ST
Zelf kalenders maken
VOOR ONZE
BIBIT
Tante
Mieke
(l)(i°-l)(4+2)(6-3)
AR=EW
Voor oplossing zie pag. 24
Een kalender zelf maken, zoals „de Pappie van Ineke" altijd deed, kunt 1
U natuurlijk ook doen.
Veel gemakkelijker is: bij TONG-TONG bestellen.
U heeft keuze uit 3: de Keuken-, de Bali- en de Verjaardagkalender.
Maar kiezen is moeilijk en U heeft ze toch alle drie nodig!
U kunt nu nog bestellen zolang de voorraad strekt.
Zie voor de prijzen en de bestelcoupon pag. 11.
Lieve allemaal,
Terwijl ik deze brief schrijf gaan we weer de
Kersttijd tegemoet. Als we de winkels bekijken
zien we ongelooflijk veel moois en lekkers:
zoveel geglinster en geschitter voor de kerst
boom, kerstklokken van allerlei materiaal,
kaarsen van de vreemdste vormen, dennegroen
en hulsttakken, en dan de banketbakkerszaken,
waarvoor je kunt staan te watertanden, en
noem ze maar op.
En dan ineens, terwijl ik zelf er op uit ga om
onze Kerstvoorberedingen te treffen, moet ik
als vanzelf denken aan het mooiste, blijste
Kerstfeest dat ik ooit vierde. Toen er juist
niets van al dat heerlijks en prachtigs te krijgen
was. Nergens. Het was in de oorlog. We waren
opgesloten in een Japans interneringskamp.
Ongeveer 2500 vrouwen en kinderen in houten,
tochtige barakken, met aarden vloeren en atap-
pen daken, waaruit wel eens ongedierte omlaag
kwam.
Er werd honger geleden, van 's-morgens vroeg
tot 's-avonds laat. Er was nooit genoeg voedsel.
Er waren geen medicijnen. Er was eigenlijk
niets aangenaams. Maar de vriendschap die
onderling tussen sommige kampbewoners groei
de, de band die ons samen bond maakte het
kampleven toch innerlijk warm en rijk. En met
elkaar beleefden we er ook dat mooie Kerst
feest. Eigenlijk drie in totaal. Elk jaar dachten
we dat we het volgende in vrijheid en vrede
zouden mogen vieren, maar daardoor beleefden
we elk Kerstfeest opnieuw in een blij ver
wachten, en omdat er helemaal geen romp
slomp bijkwam, hielden we de ware kern van
het Kerstfeest zelf over.
Toch maakten we er ook voorbereidingen voor.
Wie er weken en weken van te voren aan
dacht om dagelijks een schepje van je rijst-
en meelvoorraad weg te stoppen, kon met de
feestdagen ook fijn een extra hapje klaarmaken.
Verder studeerden de meisjes van de P.J.C.
(Protestantse Jongeren Club) elk jaar opnieuw
een heel mooi Kerstspel in. Er was ook een
zangkoor. O, die kostelijke uren van repeteren,
achter bij de omheining in de verste hoek van
't kamp. Dan waren er ook de Zondagsschool
kinderen die hun liederen geleerd hadden. Eén
van de leidsters stond daar als de engel Gabriël
met een brandende kaars in de hand, en sprak
de tekstwoorden van de blijde boodschap, zoals
die aan de herders op het veld verteld werd:
,,Weest niet bevreesd, want zie, ik verkondig
U grote blijdschap die heel het volk zal ten
deel vallen: IJ is heden de Heiland geboren,
namelijk Christus de Here, in de stad van
David. En dit zei U het teken: Gij zult een
kind vinden in doeken gewikkeld en liggende
in een kribbe"Nadat zij deze woorden gezegd
had, kwamen de kleintjes op een rij naar haar
toe, al zingend van: Jezus zegt, dat Hij hier
van ons verwacht, dat wij zijn als kaarsjes,
brandend in de nacht..."
Eén voor één hielden zij bij de leidster stil en
staken bij het licht van de kaars hun eigen
lichtje aan. Die kaars, wat vonden we het toen
een weelde, dat we die nog hadden, waarschijn
lijk de enige kaars in het kamp. En wat een
soesah om voor de kleintjes ook kaarsjes te
maken. Tenslotte had iemand verzonnen om
rubberpitten (we zaten midden in de rubber-
bossen) uit te hollen, met (gestolen) lampen
olie op te vullen en daaruit een soemboe, die
dus aangestoken kon worden. De ernst van de
kleintjes, zoals ze het „toneel" opkwamen, de
overtuiging waarmee ze zongen en het symbo-
KTG&ÏH ivïC.
lische gebaar van licht te ontvangen en weg te
dragen elk naar zijn eigen hoekje de donkere
wereld in, dat was iets onvergetelijks. Een van
de leidsters vertelde nog een Kerstverhaal.
Toen mocht Hanneke van acht het dankgebed
uitspreken. De juffrouw had op Zondagsschool
gevraagd wie op het Kerstfeest hardop alle
mensen wilde danken. Hanneke wilde graag.
En ze deed het zonder schroom, maar met een
kinderlijke vrijmoedigheid, omdat zij verstaan
had, dat zij door Jezus' geboorte regelrecht tot
God kon praten als met een Vader.
Ze dankte voor het blije Kerstfeest, voor de
extra hap van die dag, voor het feit, dat haar
moeder niet ziek geworden was, zoals vele
andere moeders, ze dankte omdat wij bij alle
moeilijkheden tenminste geen kou hoefden te
lijden, zoals de kindertjes in landen waar het
winter werd, ze dankte omdat we gelukkig een
andere kampcommandant gekregen hadden, die
niet zo gauw sloeg als de vorige...
Jongens en meisjes, kunnen jullie in deze tijd
van voorspoed ook zo oprecht danken voor al
je zegeningen? Ik wens jullie heel goede Kerst
dagen en een gelukkig 1963.
TANTE MIEKE
,,De Kalender" die Pappie ieder jaar zelf
maakte voor zijn Ineke. Thans zelf huisvrouw
en moeder, denkt zij bij het bekijken van de
oude foto's graag terug aan haar gelukkige
kinderjaren.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiin'
18
