Van „Sawahtrappers" tot N.I.V.O.
Het was in de maand juni 1959, dat een klein aantal oud-voetballers
uit het voormalige Nederlands-Indië besloot een elftal te formeren
en vriendschappelijke wedstrijden te spelen tegen Haagse Kantoor-
en zaterdagse elftallen. Er waren 14 spelers, t.w. Olaf de Vries,
Lody en Huib Loth, Does Dorst, Willy Stalder, Vaessen, Loeky en
Rob Rosenquist, Wackareij, Oscar Stumpf, Willy Vosmaer, Ootje
Wetters en Rientsma. Uit deze spelers werd voor elke wedstrijd het
elftal samengesteld en dit gaf nooit haken of ogen, omdat het heel
kameraadschappelijk toeging en ieder toch zijn beurt kreeg.
Adoe Lajangan
jei
Alex Chavagne en Ben Spiessens maakten
zich verdienstelijk door bij de spelers zoveel
mogelijk kwartjes op te halen om daarmede de
benodigde voetbaluitrusting te bekostigen.
Het elftal deed het heel aardig, waarom de
initiatiefnemers na een maand besloten om
aansluiting te vragen bij de K.N.V.B. Er
bleek echter in de groep niemand te zijn, die
dit kon fiksen en daarom werd nagegaan welke
oude voetbalrot dit voor hen wilde regelen.
Aan Willy Stalder werd blanco opdracht gege
ven om zo'n oude voetbalrot te vinden.
Bij een oude stadgenoot, die vroeger bestuurs
lid is geweest van de Soerabaiasche Voetbal
Bond (S.V.B.) en van de Soerabaiasche Kan
toor Voetbal Bond (S.K.V.B.) en ook elftal
leider en scheidsrechter van de beide bonden,
klopte hij aan. Willy Stalder had succes, echter
in zoverre dat de oude rot eerst enkele wed
strijden wilde zien en daarna zijn beslissing
zou nemen. Een dag of wat hierna kwam
Willy terug en nu vergezeld door Alex
Chavagne, Lody Loth, Wetters, Sebo en ook
zij deden alle moeite om „Oom Piet Hooydonk"
in hun club te krijgen. De volgende middag
was Oom Piet in het veld en wat hij toen
meemaakte, deed hem besluiten zijn volle
medewerking te verlenen aan de verwezen
lijking van het doel van deze gerepatrieerde
voetballers, n.l. de oprichting van een eigen
voetbalclub. Wat was toch de reden van zijn
zo spontaan genomen besluit? Wel, binnen
en buiten de lijnen heerste die prettige Indische
sfeer van tempo-doeloe. Men moedigde elkan
der aan met die echt typische Indische uitla
tingen als b.v. „Ajo boeng, djangan, moendoer"
(Vooruit kameraad, niet opzij gaan) of Djan
gan gorèng, lekas kasih bal disini" (niet alleen
spelen, maar geef de bal over). En achter de
lijn de gezellige druk pratende moeders,
vrouwen en meisjes van de spelers en ver
scheidene vrienden en kennissen. Allen zaten
zij op het gras en hier en daar met een zakje
katjang gorèng of katjang reboes (gebakken of
gekookte pinda's). Als Indischman voel je je
in zo'n omgeving direct thuis en het was daar
om zeer begrijpelijk dat er hoe langer hoe
meer gerepatriëerden, zelfs van buiten Den
Haag, naar de friendly-games kwamen kijken.
Ieder van hen was er van overtuigd, dat een
voetbalclub van gerepatriëerden alle reden van
bestaan had en toen dan ook op 21 augustus
1959 in het Zuiderpark-paviljoen de oprich-
tings-vergadering plaats vond, stonden de
belangstellenden zelfs tot in de gangen.
Bijzonder prettig was het om onder de vele
aanwezigen, heel bekende voetbalfiguren uit
de Indische voetbalwereld op te merken, o.a.
de heren Mullstaf, de gebroeders Nitzchke,
Eddie Alting Siberg, de gebr. van Hooydonk,
de oud-bondsspelers Jan Harting, Frans Brard,
Hukom, Vogler en natuurlijk ook Willy
Stalder en Does Dorst. Onder groot enthou
siasme werd op die avond de S.V. NIVO
(„Na Inspanning Volgt Ontspanning") opge
richt en staande de vergadering een bedrag
opgehaald, ruim genoeg om alles te betalen wat
nodig was om aan de competitie van de
K.N.V.B.-afd. 's-Gravenhage, deel te nemen.
