BALSEM Ontmoeting met meneer Kolle Ik ga U vertellen van mijn kennismaking met een zekere meneer Kolle Sr., verleden week toen mijn man en ik op verjaarsvisite waren bij kennissen in Lunteren. Het was maar een besloten kringetje van familieleden; met ons mee nog geen tien mensen. Weet U waarom ik vertellen wil over deze meneer Kolle? Hij'is namelijk blind. Voor zover ik het begrepen heb, moet hij door een of andere oorzaak hier in Holland het gezichtsvermogen hebben verloren. Ik heb nog niet durven informeren hoe. Maar nadat ik hoorde hoe deze man intens, in en met de natuur, daarginds in ons geboorteland geleefd heeft, besefte ik hoe verschrikkelijk het voor deze mens moet zijn geweest voor goed afscheid te moeten nemen. O, zeker, er zijn er meer onder ons die verscheurd worden door heimwee, maar die hebben nog de troost te kunnen lezen wat bijv. in Tong-Tong staat om die honger en het verlangen enigszins te stillen. Hr. Kolle vertelde over vroeger toen hij in zijn jonge jaren in de suiker zat in het Banjoewan- gise. Hij vond bij mij een dankbaar gehoor en toen hij het bemerkte, zag je hem helemaal opfleuren en zich weer inleven in de tijd die vergleden was. Hij bezat een motorboot waar mee hij rondzwalkte tot ver in zee om te vissen of zomaar ergens aan land te komen om te jagen. Hij was naar zijn zeggen nooit thuis; zijn „thuis" was de natuur, de zee of de bos sen. Direct van de fabriek ging hij er met zijn motorboot op uit, ergens bij een eilandje of verlaten strand ankeren om te eten en te sla pen; daarna zwemmen, vissen of jagen. Hij telde veel vrienden onder de Madoerese vissers, die hem veel leerden. Vermeldenswaardige feiten zoals ik die uit zijn mond vernam, wil ik U niet onthouden. Wist U dat niet alleen het wild in de bossen hun eigen wildpaden hebben, maar dat ook de vissen in de zee iets dergelijks hebben? De Madoerese vissers noem den deze „wildpaden" in het water „galoers". Zij wisten bijv. ook gezeten in hun vlerk prauwen de zeebodem onder hen te „beluiste ren", om uit de geluiden te kunnen opmaken of zij zich boven zandgrond bevonden dan wel boven „karang-batoe of „karang-daging (versteend, dood koraal of levend koraal). Zich 's-nachts oriënterend op de sterrebeelden, zochten zij geleid door de geluiden, waar zich ongeveer de galoers moesten bevinden. Reke ning houdend met de zeestromen lieten zij dan hun netten zakken in die galoers. Succes was altijd verzekerd. Hr. Kolle gaf de geluiden van de bodemgesteldheid als volgt weer: „keriek-keriek" (zacht fijntjes kriekend) of „kesèk-kesèk" (schurend), dan wel zacht rui send als de wind of hol bonkend (soms dof), maar zo zacht dat alleen een buitengewoon geoefend oor die kon opvangen. Hij vertelde van een ongelooflijk grote school tongkol die OOOOOOOOOOOOOOOwOJOOooOOOOOO O hij waarnam, als een voetbalveld zo groot. Toen hij er middenin zat werd het vangen kinderspel Met een eind touw waaraan een zakdoek gebonden was en waarin de vissen gulzig beten, kon hij ze vliegensvlug binnen boord trekken. Maar tengiri was fijner van smaak dan de tongkol, zei hij. Doch de heer lijkste vis met de allerfijnste smaak moet de diepzee-vis zijn, volgens hr. Kolle. Want daar had hij vaak op gevist met de hengel, 80 vaam diep. Het was alleen een naar gezicht om al die vissen te zien met blazen uit de bek pui lend, zodra ze uit het water waren. Op een andere dag ging hij weer eens ter vis vangst mee met Madoerese vissers. Bij die gelegenheid bezigden zij weliswaar minder sportieve, maar wel radicalere methoden om in één keer veel vis te verschalken, n.l. met een z.g. „onderwaterbom". Toen zij een grote school vis waarnamen gooiden ze zo'n ding met zeer korte lont in het water, zodat die na enkele seconden reeds ontplofte. Meteen lag de zee rondom hen bezaaid met drijvende vissen. De vissers tjompten er meteen in, na echter eerst zwarte sokken te hebben aangedaan. Neen, niet tegen koude voetenMaar om de haaien niet te attenderen op hun voetzolen, die in het zeewater spoedig wit zouden af steken; de haaien schijnen op dat witte af te komen. Want zoals te begrijpen valt, versche nen haaien ook weldra op het slagveld om zich op de verlamde of dode