INDONESISCHE
KUNSTAVOND
Vergeten speelgoed?
HULPTROEPEN
Z5 cm
De heilige palingen van Lingsar
KURHAUS Scheveningen
Zondagavond, 19 mei
Met een vage herinnering aan het door djon-
gos gemaakte exemplaar heb ik mijn kinderen
op een knutseldag maar eens zo'n vis gemaakt
en hun die zelf met olieverf, waarin een
scheutje aluminiumverf, naar eigen fantasie
laten beschilderen. In de Roer schoten ze als
vluchtende vissen aan de lijn, al buitelend en
kerend over het water, met af en toe. een duik
of luchtsprong. De kinderen uren braaf, en
veel kijkers!
De „vis" is een gestroomlijnd vurenhouten
plankje van 25 x 7 x 2 cm. met een dwars-
stokje en 15 m. stevig nylon vissnoer, vastge
knoopt aan een haspeltje. Het werkt als een
gierpont of vlieger: door de asymetrische
stand van het stokje staat het plankje iets
scheef en niet dwars op de stroom en schiet
daarom dwars weg met een groter snelheid
dan het water. Voor een rustig gedrag: korte
stok; stok naar vóór verplaatsen; afgekeerde
zijde afronden voor stroomlijn. Voor onrustig
buitelen en hard trekken: langere stok; meer
naar het midden; vooral aan de zijde van de
visser afronden.
Het stokje is een bloemisten-bamboe, vooraf
aan de knopen opengeboord. De lijn gaat er
doorheen. Met veel watervaste lijm (Velpa,
Novacol), steken we dit door een passend
boorgat in de vis, en zetten alles onwrikbaar
vast met een hardhouten wigje aan de „achter
kant" van de vis. Het andere einde wordt door
een sjorring voor splijten behoed.
De ideale plek om ermee te spelen is vanaf
een lage brug over een snelstromend riviertje
of vanuit een boot. Gegarandeerd sukses!
H. P. L. VAN DOORNUM
Een week of wat later kon ik ze in Ampenan
van de boot halen. Per taxi gingen we naar
Mataram en naar huis, waar mijn vrouw mis
schien van de zenuwen, met een huilbui in
bed lag.
Ik liet ouders en dochter achter in de slaap
kamer en ging in de voorgalerij zitten.
Mijn schoonouders hadden zich kennelijk ik
weet niet wat voorgesteld omtrent de ziekte
van hun dochter, dat mijn schoonvader erg
opgelucht met een vrolijk gezicht en uitgesto
ken hand naar mij toekwam, terwijl hij zei:
„Jullie hebben ons wel mooi laten schrikken
met dat telegram, en toch ben ik ook weer blij
dat ik gekomen ben, want we kunnen elkaar
feliciteren, over een tijdje ben jij vader en ik
grootvader!"
Nu moet ik er wel bij vertellen, dat hij zo
zoetjes aan al langer dan een jaar op deze
tijding had gewacht. Vandaar die blijdschap
van hem en niet minder die van ons zelf.
Iedere Lombokker, die hiervan hoorde schreef
dit toe aan het bezoek, dat we gebracht hadden
aan de verblijfplaats van de „heilige palingen
van Lingsar". A. WJANSEN
Jlllllll!lllllllllllllllll!l!lllllll:lllllllllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllll!lll!!l!lllllllllllllllllllllllllllllll{|
j We hebben gedurende de drie Pasar- j
I Malam-dagen (vrijdag 28, zaterdag 29 1
I en zondag 30 juni) „hulptroepen" 1'
1 nodig, om te helpen in de verschillende 1
1 stands en voor andere werkzaamheden. I
g Het is geen zwaar of moeilijk werk, 1
1 wel ramé en gezellig!
g Grote salarissen kunnen wij U niet 1
1 beloven, maar U kunt in ieder geval g
g rekenen op vrije consumptie en een 1
§j kleine geldelijke vergoeding.
J Schrijft U ons even, wanneer U ervoor 1
g voelt. Graag met vermelding van dag 1
en uur, dat U zich beschikbaar kunt jj
E stellen. Adresseren aan:
PASAR MALAM TONG-TONG
Prins Mauritslaan 36 1
Den Haag.
In de linkerbovenhoek van de envelop- 1
pe: „HULPTROEPEN".
illlll!l!l!lll!lllllll!ll|i|ll!l!lllllllllllll!lllllllllll!lllilii!lllllllllllllll!llllll!llll!lll!l!lllllll!llll!!lll!lllll!nill|lljn
KEGELVORMIGE
WIG
io cm
D6TAILTEKENIN C« "SFOKJE"
g'VlS"; fl-ARK vurenhout, Z Cm p
■BAMBOE met
VERSTERKING
8AMB0E
If Cm LANG
tl5>ri NYLON
VISL'JN I mm <f>
NYLPN
N.a.v. het artikel in de Tong-Tong (15-l-'63)
over de „Heilige palingen van Lingsar" op
Lombok, zou ik U mijn wederwaardigheden
willen vertellen betreffende die heilige palin
gen.
Als jong onderwijzer, pas getrouwd, werd ik
van Madoera geplaatst aan de Gouvernements
Lagere school voor de Europese afdeling te
Mataram. Wat een heerlijk land!
