Schone herinneringen aan de kerstboom
VOOR DE VROUW
UW VERZORGDE COIFFURE
UW MASSAGE FAC1ALE GUERLAIN
UW PARFUMERIE-GESCHENKEN....
altijd EXTRA gesoigneerd bij:
Foutvels Pouivels
Intercoiffure
Interparfums
Fred. Hendriklaan 160 Den Haag
Telefoon 55 30 55
men, er werd geroepen, gewuifd en aandacht
getrokken. Je probeerde zo te zitten, dat je
vriendje of vriendinnetje je kon zien. Pengkie
en Boeti raakten om iets onnozels slaags, maar
daar kwam juffrouw Timmerman al en zei met
zoete stem: „Jongens toch, denkt eraan, het is
Kerstfeest!"
Onder de Kerstboom lange tafels vol boeken.
Voor elk kind een. Ieder jaar weer. Een keer
had een jongen gezegd: „Ik weet dese jaar wij
krijgen geen boekenGisteren een vrachtauto
stop bij de pastorie. Ik sie veel dosen kom
d'ruit. As soveel moet voor kersfees sijn!"
Maar Eddy had zich schromelijk vergist. Het
waren dit jaar wéér boeken. Op het eind van
de avond werden ze zoals gebruikelijk door
de jufs en de meesters uitgedeeld. Je moest
goed opletten want de namen werden snel op
geroepen. Als je je naam hoorde, was het
toch wel spannend.
„Adoe, ik sie even jouw boek. So gesien
spannend seg!"
Maar die spannende omslag zei meestal niets.
Je bladerde het boek snel door, je las hier en
daar een regel. En ja hoor, overal Hij, Hem,
Zijn met een hoofdletter. Je nieuwsgierigheid
zakte meteen, want je had wéér een Christelijk
boek. In welk Christelijk boek gebeurden nu
spannende dingen zoals kloppartijen, wraak
nemingen? Trouwens, je kon het aan de illus
traties al zien.
Toch voelde je je rijker op weg naar huis. Een
zakje snoep, een boek. En het Kerstverhaal
was toch wel erg mooi verteld. De pijpekrul-
len hingen op sterven en de haareinden waren
kleverig want ze waren in de beker chocola
gedompeld geweest.
Voor me uit liepen 4 jongens.
„Tjobah ik ruil mijn boek tegen jou!"
„Waarvoor, toch zelfde slome verhaal!"
„Ja maar jouw boek toh van W. G. v. d. Hulst.
Mijn zusje zij spaar deze boeken. As ik haar
geef, ik krijg van haar kwartje!"
Dierbare Kerstboeken, we hebben er wat uit
gelezen. Als ik in Holland met de trein langs
Nijkerk reed, moest ik er altijd aan denken.
Ik denk ook aan die Kerstboom in de Japanse
bezetting. We konden nergens een spar krijgen
en namen een tjemara. Je kon er niets behoor
lijks in hangen maar hij zag er toch wel aardig
uit met al die zilveren slingers. En ik herinner
me ook dat juist in de Japanse bezetting we
elkaar prachtige Kerstcadeaux konden geven.
Alles zelfgemaakt en daarom juist bruikbaar,
degelijk en met veel fantasie en smaak vervaar
digd.
Heb ik ooit meer gesmuld van een Kersttaart
als van die kwee lapis die onze lieve oude
kokkie (al lang niet meer in onze dienst omdat
ze terugwilde naar haar kampong toen de Jap
in Soerabaja kwam) kwam brengen? Een kwee
lapis in rood-groen-wit. Werkelijk geen Kerst
krans heeft er zo feestelijk uitgezien!
Mijn laatste Kerstboom in Djakarta ging in
vlammen op. In een zuinige bui kocht ik een
„eeuwigdurende" van plastic. Een monster
achtig ding waar ik direct spijt van had, maar
hij kostte maar 25 rp. Bij het aansteken van
de eerste kaars vatte een hoger gelegen tak
vlam en zelden heb ik iets sneller zien branden.
Alleen tegenwoordigheid van geest redde onze
cadeautjes die onder de boom lagen. Ik slinger-
(Vervolg op pag. 15)
De befaamde „bebe" (of Mother Hubbard), zaliger nagedachtenis, nu weer herleefd als de
„muu-muu" van Hawaii... en de Verenigde Staten, waar dit kledingstuk zeer populair is. Gefoto
grafeerd bij een bezoek aan het gedenkteken van Dr. Franz Wilhelm Junghulm te Lembang.
