Journalistieke Totems en Bonzen UIT EEN VERSCHONKEN BEZIT |EN EEN VER VERGANE TIJD (1 2) Natuurlijk valt er over de journalistieke totems en bonzen van na mijn tijd tot op het ogenblik, dat alle Nederlandse leven ophield in Indonesië (Moge het slechts tijdelijk zijn!) nog heel veel te vertellen. Een klein beetje weet ik ervan, dank zij de vele brieven en gesprekken, waartoe mijn feuilletons aanleiding hebben gegeven. En dank ook zij „VAN 13 MOMENTEN UIT EEN 13-JARIG BESTAAN", het Gedenkboek door ANETA in 1930 uitgegeven. Het voornaamste daarvan moge hier nog volgen. In de hoop, dat het zal worden aangevuld door meer bevoegden inzake genoemde periode dan ik. Om te beginnen nog enkele namen en feiten, aan genoemd Gedenkboek ontleend. Berretty vertelt daarin hoe hij, 19-jarige j°n" gen, begon als klerk bij de Posterijen te Ba tavia, op een salaris van 75,per maand. Daarna was hij 3 jaren werkzaam bij het BATAVIAASCH NIEUWSBLAD, eerst als corrector (op 100,per maand) en later als reporter (op 200,per maand). En vervol gens bij de JAVABODE als telegram-redacteur 325,per maand). Óp 1 april 1917 werd ANETA opgericht. Daarover lezen we in het Gedenkboek: Medio maart 1917. In die oorlogsdagen had de, sedert overleden, heer P. Landberg, schcepsreder te Batavia, enige zeilschepen voor zoutvervoer in verband met het tekort aan scheepsruimte op zeer gun stige condities van de hand gedaan. Bij de verkoop van de „ALBERTINA BEA TRICE" had de heer Landberg (wiens aan dacht op mij was gevallen door enige stukjes van mijn hand in de AVABODE) contact met mij gezocht. Hij vroeg mij namelijk een korte speech voor hem samen te stellen, door hem uit te spreken bij de overdracht aan de nieuwe eigenaren van dit schip. Hierdoor ontstond een vriendschappelijke ver houding, welke mij het vertrouwen gaf mij tot de heer Landberg te wenden met een verzoek om een geldlening van 15.000,teneinde met dit geld een Indisch pers- en knipselbureau op te richten. De heer Landberg zag hier wel toekomst in, verklaarde zich bereid mij te helpen met het aanvangskapitaal, doch bedong, dat hij voor 50% aandeelhouder zou worden van de nieuw op te richten zaak. Ik antwoordde hierop, dat ik reeds zoveel jaren voor anderen had gewerkt (in mijn oog althans) dat ik nu graag geheel voor mijzelf zou willen werken. Ik stelde de heer Landberg voor een hogere rente dan ge bruikelijk te bedingen, waarop de heer Land berg zijn voorwaarde liet varen en mij het geld verstrekte tegen 9% rente. Zo werd ANETA opgericht. Op 1 april 1917. In een met zeildoek afgesloten ruimte van 3x4 meter in het gebouw van de reeds lang gefailleerdeDrukkerij PAPYRUS in de bene denstad van Batavia werd de arbeid aange vangen. Daar werkte ik met mijn ,,staf (één tikster) van s morgens acht tot 'r avonds tien a elf uur aan één stuk door, dag in dag uit. zon- en feestdagen inbegrepen. Toen Berretty ANETA oprichtte, haalde hij zijn zwager Becker erin en zond hem naar Londen (zie mijn feuilleton IX). Onze vriend was toen 27 jaar. Al 'n hele leef tijd voor een Indische jongen. Een jongen, in elk geval, die begon te weten wat hij wou. Een jaar later was de oorlog uit, en in de win ter 1919 kwam hij voor de eerste keer in Europa. Ik heb u nu zo'n beetje Berretty leren kennen. Kunt ge u voorstellen wat dat voor hem was: Parijs te zien? Parijs, voor hem die nog niet veel anders kende dan Java en JapanAlleen al het nachtleven steeg hem naar het hoofd. De zaken in dat Frankrijk, dat in de overwin ningsroes 4 jaren oorlog en