INDISCHE VERENIGING CURACAO
I
succesvolle voorstellingen heeft gegeven en
voor t.v. en radio is opgetreden. Tevens gaf hij
dagelijks danslessen, waaraan ook een stel
IVC-dames heeft meegedaan. De groepsfoto
die wij hierbij insluiten, is gemaakt op Indra's
verjaardag, die hij hier heeft gevierd. Wij
waren er gelukkig tijdig achter gekomen en
hebben hem een surprise-party gegeven ten
huize van de gastvrije Henk en Gepke Rudolph,
compleet met cadeau overhandigen, schor en
vals zingen van ,,lang zal hij leven" en met
rijst met sateh, geroosterd op de ruime porch
waar we allemaal zaten. Jullie zien op de foto
Indra vergenoegd zitten tussen een gedeelte
van het gezelschap.
De andere foto is van Indra en die dames
van de IVC die les hadden van hem en met
wie hij apart de rijstdans had ingestudeerd.
Op 6 oktober hebben wij hier een Iedenavond
gegeven, waarop Indra de eregast was en waar
hij ook voor ons heeft gedanst. Als verrassing
voor óns weer, liet Indra de dames van de
foto daar aan ons tonen wat hij hen geleerd
had, en het resultaat was bizonder leeuk. Indra
zelf amuseerde zich enorm om het gebouwtje
waar we het feest gaven, dat hem deed denken
aan een ouderwetse Indische pendoppo, zo
half open. Als hij optrad moest hij elke keer
door de tuin uit zijn kleedkamer naar het
zaaltje lopen, op zijn blote voeten, wat hij
waarschijnlijk al lang niet zo gedaan zal
hebben.
Het speet ons werkelijk toen Indra ons weer
ging verlaten, hij heeft zich hier in die korte
tijd vele en goede vrienden gemaakt die hem
graag zullen terug zien.
Behalve de vaste kinder-filmmiddagen en zo,
gingen we toen 100% aan het werk voor een
grote propaganda-avond die op 3 november
gehouden zou worden met als doel dat de op
brengst zou dienen voor een eigen clubhuis
fonds, iets wat onze club hard nodig heeft.
We maakten er een „Polynesian Luau van,
Compleet met warongs (waarom moeten wij
Indische lui eigenlijk zoveel kauwen als we
lol maken?); 3 bands, onze „eigen" Hawaiïan-
band onder leiding van Frans Noordhoorn,
een Zuid-Amerikaanse en één met Noord-Ame
rikaanse muziek, om aan de verschillende
smaken tegemoet te komen. Onze dames zou
den hun pas ingestudeerde Tanem Padi en ook
de kaarsendans doen; enkele jeugdige schonen
deden een hula-hula dans; er was een toekang
potret-tent, compleet met geschilderde hawai-
ïan-girl zonder gezicht, waar op de avond
natuurlijk bij voorkeur mannen een breed-
grijnzende tronie doorheen staken. Tegen de
3e november kwamen we tot de verpletterende
ontdekking dat er op die avond in de stad 8
grote feesten waren, we keken dus in spanning
uit. En het wonder gebeurde, de mensen
kwamen toestromen. Het hele clubhuis dat wij
(Vervolg op pag. 22)
Geachte Tong-Tong Redactie,
U allen heil, namens het hele IVC-Bestuur. Wij hadden jullie al lang eens bericht
willen sturen over het wel en wee van onze groep hier, maar zoals dat gaat, er is
altijd zoveel te werken, en er komt steeds meer bij, dus heeft het toch een poos
geduurd.
Nu, met het einde van het jaar in zicht, wordt het, naar onze mening, toch wel
tijd onze vrienden-in-de-kou van ons te laten horen, als het ware een kort verslag
van het afgelopen jaar.
In het begin van dit jaar, dat we goed begon
nen zijn met op 3 februari op klinkende wijze
ons 1-jarig bestaan te vieren, zijn er verschil
lende malen bestuursmoeilijkheden geweest. Er
was eind februari op normale wijze wisseling
van bestuur, maar er was onderling verschil
van mening. De moeilijkheden liepen zo hoog
op, dat de bestuursaktiviteiten erdoor geremd
werden.
Tenslotte leek het ons allemaal beter iets
radikaals te doen, dan zo sukkelend door te
gaan en het bestaan van onze Indische Vereni
ging in gevaar te brengen. En daarom zijn er
midden augustus tussentijdse bestuursverkie
zingen geweest en is er sindsdien een volkomen
nieuw bestuur.
