten uit hun herinneringen zouden
moeten ophalen of uit vergeelde couranten
.en tijdschriften opdiepen.
Maar welk een vitaliteit leefde in deze legen
darische man, geboren 13 september 1865 te
Rotherbrunnen (Zwitserland) en overleden op
8 april 1962, na 24 jaren van een zeer hard
soldatenleven in de rimboe, waarin hij zich
niet spaarde noch zijn opdrachtgevers! Meer
malen werd hij gewond en is hij door het oog
van de naald gekropen.
Het meest markante wapenfeit van Christoffel
was het opjagen van de Batakse priestervorst,
de befaamde „Leeuwenvorst" Si Singamanga-
radja, die in het Batakland mèèr de geesten
en harten boeide dan Napoleon het zijn Fran
sen deed, en dat eindigde met zijn dood,
onvoorkoombaar en onvermijdelijk, toen de
marechaussees onder „Kapitein Ketjil zijn
spoor opnamen. En men droeg zijn lijk rond
door het Tobaland, om aan de typische kle-
Met grote droefheid geven we alsnog
kennis van het op 3 maart 1962 zeer
onverwacht overlijden van mijn dier
bare man, onze lieve vader en behuwd-
vader
Hij is ons voorgegaan naar ons eeuwig
Vaderland.
C. A. Kocken-Boode
kinderen en overige
familieleden.
De teraardebestelling heeft plaatsge
vonden te Westervoort (Gld.)
Kapitein Hans Christoffel
Foto -De Telegraaf"
ding en het lidteken aan de pink ieder
Batak wist dit te laten zien dat de mys
tieke priestervorst dood was.
Zelfs in deze zo gecompliceerde tijden, moge
de eenvoudige levensregel van Hans Chris
toffel een teken aan de wand zijn: „De weg
van de soldaat is de rechte weg!", ook voor
ons allen, zowel de volwassenen als de jeugd.
Moge hij in vrede rusten, in de wetenschap
zijn plicht, ja meer dan zijn plicht, gedaan te
hebben en een blijvend lichtend voorbeeld
voor ons allen!
J. C. H.
De 8ste april j.l. overleed in Heemstede, op
de leeftijd van 93 jaar, onze lieve CAROLINE
SLINGERVOET RAMONDT. Gedurende
haar leven was zij Directrice van de, in ons
oude Indië, zo overbekende Gentengschool.
En wat voor Directrice! Honderden jonge
meisjes zijn in de loop der jaren door haar
voorbereid en zij drukte op ons aller geest
haar visie van de ons wachtende taak in het
leven. Een gróótse visie was het, want ons
„RAMONDTJE' was een vrouw van grote
eruditie.
Zélf leefde zij voor haar school en haar „kin
deren", en onder haar strenge, maar recht
vaardige en liefderijke leiding beleefde de
Gentengschool haar grootste bloei.
Tot het einde bleven de oud-leerlingen haar
met vreugde bezoeken, zeker van dezelfde,
warme belangstelling, het medeleven en het
evenwichtige, rustige oordeel van „vroeger".
Haar leven was vol en rijk, en zij zaaide „het
zaad, dat vrucht gaf, het één honderd-, het
ander zestig- en het ander dertig-voud".
■\XVij, haar „kinderen" zullen haar node
missen, maar wij wensen haar met grote
dankbaarheid een zachte rust toe. N.
Praktijk
vanaf 1 mei 1962 voortgezet door:
Laan van Meerdervoort 368, Den Haag,
Telefoon 60.46.20.
Spreekuren:
Celsiusstraat 8.3010 u.
Gouvernementslaan 11.3013 u.
Laan v. Meerderv. 13.3014.30 u.
Wij arme „oosterlingen". Ook zeer vele totoks,
die lang in de Oost leefden. Ergens is een
wijze van denken, een levensbeschouwing,
ontstaan, die in het westerse denken moeilijk
aansluit. Ergens lopen wij met „nietswaardige",
„zinloze" gedachten en gewoonten. Ergens is
voor ons geen bevrediging in de exact slui
tende westerse levensbeschouwing. Alles lijkt
hier „uitgerekend". Zaken die niet tastbaar
zijn, waar je „niets mee doen kan" worden
uitgebannen.
„Dongèng", het richtingloos, begin- en einde
loos vertellen, is „waanzin".
„Lali djiwo", zielsvergetenheid, het gelukkig
zijn met stil „denken aan niets is onzin.
Beeldende kunst wordt gevangen in composi
ties. De wonderlijke lege ruimte in Chinese
schilderijen die nochtans niet on-af of leeg
aandoet, is in de westerse schilderkunst on
denkbaar.
Een reeks volkomen gelijke Boeddha-beelden
met alleen nauw merkbare verschillen in een
vinger of handhouding „en verder niets is
onvatbaar voor de Europese beeldhouwer.
Dit zijn voorbeelden van leven met „Niets",
die in ons wezen gedrongen zijn. Waar we
niet meer af kunnen. Waar we zelf niets van
begrijpen. En waardoor we vreemd blijven
in vele westerse ogen.
Elke logica schijnt te ontbreken, als er niet
„gewerkt" kan worden met „realiteiten", met
„tastbare waarden".
Nochtans bestaat er een andere logica voor.
In het hoofdstuk „De Functie van het Niet-
bestaande" van de Tao Teh King leert Lao
Tse het volgende:
Dertig spaken komen hijeen in een naaf en op
datgene wat niet is het gat in de naaf
is de eenheid en het bestaan van het wiel ge
baseerd.
Van klei kneedt men een bootje en op datgene
wat niet is de holte van het scheepje
is het bestaan van de boot gebaseerd.
Door ramen en deuren uit te snijden, bouwen
wij een huis en dankzij datgene wat niet is
de lege ruimte van deuren en ramen be
staat het huis.
Daarom: wat is, is slechts feitelijk, maar wat
is samen met wat niet is, bestaat.
Naast het Reëele kent de westerling het
Irreëele en het Surreëele, echter als afgeschei
den waarden. Niet gezien als noodwendig
verbonden aan het Reëele voor de volmaakte
aanvaardbaarheid
Moeilijk? Critiek? Aanvullende ideeën? Ver
werping? Laat eens horen, bruine en gebruin
de denkers uit de Oost en schrijf hierover aan
TJALIE ROBINSON
6
