BALSEM
Ontmoeting met meneer Kolle
Ik ga U vertellen van mijn kennismaking met een zekere meneer Kolle Sr.,
verleden week toen mijn man en ik op verjaarsvisite waren bij kennissen in
Lunteren. Het was maar een besloten kringetje van familieleden; met ons mee
nog geen tien mensen. Weet U waarom ik vertellen wil over deze meneer Kolle?
Hij'is namelijk blind. Voor zover ik het begrepen heb, moet hij door een of andere
oorzaak hier in Holland het gezichtsvermogen hebben verloren.
Ik heb nog niet durven informeren hoe. Maar
nadat ik hoorde hoe deze man intens, in en
met de natuur, daarginds in ons geboorteland
geleefd heeft, besefte ik hoe verschrikkelijk
het voor deze mens moet zijn geweest voor
goed afscheid te moeten nemen. O, zeker, er
zijn er meer onder ons die verscheurd worden
door heimwee, maar die hebben nog de troost
te kunnen lezen wat bijv. in Tong-Tong staat
om die honger en het verlangen enigszins te
stillen.
Hr. Kolle vertelde over vroeger toen hij in zijn
jonge jaren in de suiker zat in het Banjoewan-
gise. Hij vond bij mij een dankbaar gehoor en
toen hij het bemerkte, zag je hem helemaal
opfleuren en zich weer inleven in de tijd die
vergleden was. Hij bezat een motorboot waar
mee hij rondzwalkte tot ver in zee om te vissen
of zomaar ergens aan land te komen om te
jagen. Hij was naar zijn zeggen nooit thuis;
zijn „thuis" was de natuur, de zee of de bos
sen. Direct van de fabriek ging hij er met zijn
motorboot op uit, ergens bij een eilandje of
verlaten strand ankeren om te eten en te sla
pen; daarna zwemmen, vissen of jagen. Hij
telde veel vrienden onder de Madoerese vissers,
die hem veel leerden. Vermeldenswaardige
feiten zoals ik die uit zijn mond vernam, wil
ik U niet onthouden. Wist U dat niet alleen
het wild in de bossen hun eigen wildpaden
hebben, maar dat ook de vissen in de zee iets
dergelijks hebben? De Madoerese vissers noem
den deze „wildpaden" in het water „galoers".
Zij wisten bijv. ook gezeten in hun vlerk
prauwen de zeebodem onder hen te „beluiste
ren", om uit de geluiden te kunnen opmaken
of zij zich boven zandgrond bevonden dan wel
boven „karang-batoe of „karang-daging
(versteend, dood koraal of levend koraal).
Zich 's-nachts oriënterend op de sterrebeelden,
zochten zij geleid door de geluiden, waar zich
ongeveer de galoers moesten bevinden. Reke
ning houdend met de zeestromen lieten zij dan
hun netten zakken in die galoers. Succes was
altijd verzekerd. Hr. Kolle gaf de geluiden
van de bodemgesteldheid als volgt weer:
„keriek-keriek" (zacht fijntjes kriekend) of
„kesèk-kesèk" (schurend), dan wel zacht rui
send als de wind of hol bonkend (soms dof),
maar zo zacht dat alleen een buitengewoon
geoefend oor die kon opvangen. Hij vertelde
van een ongelooflijk grote school tongkol die
OOOOOOOOOOOOOOOwOJOOooOOOOOO
O
hij waarnam, als een voetbalveld zo groot.
Toen hij er middenin zat werd het vangen
kinderspel Met een eind touw waaraan een
zakdoek gebonden was en waarin de vissen
gulzig beten, kon hij ze vliegensvlug binnen
boord trekken. Maar tengiri was fijner van
smaak dan de tongkol, zei hij. Doch de heer
lijkste vis met de allerfijnste smaak moet de
diepzee-vis zijn, volgens hr. Kolle. Want daar
had hij vaak op gevist met de hengel, 80 vaam
diep. Het was alleen een naar gezicht om al
die vissen te zien met blazen uit de bek pui
lend, zodra ze uit het water waren.
Op een andere dag ging hij weer eens ter vis
vangst mee met Madoerese vissers. Bij die
gelegenheid bezigden zij weliswaar minder
sportieve, maar wel radicalere methoden om in
één keer veel vis te verschalken, n.l. met een
z.g. „onderwaterbom". Toen zij een grote
school vis waarnamen gooiden ze zo'n ding
met zeer korte lont in het water, zodat die na
enkele seconden reeds ontplofte. Meteen lag
de zee rondom hen bezaaid met drijvende
vissen. De vissers tjompten er meteen in, na
echter eerst zwarte sokken te hebben aangedaan.
Neen, niet tegen koude voetenMaar om de
haaien niet te attenderen op hun voetzolen,
die in het zeewater spoedig wit zouden af
steken; de haaien schijnen op dat witte af te
komen. Want zoals te begrijpen valt, versche
nen haaien ook weldra op het slagveld om zich
op de verlamde of dode vissen te storten. Van
daar ook de haast van de vissers om hun oogst
in de boten te gooien.