Vanzelfsprekend maakte ik, zodra de gelegen
heid zich voordeed fiets- en voettochten, met
of zonder mijn vrouw, met of zonder de
schoolkinderen.
Op een dag hadden we met de kinderen van
de hoogste klassen afgesproken een fietstocht
naar Lingsar te maken. De tocht voerde ons
langs Tjakra-Negara met zijn prachtige tem
pels en poeries, en langs de prachtige rijst
velden van West-Lombok. We genoten! Onge
veer midden op de dag bereikten we Lingsar.
Behalve onze eigen mondvoorraad hadden we
ook nog hardgekookte eieren en ketoepats bij
ons om de palingen te voeren. De priesteres
kwam naar ons toe, legde ons het een en ander
uit, en drukte ons op het hart pas onze wens
te doen bij de verschijning van de allergrootste
paling. Zij zou ons wel waarschuwen als het
zo ver was.
Na een gebed aan de rand van de vijver, begon
ze met de vlakke hand op de gemetselde rand
te kloppen. Spoedig verschenen de eerste pa
lingen, die direct aanvielen op de hun toege
worpen stukken ketoepats en eieren. Voor ons
waren het al grote exemplaren, van ongeveer
een meter lang en zo dik als een fietsband.
We keken naar de priesteres, doch zij schudde
haar hoofd en ging verder met kloppen. Er
verschenen grotere en dikkere palingen. Weer
keken we naar haar en weer schudde zij met
het hoofd. Dit herhaalde zich verscheidene
malen. Steeds werden de palingen langer en
dikker. Er waren er al bij met een lengte van
zeker een meter twintig of dertig, en een
diameter van 10 cm.
Eindelijk brak het ogenblik aan. De priesteres
knikte heftig met haar hoofd terwijl ze onaf
gebroken op de gecementeerde rand van de
vijver klopte
We griezelden ervan, want wat er van tussen
opgestapelde stenen midden in de vijver te
voorschijn kwam, tartte iedere beschrijving. We
hielden het voedsel uit angst zeker 1 meter
boven de oppervlakte van het water. Het mon
sterachtige dier verhief zich zover uit het
water, dat het bijna in onze vingers hapte. Ei
na ei, ketoepat na ketoepat verdween in de
griezelige muil van de allergrootste paling.
Een paling van wel 2 meter lang en een
diameter van 15 cm en een bekopening van
zeker wel 25 cm.
We vergaten bijna onze wens uit te spreken en
zonder dat we met elkander hadden afgespro
ken, bleek later, dat mijn vrouw en ik, precies
het zelfde hadden gewenst.
Na nog even rondgekeken te hebben, wierpen
we nog wat muntjes in de vijver, en gaven de
priesteres een extra beloning. We stapten weer
op onze fiets en begonnen aan onze terug
tocht. Op de heenweg moesten we vaak tegen
hellingen optrappen zodat we het nu wel
makkelijker hadden. Niettegenstaande dit laat
ste had mijn vrouw hoe langer hoe meer
moeite om vooruit te komen. Soms moesten
we de tocht onderbreken, omdat mijn vrouw
nodig in het gras moest liggen van de narig
heid.
Omdat we nog een grote afstand af te leggen
hadden, stuurde ik de kinderen onder de hoede
van de grootsten eerder naar huis toe. Ik was
n.l. bang dat de ouders zich ongerust zouden
maken, want ik zou nooit op de vastgestelde
tijd terug kunnen zijn. De kinderen hadden
het geval waarschijnlijk aan hun ouders ver
teld, want toen we eindelijk ons huis bereikten,
stonden er al verscheidene moeders op ons te
wachten om de helpende hand te bieden. On
dertussen dat mijn vrouw in bed lag met de
nodige warme kruiken en ettelijke Norit ta
bletten had geslikt, gisten we maar naar de
oorzaak van deze ellende.
Verkeerde dingen gegeten of gedronken mis
schien onderweg Na een goede nachtrust was
mijn vrouw de volgende dag bijna weer de
oude, maar helemaal gerust was ze toch niet.
Toen na een dag of-tien het ziek' zijn nog niet
verdwenen was besloot ze haar ouders uit
Madoera te laten overkomen. Mijn schoonvader
was daar n.l. hoofdopzichter bij de B.O.W.
Toen ontdekte ik wat een lieve schoonouders
ik had gekregen, want op het telegram kwam
prompt het antwoord, dat ze zo spoedig moge
lijk zouden komen.
t.b.v. de Bali-slachtoffers, georganiseerd
door het Comité „Gotong Rojong".
Indonesische dansen (o.a. Bali,Sumatra),
Krontjongmuziek. Bal na tot 02.00 uur.
2 orkesten en de Blue Diamonds.
Entreeprijs 5.
Kaarten aan de kassa en VOORVER
KOOP bij:
1. „Waroeng Soeboer", Koningstraat
16, Den Haag, tel. 60 41 42.
2. Fam. M. J. Butteling, v. Seven-
bergestraat 28, Voorburg, tel.
85 37 45.
3. „Toko Daja", Pr. Hendrikstr. 68,
Den Haag, tel. 39 02 18.
4. Fam. Barita Simanullang, v. Die-
menstr. 5, Den Haag, tel. 39 95 28
5. Fam. Kwik Kian Gie, Voorscho
terlaan 84C, Rotterdam, tel.
12 92 76.
18
