iSandra ^eemer° MUSIC MAKES ME Het is al donker in St. Michielsgestel. Ze werken in de tuin, de jongen en het meisje, leggen een perkje aan naast de schuur. Met de volle overgave van kinderen. Twee gezonde levenslustige Indische anaks, zoals je die bij honderden overal in Holland aantreft. Planten worden in de grond gezet, witte stenen stellen rotspartij tjes voor. „Dat is een aardbei", verklaart de tienjarige Franky Reemer kennelijk twijfelend aan mijn botanische kennis. „En deze noemen ze hier snuf feitjes zegt zijn zusje Sandra wijzend op een anjer, „want ze ruiken zo lekker. Die daar is een herfstaster en kijk, hieraan komen een heleboel kleine gele bloempjes, ze heten gele sterretjes". „Duizenden sterren", zeg ik. Ze lacht. Het is de titel van één van haar meest bekende liedjes. Behalve Sandra en Franky Reemer zullen tijdens de drie PASAR-MA- LAM-dagen voor U optreden: Indra Kamadjojo, The Candy Kids, The Blue Diamonds, Het Krontjongorkest „Lief Java" o.l.v. Goh Dumas, Huug Sachs, The Beavers, The Rorita's, The Kront jong Serenaders, e.a. Op vrijdag- en zaterdagavond DAN SEN in de Rotonde op muziek van: THE HOT JUMPERS en THE DRIF- TIN' STEELERS. HOUTRUST 28, 29 en 30 juni Als je haar zo bezig ziet, zou je niet zeggen dat ze al de nodige gramofoonplaten op haar naam heeft staan. Het zangeresje dat in 1961 de grote verrassing was in de Nederlandse muziekwereld. Sandra Reemer vindt het fijn overal te kunnen optreden, maar ze is er zeker niet van onderste boven en de populari teit en het applaus gaan feitelijk langs haar heen. Daarvoor is ze teveel nog een echt kind. Dat kan je overigens rustig aan haar ouders overlaten. Vader F. (Frans) J. Reemer is bovendien nauw betrokken bij de vocale suc cessen van zijn dochtertje. Het begon in I960 op 17 oktober. Op die dag werd Sandra tien jaar en vader Frans gaf haar een gitaar cadeau. Die had hij zelf gebouwd en toen hij toch bezig was, maakte hij meteen ook een mando line. Als klein kind zong Sandra al heel leuk en haar vader wilde die aanleg nog wat ont wikkelen. Hij zal wel niet vermoed hebben dat zijn verjaarscadeau zulke grote gevolgen zou hebben. Hij leerde Sandra gitaar spelen, maar vooral Franky, die moest zijn zusje be geleiden. Onder leiding van Frans vormden de kinderen een aardig duo. In februari 1961 waren we zover, dat ze een kansje konden wagen op een songfestival. Ze eindigden met „Rockin' Billy" op de dertiende plaats. Pa vond het resultaat maar matig en gooide er een schepje bovenop. Het eerstvolgende song festival werd een succes en daarna traden Sandra en Franky in zeker wel twintig festivals op. Ze wonnen een flink aantal bekers die in de huiskamer op de boekenkast prijken. San dra's zangtalent bleef ook bij de gramofoon- platenindustrie niet onopgemerkt. In mei 1962 maakte ze een auditie bij Philips, waaruit direct de eerste gramofoonplaat resulteerde: Al-di-la en Duizenden Sterren. De minnaars van de lichte muze keken ver baasd en vertederd op. Een meisje van 12 jaar Foto: Philips Sandra en Franky Reemer met de door hun vader gemaakte gitaar. en zo'n volwassen stemEen volwassen stem geluid inderdaad met de juiste buigingen en uitgekiende figuraties; haar vader heeft alle eer van zijn werk. Voor mijn gevoel is het uitsluitend het knappe technische gebruik van de stem dat bewondering afdwingt, maar vooral de combinatie met de toch kinderlijke presentatie die zo veel mensen ontroert. Spoe dig werd de tweede plaat opgenomen: Stille Nacht en Gloria in excelsis Deo, gevolgd door een e.p.-tje met Maleise liederen Kopi Susu, Stamhui Bunga Mawar, Nona-nona zaman sekarang en Kapal Lad ju. De plaat sloeg vooral in Malakka, Singapore en Indonesië in. Zelfs Japan toonde grote belangstelling voor Kopi Susu en Bunga Mawar; daar wordt nu speciaal een single van gemaakt. Sandra zingt die liedjes dan ook buitengewoon goed. De uit spraak van het Maleis is uitstekend, daar zorgde haar vader wel voor. Frans Reemer blijft altijd op de achtergrond, maar hij is het die de kinderen „klaarstoomt" voor een opname Hij is ongetwijfeld de stuwende kracht achter het succes van zijn kinderen. De derde plaat werd op stapel gezet: Waarom, Papa en Ik zweej aan een ballonnetje. Het was eigenlijk om het eerste liedje begonnen, maar Het Ballonnetje werd de grote topper! Intussen toonde ook de radio belangstelling, daarvoor is Sandra al twee keer opgetreden. Toen men Rudy Carell een bandopname van het meisje liet horen, was die er direct wild van. ,,Dat meisje moet ik in mijn t.v.-show hebben!" en het gebeurde en ook Franky kwam aan zijn trekken met een gitaarsolo. Op oudejaarsavond '62 zagen we Sandra weer op het scherm met Het Balonnetje. Ze trad ook op voor de Duitse t.v. in de Dorus-show en in augustus 1962 contracteerde de Italiaanse t.v. haar voor een optreden. Het platenmaken ging door, weer een kerstplaat Hoe lijdt het Kindeken en De Herdertjes. Binnenkort komt nog een e.p. op de markt met Maleise liederen: Adillah tjipta'an dunia-ku op de melodie van Al-di-la met tekst van Frans Reemer; hij schreef ook de teksten voor Berilah damai dalatn dunia en Taheh sèmua, terwijl Bunga Rampai een eigen compositie (met tekst) van hem is. Dan komt Gloria, gloria en Sprookjeshal en de achtste plaat wordt een e.p. met Hollandse kinderliedjes met Maleise tekst. Binnen een jaar een respectabel aantal gramofoonopnamen. Pa Reemer denkt dat ze later vast jazz kan gaan zingen. ,,Ik begin nu al haar vertrouwd te maken met jazz-stukken". Voorlopig zingt Sandra nog het voor haar leeftijd geschikte genre. U kunt haar zaterdagavond 29 juni op de Pasar Malam horen met broertje Franky als haar begeleider. Als Frans Reemer mij naar het station in Den Bosch rijdt, praten wij nog over het kleine meisje met de mooie stem en onwillekeurig schiet mij de eerste regel in gedachten van een van de mooiste songs die ik ken: „Stay as sweet as you are, don't let a thing ever change you...MAUS RUGEBREGT INDRA KAMADJOJO THE CANDY KIDS THE BLUE DIAMONDS 7

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1963 | | pagina 7