De Wilshire Boulevard in Hollywood heeft sinds vorige week (ik schrijf eind
november) weer zijn „Miracle Mile". D.w.z. dat over een volle mijl lengte aan deze
prachtige boulevard de Kerstbomen zijn ontstoken. Het is een fantastisch gezicht,
spectaculair zoals in Amerika alles spectaculair en groots wordt opgezet.
In de hills, daar waar de grotere villa's zijn
met mooie tuinen, is men bezig met de voorbe
reidingen van de Kersttaferelen. Kerstbomen in
de tuin zijn hier gewoon. Men hangt Kerst
klokken met een Kerstwens in de tuin of aan
de voordeur. Voor iedere voorbijganger een
zalig Kerstfeest!
Wat de Kerstbomen zelf betreft, ik heb er
nog geen groene bij gezien, behalve die in de
tuin zelf groeien. In de winkels zijn ze hele
maal van zilver, helemaal van goud, zodat je
knipperend met je ogen, niet eens meer kunt
zien of de zilveren, gouden bellen hebben en
de gouden, zilveren bellen. Er zijn ook lila
bomen, rose, gele en vuurrode. Het is krank
zinnig en krankzinnig mooi, maar het heeft
niets te maken met onze eigen donkergroene
spar, die zo lekker ruikt, die na de tweede dag
al begint te ruien en waarvan iedere dag min
stens twee Kerstbollen door onhandige en
nieuwsgierige kinderhanden bezwijken.
Santa Claus is onze Sinterklaas ver voorge-
weest en half november al binnengereden. In
een kolossale rendier-slee met een gevolg van
honderden film- en televisiesterren. Die worden
trouwens bij iedere feestelijke gebeurtenis te
voorschijn getrommeld. Zoals in Holland geen
feest denkbaar is zonder feesthoedje, feestneus
en hos-partijen, zo wordt hier elk openbaar
feest pas écht als de sterren uit Hollywood
acte de présence hebben gegeven. '-Lands wijs
's-lands eer.
Wat ik hier in Amerika zo sympathiek vind is,
dat de middenstand wel profiteert van een
feestperiode, maar toch op een menselijker
manier dan in Nederland. Wordt daar alles in
december ineens veel duurder, hier putten de
winkels zich uit in speciale aanbiedingen. Je
krijgt voor weinig geld al iets moois, er is in
november/december veel meer keuze uit bij
zondere artikelen en men houdt rekening met
iedere beurs. Natuurlijk is dat geen philan-
tropie .natuurlijk zijn daar behoorlijke omzct-
winsten bij berekend, maar ik kan U de
verzekering geven dat je hier met plezier en
gemak je Kerstinkopen kan doen zonder buiten
je budget te gaan. Natuurlijk gebeurt dat toch
hoor, daar niet van
Maar waar denk je in Kersttijd toch altijd weer
het meest aan Aan de Kerstvieringen uit je
jeugd. Zo weet ik nog elk detail van de Kerst
feesten die ik op de lagere school (ik woonde
in Malang) meemaakte. Ieder jaar 21 of 22
december om 7 uur 's-avonds naar de Protes
tantse kerk aan de Aloon-aloon. De avond
tevoren begon het feest voor mij al, want mijn
moeder vond altijd dat in lang haar pijpekrul-
len hoorden op bijzondere gebeurtenissen. Aan
Koninginnedag en Kerstfeest ging voor mij
altijd de marteling van papillotten vooraf. De
vriendinnen zeiden: „Sóó schattig!" of ze
waren jaloers en zeiden: „Soo aanstiel dat
mens
O dat verrukkelijke geroezemoes, die sfeer in
de kerk! De kolassale Kerstboom, schoon ver
sierd, de rode papieren Kerstklokken bij elke
bankenrij.
De juffrouwen en de meesters liepen in prach
tige kleren, je herkende ze nauwelijks. Wat
zag de juffrouw van de 4e klasse er schattig
uit. Trouwens allemaal zagen ze er lieflijker
uit dan in het dagelijkse klasseleven. Zelfs hun
stemmen klonken anders als ze zeiden: „Kom
jongens, een beetje doorschuiven!"
Je zag kinderen van andere scholen binnenko-
14
