De Tong-Tong-vlag Het is onze innigste hoop dat ons tafelvlaggetje straks in duizenden huis kamers op de schoorsteenmantel mag staan. Als sieraad. Als symbool van onze beste Indische eigenschappen. En als voortdurende verzekering van verbondenheid met tienduizend .andere gezinnen in alle vijf continenten. Eendracht maakt macht. Dit vlaggetje (17 x 10 cm) kost inclu sief de standaard 1.en is verkrijg baar door storting van dat bedrag op onze giro 6685. Er zijn ook fietsvlag- getjes verkrijgbaar voor 0.50. De zevende jaargang Met deze tienduizend gaat Tong-Tong in de komende jaren: 1. De N.V. consolideren en produktief maken, 2. Bouwplannen realiseren (Plan Span je, Indisch Hofje, Dorp in Neder land, Verzorgingsflat), 3. Het Bouw-, Ondernemings- en Nood-Fonds (kortaf: BON-Fonds bon! bon!) opzetten, 4. De culturele, sociale en economische relaties met Indische groepen in de hele wereld intensiveren, 5. De Indische gemeenschap vormen tot een nieuwe, creatieve werkgroep in Europa. Gelederen sluiten. Voorwaarts gaan. MOET slagen! Onze N.V. going STRONG! Tot onze verbazing zijn we intussen echter de VEERTIG MILLE reeds gepasseerd en op weg naar de VIJFTIG MILLE! Voor duizenden lezers van Tong-Tong was op de Pasar Malam in de Haagse Dierentuin één van de aangenaamste verrassingen de verschij ning van de Tong-Tong-vlag „in levende lijve". De uitnodiging aan onze lezers om ons te helpen een Tong-Tong-vlag te ontwerpen is al ruim een jaar oud. De belofte om spoedig onze keuze bekend te maken, een half jaar. Nochtans durfden we pas drie maanden terug definitief te bepalen hoe de vlag zijn zou en gaven we ook direct opdracht een partij tafel vlaggetjes te laten maken, alsmede enkele „echte" vlaggen. Waarom zo lang? Omdat geen enkele inzending 100% voldeed. Omdat in elk ontwerp toch persé iets goeds was. Omdat we bij het overzicht van alle inzendingen merkten dat we allemaal zochten en nog niet definitief vonden. Dus besloten wij aan de hand van alle inzendingen een synthese te zoeken, die de sterkste gevoelens en ver langens combineerde. Want een vlag (die een lading dekt) mag niet gemaakt worden voor de „leukheid", maar moet symboliek hebben, begeestering, getuigenis, trots. Bij onze bestudering van de inzendingen volgden wij drie leidraden: 1. Welke kleuren in volgorde het meest „in trek" bleken. We vonden in volgorde van aan tal: groen (praktisch allemaal), wit, oranje. 2. Welk getal het aantal banen moest bepalen. 3. Wat kleuren voor de inzenders betekenen (symbolisch, naast gevoelswaarde). Het laatste onderzoek deden wij volkomen ongemerkt, door in gesprekken over heel andere zaken (b.v. autokleuren, gordijnen, emblemen) te vragen wat diverse kleuren voor onze gespreks partners betekenden. Deze gesprekken hebben twee verrassende resultaten opgeleverd: rood associëren velen met: onveilig, gevaar, oorlog, brand, communisme, ontucht(!) Oranje wordt door velen geassocieerd met trouw (naast het veelgehoorde automatische rijmpje: blauw trouw). Rood raakte door deze twee methoden onge wild zo'n beetje „uitgerangeerd" als vlag-kleur. Evenals blauw, dat in 9 van de 10 gevallen samen met rood (en wit) tevoorschijn kwam. Het was (en is) ons zéér wel: oranje betekent voor onze Indischgasten inderdaad trouwe dienbaarheid. Wit kwam overal uit de bus als „scheidskleur" tussen andere kleuren, maar ook met gunstige motiveringen: eerlijk, een voudig, zuiver, vrede, reinheid. Met de praktisch overal als nummer één uit de bus komende kleur groen („eeuwig jong", „gordel van smaragd", natuurlijkheid, frisheid, „oer-groeikracht" wij noemen maar enkele qualificaties), moesten wij dus een vlag ont werpen met de kleuren groen, wit, oranje, zonder een kombinatie te maken die associaties mogelijk zou maken met sportvlaggen of natio nale vlaggen. Dit werd mede mogelijk gemaakt door de overwegend grote keuze van het vlag- embleem: trouw branie ondernemend. En