Pasar Malam VOOR DE VROUW Komen, gaan en blijven Lieve lezeressen, Als U deze regels leest, zit ik aan boord van de „Maasdam" op weg naar New York. Misschien hang ik over de railing of lig ik in de hut met een zeeziek-zakje binnen handbereik. Mocht ik niet zeeziek zijn (wat ik bijna niet kan gelovendan ben ik bezig met mijn korrespondentie aan U of aan een artikel voor „Myana Want weg of niet, mijn werkzaamheden voor Tong-Tong gaan door en het kontakt dat ik 10 maanden geleden met U legde blijft bestaan. Wat betekent per slot van rekening afstand als er zo'n goed communicatiemiddel bestaat als denken- schrijven <2)ameo, niet vergeten, ja! in de Haagse Dierentuin interevóante ^Stancló Koelkasten - Breimachine-Demonstratie Lekker eten (denk om uw lijn!) - Borduren Mode-show en niette vergeten waarzeggen! Voor de meesten van U ben ik niet meer dan een naam. „Hoe oud bent U eigenlijk? Waar woont U precies? Hoe ziet U er toch uit? Mogen we eens een foto van je in Tong-Tong, het is toch altijd gezelliger als je weet met wie je praat?" Deze vragen werden me in de loop van de tijd vaak gesteld. Met de foto die U hier ziet, beantwoord ik al deze vragen. Ik ben oud genoeg om mee te kunnen praten over tjoetjoeks, jong genoeg om bij mijn voor naam genoemd te worden, dik genoeg om ad vies te geven over vermageringskuren, slank genoeg om U vooral te adjak om toch alsje blieft slank te blijven. Verder is alles wat ik U in persoonlijke brieven over mezelf schreef, waar. Eens zei iemand: De waarheid is pas waar heid als er in geloofd wordt". Dat vond ik erg goed gezegd. En ofschoon het hier wat anders betreft zou ik willen zeggen: „onze ru briek „Myana" is pas Myana als U er in ge looft". Want wat is Lilian Ducelle zonder U? Welke zin heeft onze kookrubriek als niemand de recepten namaakt? Welke zin heeft het schrijven van een artikel, het stellen van vra gen, als niemand erop reageert? Tot nog toe is alles fantastisch gegaan. Ik heb niet durven dromen zo vlug, zo prettig kontakt te kunnen leggen met zoveel TT-lezeressen. Met mevrouw Verboeket in Nw. Zeeland, met mevrouw Wyatt in Zeeland, met mevrouw Laurens in Ten Boer, mevrouw Teunissen in Roermond, al die honderden in en buiten Nederland. AI deze brieven zijn in de afge lopen maanden de grootste beloning geweest voor het opzetten van mijn rubriek. Toch zijn we er nog lang niet, weet U. O, mijn hoofd zit vol plannen die uitvoerbaar zijn met uw hulp. Natuurlijk ga ik naar Amerika uit vrije wil, maar ook omdat ik van daaruit Tong-Tong kan helpen beter, groter te worden. In Amerika zitten duizenden vrouwen die helpen onze kring te vergroten. Duizenden Indische mensen die meehelpen onze, maar ook uw plannen te verwezenlijken. Er komt een Foto: Leonard Freed American Tong-Tong (4 pagina's bij de ge wone TT) en ik mag helpen die bijlage op te zetten. Er werd niemand gevonden met prak tische redactionele ervaring, dus moest ik gaan. Vrouwen hebben altijd een belangrijke rol gespeeld in de opbouw van verschillende za ken, waarom zou ik hier niet kunnen slagen? Er is zoveel te doen in de toekomst. Voor onze kinderen in de eerste plaats. Wij (en dan bedoel ik; wij vrouwen) moeten op onze quivive zijn voor elke geboden kans op een veiliger, prettiger, solider bestaan. De man is het hoofd van het gezin. Oké maar de vrouw is de nek waar het hoofd op draait, waar of niet? Wij helpen de koers te bepalen, de weg te kiezen die ons gezin moet gaan. Wat is een hoofd zonder nek? Soms denk ik: wat begin ik, hoe weet ik dat ik daar zal slagen? Wat bereik ik daar? Ik heb hier een huis, een safe bestaan, sociale zekerheid. Welke teleurstellingen staan me daar te wachten misschien? Maar weet U nog wat ik in het begin van onze rubriek heb gezegd? Daon Miana groeit overal, hier, in de tropen. Dus weet ik dat onze „Myana" het in Amerika ook zal doen! Er was iemand die tegen me zei: „Tong-Tong is me niet cultureel genoeg. Zo'n huis-tuin-en keukenblad lees ik niet en ik wed een zichzelf respekterend intellektueel ook niet!" Zoiets maakte me altijd razend. Maar ineens moest ik heel erg lachen. Ik moest ineens den ken aan de vrouw van die intellektueel die me heel dankbaar was voor het recept van a jam besengèk waarvan de intellektueel heel erg gesmuld had. Is een goede nassi rames geen cultuur? Is het inrichten van een mooi huis geen cultuur? Is alleen Karei Appel kost voor intellektuelen? Om Si Bentiet moet ik minstens even hard lachen als om Karei Appel, wat is daar voor verkeerds aan? Wat ik eigenlijk alleen wilde zeggen: ik ben ervan overtuigd dat „Myana!' voor die 1,in de maand aan tienduizend lezers en lezeressen de gelegenheid geeft tot het geven en ontvangen van culturele waarden. Voor mij is alles wat we maken en wat goed is CULTUUR. Tong-Tong is en blijft die ene gulden in de maand (dat tientje per jaar) waard. En alleen daarom moeten we doorgaan met abonné's winnen. Maar ik dwaal af. Alleen denken aan een doel. En doen. Doen wat je hand vindt om te doen en onderwijl bedenken wat je nog meer zou kunnen doen. Ik geloof dat dat het voornaamste is voor U en mij. Tong-Tong zal in de komende maanden met veel plannen voor de dag komen. Uw man zal ze zakelijk bekijken mevrouw, maar aan U, aan U ligt het de werkelijkheid te zien. Wij zijn door onze huishouding, onze kinderen, onze duizend-en-één zorgjes om alles, vaak praktischer, reëeler. Ik zit hier echt niet mezelf en U op de schouder te kloppen, maar ik weet het, dank zij uw brieven. Poekoel teroes geldt ook voor „Myand'Ik verhuis (wie weet eigenlijk waar ik in Neder land woonde?) maar verder verandert er niet veel. U blijft Tong-Tong lezen, dat is het voor naamste. Als U blijft schrijven zoals U tot nog toe deed, dan blijft onze rubriek groeien. En dan weet U dat in de komende maanden onze lezerskring wel tweemaal zo groot kan worden. Een brief Den Haag-Amerika doet er 2, hoogstens 3 dagen over. Van een „verlaat" antwoord zal nauwelijks sprake kunnen zijn. Zodra ik me gesettled heb en ons kantoor een vast adres heeft, leest U het in ons blad. Dan kunt U als U wilt uw brieven rechtstreeks aan dat adres richten. Anders blijft het adres als gewoonlijk: Lilian Ducelle„Myanc?'Pr. Mauritslaan 36, Den Haag. Uw korrespon dentie wordt doorgestuurd. U hoort de volgende keer meer van me. Tot ziens! LILIAN DUCELLE 29, 30 juni en 1 juli Qn nog veel meer3£omt Clt maar eeno kijken 12

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1962 | | pagina 12