r Niet Tong-Tong alleen waarschuwt 8 "N WIE LEENT? 8 9 OOSTERS CRYPTOGRAM SUARA - I.V.C. Ik citeer uit het „Alg. Dagblad" van 1 mei: In Brussel eindigde zaterdag het vijfde con gres van de Europese stichting voor cultuur. Tijdens het congres klonk een heel opmerkelijk geluid uit de mond van een Indiërde in Oxford politiek en economie docerende dr. Raghvanan Iyer. Deze jonge geleerde hij is pas 32 verweet de Europeanen van vandaag dat zij het Aziatische denken henaderen op veel te verwaande manier. En dat in een tijd waarin Azië Europa's kennis en ervaring welis waar nodig heeftmaar waarin de Aziaten geen enkele behoefte hebben aan hooghartige bevoogding. Het is juist de tactloze manier die „hel Wes ten" er maar al te vaak op nahoudt bij zijn hulp aan ontwikkelingsgebieden, die ongeloof lijk veel onheil sticht. Er zijn gelukkig uitzon deringen, maar over hel algemeen stuurt hel Westen de verkeerde mensen naar de gebieden, die het gaat bijstaan. Of deze hulp ja of neen te verdedigen is, moge hier onbesproken blij ven dis zij wordt gegeven, moet er tenminste intelligentie achter staan. En begrip voor de mentaliteit van mensen die wij willen helpen en via de hulp vaster aan ons willlen bin den. Dr. Iyer sprak in Brussel van een golf van anti-Europe'isme in Azië. Een golf die hem bang maakte. Amerika is dus kennnelijk niet het enige land, dat bokken schiet: Europa doet het evenzeer. Wij, Europeanen, gaan te veel uit van ons eigen denkpatroon, wanneer wij de achterge bleven gebieden gaan helpen. Wij verschijnen daar nog steeds een begrijpelijke maar on verdedigbare en zelfs gevaarlijke rest van een verleden tijd als hetzij de ex-heerser, hetzij de gulle oom, die het wel eens even zal op knappen. Wij lopen met grote laarzen door het tere porselein van een beschaving, die de onze vaak met stukken slaat en dan denken we, dat we voor de Westerse ideologie een prachtige voorpost hebben opgericht. De ontvangende Aziaten knikken beleefd tegen ons maar be grijpen er niets van. Als de milde gevers zijn verdwenen schudden zij het hoofd over zoveel dikhuidigheid. Dr. Iyer heeft, met het zelfbe wustzijn dat met name Indische intellectuelen kenmerkt, deze gedachten stevig willen hameren in de hoofden der honderden Europeanen die in Brussel naar hem luisterden. Men mag hopen dat iets van die woorden bijblijft. Anders zouden eventueel de bordjes over een paar decennia wel eens verhangen kunnen zijn. Tot zover het bericht. Terecht brengt Tong-Tong bij herhaling in herinnering dat zijn doel hoger ligt, en op een praktischer vlak, dan het verwijlen in senti mentele herinneringen aan een voorbije tijd. Terecht betoogt U telkens weer, hoe het complex van herinneringen, denkwijzen en idealen dat zijn ontstaan te danken heeft aan het historische huwelijk tussen de Lage Lan den aan de Noordzee en de Gordel van Sma ragd, zijn potentiële funkties heeft. Het ligt maar aan ons om die funkties te aktiveren, welke opbouwend zijn en niet te vervallen in de inertie van degenen die uit een soort „dé- pit" vergeten willen, wat hun objectief be wustzijn moeilijk, en hun onderbewustzijn nimmer echt „vergeten" kan; noch ook over te slaan naar, of te volharden in, de houding van de „die-hard". Terecht dan ook heeft de Redactie van uw blad (of was het Tjalie R. sendiri?) een tijd geleden in TONG-TONG het denkbeeld ge opperd om te trachten, het conflict tussen „onze" beide landen op een voorzichtige wijze constructief te benaderen en te zoeken naar wegen die in de toekomst zouden kunnen leiden naar een beter onderling begrip, alles buiten „de politiek" om. Het is me niet be kend of dit denkbeeld inmiddels aan een realisatie is toegekomen. Dit alles kwam me in de herinnering bij het lezen van bijgaande uitknipsels van artikelen, die beide in het Algemeen Dagblad hebben ge staan en de waardevolle raadgevingen bevatten van dr. R. N. Iyer. De erfenis van eeuwen heeft nu eenmaal een stempel gedrukt op wat behoord heeft tot de vroegere „Indische gemeenschap". Een (te) belangrijk deel van „de Nederlanders" heeft die gemeenschap steeds beschouwd als één van de tweede rang. Het is de grote verdienste van Tjalie R., dat hij de strijd heeft aange bonden tegen dit wanbegrip, dat hieruit is voortgekomen dat men met eigen maatstaven ging meten, beoordelen en veroordelen, wat