het verlies van een paar miljoen jongemensen moest inhalen, 's Nachts de verleidelijke Franse meisjes, op gemaakt, gedecolleteerd en in een siralenkrans van sex-appeal, ter verovering FEUILLETON DOOR Temidden van de 13 momenten, die volgen vermeldt het Gedenkboek o.a., met een groot aantal foto's verlucht: de inwijding en de uit breiding van het ANETA-HUIS (resp. 4 de cember 1920 en medio 1930). De eerste steen werd gelegd door de kleine Aneta Eugenie Berretty. Herdacht worden verder: de splitsing in 2 N.V.'s (N.V. ANETA BATAVIA, N.V. RECLAMEBUREAU ANETA en N.V. ANE TA HOLLAND), in april 1924. Het Persbu reau bleef onder d'rectie van Berretty. Het Re clamebedrijf kwam onder directie van de heer H. M. van Beem met Berretty als president commissaris. Begin 1931 werd van het Haagse bijkantoor van het PERSBUREAU ANETA een afzonder lijke N.V. gemaakt: de Naamloze Vennoot schap ANETA HOLLAND, waarbij de heer H. Salomonson werd benoemd tot direc teur de directeur van ANETA BATAVIA tot gedelegeerd commissaris voor Indië, de heer Mr. Joh. Belifante, directeur van het NEDERLANDSCH CORRESPONDENTIE BUREAU VOOR DAGBLADEN, tot gedele geerd commissaris voor Nederland, en de heer M. Vaz Dias, directeur van het PERSBUREAU M. S. VAZ DIAS, tot commissaris. Van de 13 momenten vermeldt het Gedenk boek verder o.a. het bezoek van Lord North- cliffe in Indië, de oprichting van ANETA- RADIO (1924), de oprichting der PERS ASSOCIATIE (1928), de intrede der Radio telefonie (1929). Ten slotte wordt het verslag van de zgn. ANETA-COMMISSIE in zijn geheel afge drukt. Die Commissie, ingesteld bij Gouverne- ments besluit van 23 mei 1930, had tot taak: „het houden van een onderzoek naar de gestie van de Directie der N.V. ALGEMEEN NIEUWS- EN TELEGRAAF AGENTSCHAP ANETA, te Batavia in het bijzonder ten aan zien van de pers, o.m. in verband met de klach ten geuit door het lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal Ir. Ch. G. Cramer in de vergadering van dit college van 21 februari 1930, een en ander voor zover zulks hier te lande kan worden onderzocht." Onder het voorzitterschap van de President van de JAVASCHE BANK, Mr. Dr. G. G. van Buttingha Wichers, veremgde de Com missie een viertal leden, waarvan elk een hoog geplaatste autoriteit was in het Ned. Indië van die dagen. De conclusies der Commissie, uitgereikt aan het slot van het verslag harer werkzaamheden, zijn te talrijk en te uitvoerig om ze hier af te drukken. Ik moge volstaan met te zeggen, dat ze hoewel niet geheel zonder enige critiek over het algemeen gunstig voor ANETA en het beleid van haar directeur mogen worden genoemd. Een zomeravond van 1933 kwam een vriendin van mijn vrouw, een Portugese entraineuse uit de nachtclub „Pigall's", bij ons en vertelde, opgewonden: „Nu heb ik gisteravond een fe nomeen van een Hollander ontmoet, die me gewoon het hof maakte. Hij danste zalig, alle klass:eke en moderne dansen, en hij sloeg er niet één over. Hij zei tenminste, dat hij Hol lander was, maar hij had meer het type van eentje uit de koloniën. Hij heeft drie flessen Veuve Cliquot met me gedronken. Of liever: betaald, want gedronken hebben we niet veel. Hij liet telkens het glas lauw worden door het voortdurende dansen, en allebei ledigden we het dan in de koelemmer." „Ik weet wie het is!" riep mijn vrouw uit. (Lees verder pag. 16) De feestelijke opening van hel Soerabaja-kantoor van ANETA. In het midden achter bloemstuk Berretty. 9

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1962 | | pagina 9