Pentjak in Amerika
TIJGERVERHAAL
Hier heeft U een drietal foto's, die U een indruk geven van het verweren tegen een aanval van een met een golok gewapende tegenstander
uitgevoerd door Ziet zonder sikoe-sikoe's. - Foto 1: de golok is al uit de schede getrokken en komt met een fit sende beweginghelemaal
vrij (vergeet niet dat de foto's één moment weergeven uit een handeling en dus STATISCH zijn; tnwerkelijkheid is het een aaneenschakeling
vliegensvlug uitgevoerde'DYNAMISCHE bewegingen); nog vóór dat de golok helemaal u,t de schede ts, -heeft de'Speler al de eerste g eep
toeeebast en gebruikmakend van de bewegingskrachtvan de aanval omgezet tn een tweede ë[eeP Jf°J° 2{ °P Joto 3 's de aa"va'
afgeweerd en de tegenstander uitgeschakeld; voor de duidelijkheid is de derde foto van de ANDERE KAhT opgenomen.
Wij kregen een brief van mevrouw Reeders in Jamestown, N.Y.. Tot onze
verrassing gaf ze ook een interessant relaas van de wederwaardigheden van haar
man op het gebied van pentjak, die begonnen met een meningsverschil en eindig
den met een judo/pentjak-school in Jamestown. Toen wij op een dag bij meneer
J. W. de Vries op bezoek waren, liet hij ons een gedeelte van een brief lezen
waarin zijn nicht, mevrouw De Thouars in Azusa (Cal.), het ook al over pentjak
had. De Amerikanen schijnen er veel belangstelling voor te hebben. Merkwaardig
zoals een verdedigingssport (net als zoveel andere zaken) van werelddeel naar
werelddeel wordt overgebracht in de gigantische stromingen van contacten tussen
rassen, volken, culturen en godsdiensten, die het kenmerk zijn van een wereld in
beweging, het onmiskenbare tjap van onze tijd. Lees de fragmenten uit de twee
brieven; lees vooral tussen de regels door, en bedenk, dat wij leven midden in een
wonderlijke, boeiende episode in de geschiedenis van de mensheid. En ziet: wij
spelen onze rol mee.
Mijn ega Willy leest met genoegen de artike
len over pentjak of poekoelan, de nummers van
15 en 30 april j.l. Hij is zelf een verwoede pen-
tjakker en in Siam heeft hij met een zekere
Nes de Vries, misschien nog een jongere broer
van de schrijver (inderdaad een broer van
J. W. de Vries; red.) en nog enkelen van
Batavia dit spel beoefend.
Tijdens zijn plantersloopbaan 19501955 in
het Banjoewangische heeft Willy met poekoe
lan bij een aanval, man tegen man in de koffie
tuinen, zich behoorlijk kunnen verdedigen, wat
anders zeker zijn leven zou hebben gekost.
Tijdens ons verblijf in Groningen ging Wil
ook trouw naar de sportschool van Hildebrink
voor judo en jiu-jutsu om in conditie te blij
ven. Hildebrink, zelf een goede judoka en jiu-
jutsu-man, stond verbaasd over de vlugheid en
lenigheid van Willy en de grepen die toege
past werden. Hij noemde het een combinatie
van judo en jiu-jutsu maar het is zuiver pen
tjak van Pak Serak. Hij weet maar niet die
vent!
Hier in Jamestown had Willy deze selfdefence
ook toegepast bij een Hongaar, groot en potig.
Bij een woordenwisseling moest hij uitgelaten
hebben dat hij Willy met één slag zou vloeren.
Willy, „koeping tipis", nam deze uitdaging
aan, maar wie van de koude kermis thuiskwam
was die Hongaar.
Willy was toen bang, dat hij ontslagen zou
worden, maar dat was gelukkig niet het geval,
omdat iedereen die er bij stond wist te ver
tellen dat het zelfverdediging was van Willy.
De Amerikanen noemen dit karate'
En kort daarop kreeg Willy het verzoek of hij
aan een paar liefhebbers les wou geven in
karaté.
Met medeweten en goedkeuring van het hoofd
van de politie alhier, opende Willy toen een
school met zes jongens in de recreatiezaal van
de oude Parochieschool. Eerst kregen ze les in
pareren en ik weet niet wat meer, maar toen hij
begon met de worpen werd het zaaltje wel te
klein en tegen betaling mocht hij in de gym-
2aal die voorzien was van dikke cocosmatten
verder les geven. Het aantal leerlingen
groeide hard; zelfs dames en meisjes speciaal
voor judo. Zes maanden lang, elke avond van
acht tot tien, gaf Willy les. Wel erg ver
moeiend, hoor, maar hij had er zelf plezier in
en zijn leerlingen deden ook heel goed hun
best. Op zaterdag- en zondagavond nam Willy
rust.
Op de soos, verhalend van tijgers:
„Eén tijgerdoerrrmampoes
Tweede tijgermampoes
Derdemati
Vierde
Vijfde
Oewah sèhals jij nog één tijger schiet,
dik jou van de soos!"
J. F. GRAADT VAN ROGGEN
Helaas moest Willy het lesgeven staken, omdat
hij toen de kans kreeg om een cursus te volgen
voor Amerikaans Civil Engineer aan de Inter-
natioal Correspondence Schools in Scranton.
Pennsylvania. Vijf avonden in de week les
geven en studeren gaat nou eenmaal niet.
Zijn leerlingen zijn hem erg dankbaar voor de
enkele grepen die ze geleerd hebben, net vol
doende om zich te kunnen verdedigen als ze
lastig gevallen worden. Als het enigszins kan
willen ze het doorzetten en nog veel meer
grepen leren, ook in real pentjak, maar dat
kost tijd en doorzettingsvermogen. Willy houdt
dit spel ook nog steeds in conditie, maar jam
mer genoeg dat hij hier niemand heeft om eens
goed te kunnen trainen, zoals toen in Siam met
z'n „gang"
Onze kinderen, een meisje van vijf en een
jongen van drie, doen Daddy ook al aardig
na, wanneer ze ruzie hebben met hun vriend
jes. Vooral onze jongen is erg fanatiek en de
enkele grepen die hij van Daddy leert, past hij
bij ruzies mooi op z'n zus toe."
MARCELLA REEDERS-DE FRETES
„Hier in Azusa (California) (ïebben wij een
feest van de Wereldraad xan Kerken.
Pentjak op het toneel: Paul, Vic en hun vrien
den. Ik ben benieuwd wat het wordt. De hele
maand zijn ze hier bij mij thuis aan het in
studeren. De mannen gaan instuderen en de
jonge vrouwtjes zitten gezellig bij mij.
Het pentjakspel vinden de Amerikanen gewel
dig. Maar die de neus ervoor optrekken, dat
zijn weer onze mensen. Ze vinden judo, karate
enz. niet erg. Maar pentjak vinden ze minder
waardig. Arme bekrompen mensen, die noemen
zich intellectueel. Als je werkelijk hoog staat
interesseer je je voor alle soorten sport en
muziek. Dan ben je algemeen ontwikkeld.
Enfin, maar wij gaan rustig door en hebben
slechts medelijden met die mensen die met hun
neus in de lucht lopen."
SUZANNA DE THOUARS
V'A 'W