behoorde en nog behoort tot een enigszins andere orde. Het zal TONG-TONG, ondanks de gemaakte vorderingen op de weg naar een beter begrip, voorlopig toch moeilijk blijven vallen, door te dringen in de harten van zeer velen met zulke gefixeerde ideeën. Maar tel kens zal zich een gelegenheid voordoen om die moeizame weg ietwat te effenen. Zo n gelegenheid is er nu. Dr. Iyer is althans in ons land in zover „on verdacht" dat hij (voor zover ik weet) geen abonnee is van TONG-TONG, geen „Indische Nederlander" en geen „spijtoptant". Naar zijn stem zal men in Nederland luisteren. Hij is als geleerde van wereldnaam uitgenodigd en ver schenen in Brussel en blijkbaar hebben zijn woorden daar indruk gemaakt. Het is geen schande min of meer onder zijn vlag varende en steunende op zijn prestige onze bijdrage te leveren in het moeizame proces van omvorming van denkwijzen en vooroordelen, die zó zijn vastgeroest, niet alleen in ons land, maar ook in vele andere delen van West-Europa. Het Sovjet-blok werkt al jaren lang gestadig en naar velen ons verzekeren succesvol aan de opbouw van een anti-europese stem ming in Azië (en elders). De USSR behoort tot twee werelden, Oost en West en het is daarom niet verwonderlijk dat zij de psyche van de Aziaat beter kan aanvoelen en beïn vloeden dan de West-europeaan dat kan. Maar het Westen heeft ook groepen die qua af komst en levenservaring tussen Oost en West staan. De lezerskring waartoe uw blad zich in hoofdzaak richt (ik zeg met opzet niet: de lezerskring van TONG-TONG) behoort tot die groepen en uit de positief-ingestelden daaruit KAN de bibit voortkomen waaraan het Westen ernstig gebrek lijdt... als het Wes ten zich van dat gebrek maar bewust kon wor den. Moge TONG-TONG zijn kleine bijdrage leve ren tot die bewustwording. Het is hoog tijd MR. L. V. DOMPSELER OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO O O g In alle ernst en vriendschap g g Tjalie privé f2000,Het g O komt zeker terug en er wordt g O veel goeds mee gedaan. Geen 8 O vragen, geen contracten - in O g Vriendschap en vertrouwen. g g Zou het kunnen? g g Twentsche Bank,[Pr. Maurits- g g plein 28 of Giro 6685. g O O OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO Geen modern Europese surrealistische teke- uig, maar een bij uitstek Oosters cryptogram, vervaardigd door A. I. Siegersma. Ook de Djojobojo-voorspelling is in zulke cryptogram men neergelegd. Het ontstaan van zulke prenten is met recht duidelijk. Men veronder stelt dat de tekenaar omdat hij óf niet volko men zeker is van zichzelf of bevreesd is voor een macht, die hem het zwijgen zal opleggen, een mededelingsvorm zoekt die raadselachtig is en pas na voltrekking van de voorspelde gebeurtenis uit de tekening verklaard kan worden. Siegersma is ondanks zijn Friese naam een door en door Indische jongen. Ook hij heeft over tal van gebeurtenissen in de wereld zo zijn eigen gedachten, maar hij kan of wil ze niet uitspreken. Dus kiest hij de cryptogram-vorm Misschien vertellen wij nog eens wat Siegersma met de tekening wil zeggen (zij heeft betrek king op belangrijke politieke gebeurtenissen en geeft (schalks) informatie over de identi teit van de tekenaar), maar ook zonder uitleg blijft zo'n cryptogram van een curieuze aan sprekende kracht, vindt U ook niet? Het laatste nummer van het orgaan van de Indische Vereniging Curasao zag er weer voortreffelijk uit: zeven velletjes met zeer ge varieerde copy. Het aantal leden schommelt maar blijft op behoorlijk peil en de energie van deze leden op de meest uiteenlopende terreinen is werkelijk verbluffend: sociaal werk, sport, dans, muziek, spel, toneel enz. enz. Wij zijn ervan overtuigd dat deze kleine Indische groep zich zal ontwikkelen tot een creatieve kern, waarvan de Curasaose gemeen schap nog zeer veel vreugde en nut kan ondervinden. Poekoel teroes, branie en onder nemende mensen! Honderden véél grotere In dische groeperingen in Holland kunnen een voorbeeld aan jullie nemen. Wij hopen vooral dat jullie spoedig de gelden bijeen krijgen om een „Community Centre" te stichten, waar de Indische gastvrijheid de deur zal openen tot een regelmatige uitdraging van de vele voor treffelijke Indische waarden, die ook andere volksgroepen tot zegen kunnen zijn.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1962 | | pagina 3