vissen te storten. Van daar ook de haast van de vissers om hun oogst in de boten te gooien. U zult begrijpen hoe ik genoten heb van zijn verhalen, en ik weet zeker dat hij ook zelf genoten moet hebben. Hij vertelde hoe hij bij kans huilde van heimwee naar ons zonneland, toen hij voor de oorlog met verlof in Holland was. „Wattemeer nu, meneer", zei hij zich tot mijn man wendend, „maar ik heb geleerd te berusten, het kan niet anders". Welk een tragiek schuilt in deze zin, en daarnaast toch ook wijsheid en levensmoed. Hoe gemakkelijk had deze man niet nurks kunnen worden, een zelvig en sjagerijnig. Maar zijn gezicht drukt een opgeruimde natuur uit, is vriendelijk en zacht. Hij lacht graag en gul. Deze man heeft zo intens geleefd in en met de natuur, dat hij meer nog dan menigeen geleden moet hebben van het afscheid om nu op oudere leeftijd (hij moet de zestig zijn gepasseerd, al zie je het hem niet aan) verstild te leven in een dorp. Maar gelukkig leeft in de duisternis van zijn huidige wereld die andere voort, die gegrift staat in zijn hart en herinnering. En die wereld is nog even licht en blij en vol van avontuur; die beleeft hij steeds opnieuw. H. G. SIEBENH AAR-SCHOLTE HOBBY Het equivalent van de bekende „obat matjan", op initiatief van dokter Rama O Polderman in Nederland gefabriceerd q naar oude Indische kruidenrecepten, in O wijde kring beproefd en perfect bevon- q den, thans in de handel gebracht door O TONG-TONG. O Te bestellen door storting van f 2.50 g op giro 6685. 0 n oooooooooooooooooooooooooooo Een verzamelaar van prentbriefkaarten van kerken (uitsluitend exterieur), kastelen, ruine's, molens en klederdrachten zoekt medeverzame laars in deze hobby. Hij heeft 2000 post zegels van vrijwel alle landen en zou deze postzegels gaarne willen ruilen tegen brief kaarten van genoemde objecten en wel 5 a 5 zegels tegen 1 briefkaart. De verzamelaar is ook bereid tegen betaling briefkaarten an onderhavige objecten geleverd te krijgen. Wie wat heeft kan zich met deze verzamelaar in verbinding stellen, het is de heer F. H. Thieme, Dwingelostraat 9, Den Haag. Mej. A. H. van de Kerchove te Tilburg U kunt alles wat U heeft voor de verzamelaars opzenden aan het doorzend-adres in Nederland en wel ..Hobby-ton" p/a Grotestraat 40 te Eibergen (Gld). Van hier vandaan wordt alles doorgezonden naar Hobby Sobat in California die dan de verzameladressen weer kan voor zien. Met Lilian Ducelle zal ik kontakt opne men i.z. de foto's. Hobby-ton. Wie helpt weer mee dit jaar om de Hobby-ton te vullen? Gooi s.v.p. niets weg wat verzameld kan worden maar stuur alles naar Hobby-ton" p/a Grotestraat 40, Eibergen (Gld). Bij voorbaat dank! Vervolg achterstallige correspondentie: Mej. M. J. Pouw te Montfoort de door U aange vraagde suikerzakjes zijn onderweg 3 extra voor late behandeling. Hetzelfde geldt ook voor J. F. Vries te Den Haag (U had vergeten een retourzegel in te sluiten) ook uw zending is onderweg. Mevr. B. J. van Deelen te Nieuw Beijerland kan ook haar zending suikerzakjes tegemoet zien. Vanzelfsprekend gaat alles per Zeepost. Waardebonnen- en zegels. Wah-doe seg, die huisvrouwen in Nederland kunnen toch zo gezellig ruilen. AH-zegels, DE-punten, Nie- meyer-punten, Castella-kopjes enz. enz. Voor vele dero-nonja's zijn die punten erg belang rijk omdat men vaak met punten zit waar men niets meer aan heeft. Waarom dan niet toekar- menoekar? O.K. Hobby-sobat wil jullie helpen om aan de zo belangrijke punten te komen. Naam en adres van degene die wat heeft komt in Hobby News. Het enige wat men moet doen is de personen te schrijven die wat te ruilen hebben. Geef uw lijstje door aan Hobby News in California, 202 Berkshire Ave; Santa Cruz, en het komt in de bus. Wil mevr. J. G. Voege uit Brielle hobby-sobat mededelen wat voor punten zij nog te ruilen heeft Het kan dan in de eerstvolgende T.T. worden opgenomen. Amerikaanse chevrons. Verzamelaars die inte resse hebben in Amerikaanse chevrons van elk onderdeel van de Armed Forces kunnen dit aan Hobby News opgeven. Dieselzegels. Wie verzamelt er Dieselzegels? Poekoel Teroes' HOBBY SOBAT 16

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1963 | | pagina 16