U zult begrijpen hoe ik genoten heb van zijn
verhalen, en ik weet zeker dat hij ook zelf
genoten moet hebben. Hij vertelde hoe hij bij
kans huilde van heimwee naar ons zonneland,
toen hij voor de oorlog met verlof in Holland
was. „Wattemeer nu, meneer", zei hij zich
tot mijn man wendend, „maar ik heb geleerd
te berusten, het kan niet anders". Welk een
tragiek schuilt in deze zin, en daarnaast toch
ook wijsheid en levensmoed. Hoe gemakkelijk
had deze man niet nurks kunnen worden, een
zelvig en sjagerijnig. Maar zijn gezicht drukt
een opgeruimde natuur uit, is vriendelijk en
zacht. Hij lacht graag en gul. Deze man heeft
zo intens geleefd in en met de natuur, dat hij
meer nog dan menigeen geleden moet hebben
van het afscheid om nu op oudere leeftijd (hij
moet de zestig zijn gepasseerd, al zie je het
hem niet aan) verstild te leven in een dorp.
Maar gelukkig leeft in de duisternis van zijn
huidige wereld die andere voort, die gegrift
staat in zijn hart en herinnering. En die wereld
is nog even licht en blij en vol van avontuur;
die beleeft hij steeds opnieuw.
H. G. SIEBENH AAR-SCHOLTE
HOBBY
Het equivalent van de bekende „obat
matjan", op initiatief van dokter Rama O
Polderman in Nederland gefabriceerd q
naar oude Indische kruidenrecepten, in O
wijde kring beproefd en perfect bevon- q
den, thans in de handel gebracht door O
TONG-TONG. O
Te bestellen door storting van f 2.50 g
op giro 6685. 0
n
oooooooooooooooooooooooooooo
Een verzamelaar van prentbriefkaarten van
kerken (uitsluitend exterieur), kastelen, ruine's,
molens en klederdrachten zoekt medeverzame
laars in deze hobby. Hij heeft 2000 post
zegels van vrijwel alle landen en zou deze
postzegels gaarne willen ruilen tegen brief
kaarten van genoemde objecten en wel 5 a 5
zegels tegen 1 briefkaart. De verzamelaar is
ook bereid tegen betaling briefkaarten an
onderhavige objecten geleverd te krijgen. Wie
wat heeft kan zich met deze verzamelaar in
verbinding stellen, het is de heer F. H. Thieme,
Dwingelostraat 9, Den Haag.
Mej. A. H. van de Kerchove te Tilburg U
kunt alles wat U heeft voor de verzamelaars
opzenden aan het doorzend-adres in Nederland
en wel ..Hobby-ton" p/a Grotestraat 40 te
Eibergen (Gld). Van hier vandaan wordt alles
doorgezonden naar Hobby Sobat in California
die dan de verzameladressen weer kan voor
zien. Met Lilian Ducelle zal ik kontakt opne
men i.z. de foto's.
Hobby-ton. Wie helpt weer mee dit jaar om de
Hobby-ton te vullen? Gooi s.v.p. niets weg
wat verzameld kan worden maar stuur alles
naar Hobby-ton" p/a Grotestraat 40, Eibergen
(Gld). Bij voorbaat dank!
Vervolg achterstallige correspondentie: Mej.
M. J. Pouw te Montfoort de door U aange
vraagde suikerzakjes zijn onderweg 3 extra
voor late behandeling. Hetzelfde geldt ook
voor J. F. Vries te Den Haag (U had vergeten
een retourzegel in te sluiten) ook uw zending
is onderweg. Mevr. B. J. van Deelen te Nieuw
Beijerland kan ook haar zending suikerzakjes
tegemoet zien. Vanzelfsprekend gaat alles per
Zeepost.
Waardebonnen- en zegels. Wah-doe seg, die
huisvrouwen in Nederland kunnen toch zo
gezellig ruilen. AH-zegels, DE-punten, Nie-
meyer-punten, Castella-kopjes enz. enz. Voor
vele dero-nonja's zijn die punten erg belang
rijk omdat men vaak met punten zit waar men
niets meer aan heeft. Waarom dan niet toekar-
menoekar? O.K. Hobby-sobat wil jullie helpen
om aan de zo belangrijke punten te komen.
Naam en adres van degene die wat heeft komt
in Hobby News. Het enige wat men moet doen
is de personen te schrijven die wat te ruilen
hebben. Geef uw lijstje door aan Hobby News
in California, 202 Berkshire Ave; Santa Cruz,
en het komt in de bus. Wil mevr. J. G. Voege
uit Brielle hobby-sobat mededelen wat voor
punten zij nog te ruilen heeft Het kan dan in
de eerstvolgende T.T. worden opgenomen.
Amerikaanse chevrons. Verzamelaars die inte
resse hebben in Amerikaanse chevrons van elk
onderdeel van de Armed Forces kunnen dit
aan Hobby News opgeven.
Dieselzegels. Wie verzamelt er Dieselzegels?
Poekoel Teroes' HOBBY SOBAT
16