Dit nieuwe bestuur nu, wil zich even aan U
voorstellen. Voorzitter; Paul Neervoort, groten
deels uit Malang. Vice-Voorzitter/Secretaris
Bert Rusch, laatstelijk uit Batavia. Dan 2e
Secretaresse is zijn vrouw Polly Rusch-Swart,
dat is ondergetekende. Geboren en getogen
nonna Betawie, die al lang ontdekt heeft dat
ze maar een beroerde baan heeft in een bestuur,
want, mensen, wat moet er getikt worden bij
zo n functie, soms al litjet je vingers. Penning-
meesteresse is Gepke Rudolph-van Borssum
Waalkes, uit Soerabaja; 2e penningmeesteresse
is Lily van Dieren-van Daim uit Bandoeng en
Meester-Cornelis. En onze 2 commissarissen
zijn Nick Easton uit Djokja en ons jongste
bestuurslid Wil Casimiri, geboren in Batavia,
die vorige maand pas in het huwelijksbootje is
getreden.
We hadden net het bestuur overgenomen,
waren nog bezig uit papieren en mappen wijs
te worden, toen we opgebeld werden door het
Roode Kruis, dat in september een speciale
Roode Kruis-maand organiseerde, of wij een
of andere activiteit konden ontwikkelen ten
bate van die instelling. Tja wat??? Wij zijn
nog een te jonge vereniging om een ruime kas
te hebben, wij nog zo'n jong bestuur, en dan
op zo'n korte termijn iets goeds verzinnen?
Feesten werden overal al gegeven ten bate van
het Roode Kruis, dus het moest iets anders
zijn, iets afwijkends en opvallends. Lui, we heb
ben gepiekerd! Tot één een helder ogenblik
kreeg, waarom geen gala-rijsttafel, rijsttafel
altijd graag gegeten, gala voor de dikke beur
zen. Enfin, we hebben als gekken gewerkt om
het in 2 weken voor elkaar te krijgen, letterlijk
tot in de nacht. Eindresultaat?
Een rijsttafel, bestaande uit rijst en 10 bijge
rechten, gegeven in het chique landhuis Brak-
keput van de Shell. Wij hadden het hele huis
ontdaan van alle muurversiering en alles op
nieuw opgemaakt met alles wat wij, na één
oproep in onze Suara IVC, van onze leden te
leen hadden gekregen. Indische schilderijen, de
prachtigste sarongs en kaens, Djokjaas zilver
werk, koperwerk, Kendari houtsnijwerk, aller
lei beeldjes, vooral Balinese, een mooie koperen
gong waarmee de rijsttafel werd ingeluid, enfin,
al het moois dat wij Indischen zorgvuldig over
de hele wereld met ons meenamen ter herinne
ring aan ons geboorteland. Van één van onze
leden, die als hobby orchideeën kweekt, moch
ten we zelfs 2 potten met prachtige dieppaarse
larats lenen. Hier en daar nog palmen in potten
en het Curagaose landhuis was herschapen in
een pronkhuis van een Oost-Indische planter
in de goede oude tijd. De Shell-mensen waren
zelf verbaasd over de transformatie.
Er was gekookt door zo'n 12 vrouwen, er
waren menus door ons zelf getekend en afge
draaid, papiertjes met een korte uitleg over de
rijsttafel in het Hollands en Engels (er waren
ook Amerikaanse gasten) en tenslotte een soort
invulformulier dat ze mee konden nemen naar
huis waarin hun mening over het gebodene
werd gevraagd.
Bediend werd door een twintig vrouwen en
meisjes van onze club gekleed in sarong en
kabaja, en tijdens de maaltijd speelde een
band-recorder door ons opgenomen gamelan en
originele krontjong-muziek. Er waren 120 gas
ten (meer kon het landhuis niet bevatten)
uitgenodigd door het Roode Kruis, die 10.
per couvert hadden betaald. Dan was er natuur
lijk ook een bar. Eindresultaat: schone winst,
door ons overhandigd aan het Roode Kruis,
Cf. 1008.waarvoor we dan ook een keurige
bedankbrief van het Roode Kruis kregen, be
nevens een mooie plak om aan de muur te
hangen.
Direct daarna hadden wij het genoegen Indra
Kamadjojo hier te hebben, die verschillende
De vijf dames van de IVC, die de rijstdans instudeerden
met Indra Kamadjojo in hun midden.
Indra Kamadjojo als eregast van de IVC op de surprise-party in
Curasao ter gelegenheid van zijn verjaardag.