Er was zelfs nog een aardig bedrag over! Het
door Alex Chavagne ter vergadering meege
nomen kasgeld van de „Sawahtrappers" (onder
deze naam speelden onze gerepatriëerden in de
voorbije weken) ad. 7.50 voor betaling van
de huur van het Zuiderpark-paviljoen, behoef
de helemaal niet te worden aangesproken!
Sindsdien zijn er drie jaren verstreken. Wij
begonnen met drie elftallen en thans hebben
wij er vijf. Vele van onze spelers uit het
eerste jaar zijn intussen uit Den Haag ver
trokken en door andere vervangen. Ook zijn
verscheidene van hun naar lagere elftallen
teruggewezen en eveneens vervangen.
Ondanks de nog steeds overheersende Indische
inslag, heeft NIVO ook onder de hiergebo-
renen veel sympathie verworven. Het aantal
hier geboren en getogen spelers dat zich bi)
NIVO komt melden, wordt elk jaar groter en
hoofdzakelijk hierom komen uit deze groep
de vervangers van onze naar elders vertrokken
spelers, of van hen die nu in lagere elftallen
de naam van NIVO hoog houden. Als voor
beeld van dit laatste kunnen wij met een vol
daan gevoel terugblikken op de prestaties van
onze 4e klassers in het afgelopen seizoen. Tot
en met de laatste wedstrijd hadden zij kans
kampioen te worden. De wedstrijd moest
gewonnen worden, doch eindigde helaas gelijk.
Onder auspiciën van een winkeliersvereniging
in Amersfoort, organiseert'de heer J. de Bree
voor de tweede maal de Nationale Sier- en
Gevechtsvliegerwedstrijden op 8 september
1962. Een uitstekend initiatief! Compleet met
wedstrijdreglementen en wisselbekers. Neen,
zo vrij adoe lajangan als vroeger kan natuurlijk
niet. Pedotte vliegers raboe is er ook niet
meer bij. Maar toch wel ramé. Glastouw
maken (bierfles of lampeglas, geheim recept,
toch?) nu niet meer van de ene pohon naar de
andere de hele tuin rond, maar misschien op
zolder of in de kelder. Kèn ook! Ajo, roem
ruchte kampioenen, doe mee. Er zijn al inschrij
vingen uit het hele land. U kunt zich opgeven
bij de heer de Bree, Willem Barentszstraat
64b, Amersfoort, tel. 03490-9664 (tussen 19-00
en 20.00 uur).
Voor de jeugd is er nog een wedstrijd voor
siervliegers op 18 augustus a.s. Wij hopen
dat vooral de adoe lajangan hoe langer hoe
meer belangstelling zal trekken en zal uit
groeien tot een waarlijk nationaal evenement.
Te zijner tijd komen wij op de wedstrijden
terug. Tarik teroes! REDACTIE
KLOK EN MOSTERD
Hij heeft de klok horen luien, maar weet niet
mosterd-nja waar. Een lezer, die zijn corres
pondentie met Tjalie telkens weer geremd
ziet door reizen van ondergetekende, vraagt
mij of ik nog steeds een „reizende jood" ben.
Hij bedoelt natuurlijk „Wandelende Jood
wat een heel wat verhevener klinkend begrip
is. Midoen, mijn klasgenootje had als spreek
woord: „Twee vliegen in eensklaps", wat toch
in elk geval zeer actief klinkt. Wie kent meer
voorbeelden van klok en mosterd? Stuur ze
eens op aan Tong-Tong. T. R.
Desondanks hebben wij respect voor het be
reikte resultaat, want in dit 4e elftal vindt
men nagenoeg alle oude spelers uit het le en
2e speeljaar terug, zoals Dorst, Stalder, Vos
maer, Brard, van Duinen en af en toe ook nog
Miel Vogler. Eén van hen is zelfs Opa, maar
aan zijn spel en dat van zijn tijdgenoten kan
men direct zien, dat zij vroeger „grote" voet
ballers moeten zijn geweest. Hoewel in onze
elftallen het „tropen'-element hoe langer hoe
meer het veld gaat ruimen voor het „inheemse",
blijft de pittige Indische sfeer gehandhaafd en
dit zal zo moeten blijven. Juist hierom werd
NIVO opgericht en allen, die hieraan hebben
medegewerkt, zullen blijven toezien, dat nie
mand hieraan gaat tornen. Aan de nieuwe
voorzitter en zijn medebestuursleden de taak
om altijd waakzaam te blijven.
Poekoel teroes en djangan moendoer.
NIVOAAN
Links: Hei eerste elftal van NIVO met knielend vierde van links R. H. Wetters van Hercules-Batavia (na de oorlog)Rechts: NIVO's vierde
elftal telt verscheidene „old timers" o.a.: staande zesde van links W. Stalder en knielend derde van links H. G. Dorst (SIDOLIG-Bandoeng)
18