zo is dus de vlag geworden: groen met twee smalle oranje banden met witte biezen, en in het hart ons embleem. We hebben deze kombinatie tenslotte vele malen „uitgepro beerd" in diverse kleuren-gradaties. Meer of minder wit? Meer of minder oranje? Lichter of donkerder groen Maar dit is tenslotte de eind- keus. Rogier (die het meest aan de vlag heeft zitten „dokteren") meent bovendien dat de verhoudingen artistiek ook het beste verant woord zijn zo. Eerlijk: wij kunnen het niet mooier doen. En we weten bovendien nu een vlag te hebben, ontstaan uit de samenwerking van velen: een synthese van onze sterkste ge voelens rondom de tongtong-gedachte. Min of meer toevallig heeft onze vlag nu negen banen gekregen: groen-wit-oranje-wit- groen-wit-oranje-wit-groen. Lezers, die thuis zijn in de Leer der Getallen, verzekeren ons dat dit een subliem getal is, symboliserend: breed bestuur, groeikracht, wijsheid, macht. Hoe het ook zij, wij hopen dat nu samenwer king geleid heeft tot deze kombinatie, de kom binatie ons ook in deze zin leiden mag. Groeikracht betekent in elk geval: „poekoel teroes!", toch? Hoe toevallig overigens dat ons devies in overeenstemming hiermee al lang was: trouw - branie - ondernemend Met dit nummer is TONG-TONG onopvallend de zevende jaargang ingetreden. Zes jaar van opbouwend werk en vele teleurstellingen, maar ontegenzeggelijk ook positieve vorde ringen, liggen achter ons. Ons abonnee-aantal groeit nauwelijks meer. Er komen er een paar bij, er gaan er een paar af. Tienduizend blijft geloven wij voorlopig de basis. Tienduizend moeten wij echter houden. Blijft dus (omdat tóch wel regelmatig abon nees afvallen) abonnees winnen. Een apart woord aan de „oudjes". Zij zijn niet oud. Evenmin als Maria Dermoüt, die van „haar" Indië durfde getuigen tot haar laatste levensdag en met haar laatste levens kracht. Zij schreef „De tienduizend Dingen". Wij zijn met Tienduizend Vrienden. Zoals Maria Dermoüt voortleeft in haar werk, zo kunnen wij allen voortleven in ons werk. En Tong-Tong is daarbij ons arbeidsveld, 't Sal waerachtigh wel gaen. En lest best: een woord van dankbaarheid en respect aan de Indische huisvrouw. Zonder één aarzeling durft de Tong-Tong-staf ge tuigen: dit blad en al zijn aktiviteiten zijn voor het belangrijkste deel opgebouwd met „uitgespaard blandja-geld", geloof, vertrou wen en „huisvrouwelijke koppigheid". Socio logen zullen later misschien zeggen: ,De Aziatische matriarchale gemeenschapszin heeft Tong-Tong opgebouwd. „What 's wrong with „Maatje?" Iedereen zal weten: „Everything is RIGHT!" Dus: ga door! De zevende jaargang gaan wij in. Zeven is een mooi getal, een gezegend getal. In dit jaar kan onze onafhankelijkheid verzekerd zijn. Een goede oude dag verzorgd voor de ouderen, een rintis geopend naar een nieuwe horizon voor de jongeren. DE REDACTIE Toen wij de inschrijving openden voor onze N.V., dachten we de 20 mille nét te zullen halen en heette het getal 25 mille „ongemotiveerd optimisme". Het is als hengelen naar kemboeng en een kakap aan de haak krijgen! Wat een prachtig begin voor een zevende jaargang! Op verzoek van vele lezers blijft de inschrijving nog een kort tijdje open, maar we mogen nu wérkelijk niet te lang meer wachten met aan de slag gaan. In studie is het plan om een pakketje „aandelen op afbetaling" open te houden. Daar hoort U meer van. We hoeven U zeker niet te zeggen dat dit voor ons niet alleen betekent: zoveel „ping" meer, maar vooral: een demonstratie van vertrouwen. En van absolute zekerheid van succes. Wij gaan het maken! HET INITIATIEF COMITÉ P.S. Twee abonnees hebben gelden bij ons gestort om aandelen CADEAU TE DOEN aan arme abonnees, die geen aandeel kopen kunnen. Een geste die écht thuishoort in onze lezerskring en waar wij machtig trots op zijn. Met zo'n spirit MOET Tong-Tong groot worden!

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1962 | | pagina 3