L
WIE HET EENVOUDIGE NIET EERT
De bruidsjapon
DE VROUW
Vinka tegen eczeem, suikerziekte, enz.
Franse slag
ledereen weet dat van Balt de kleurrijkste en mooiste weefsels komen en dat de tourist
niet uitgekocht raakt op al die lappen. Ik vond daarom dit verhaal van Betty Finley Krainin in
,,Holiday" zo grappig. Ze merkte op dat bijna alle tani's op de satvah een jasje van karoeng
aanhadden. U weet wel die goeni-zakken die in de Jappentijd zo lakoe waren omdat er geen
textiel meer te krijgen was. Zo'n goenizak kostte geloof ik nog een roepiah of 10.
Ook nu worden die karoengjasjes nog gedragen. Burlap noemen ze dit grove weefsel in het
Engels.
Bette kocht een stuk burlap en maakt er dit vlotte jasje van. Ze zette het af met oranjezijde en
tressen, passend bij de oranje japon die ze eronder droeg. Rp. 55.— kostte het hele kledingstuk,
omgerekend in dollars 2.50.
Je moet maar op het idee komen.
De tani in zijn karoeng-jasje...
Bette in haar burlap jacket
De Heer M. stuurde ons de ondervolgende
reactie op het artikel over de Vinca. Wij von
den het zo interessant dat wij het hierbij
plaatsen. REDACTIE
Hoewel de Vinca (op Java meer bekend onder
de naam Kembang Soldadoe) in geheel Indo
nesië voorkomt, zijn er maar weinige personen,
die op de hoogte zijn van haar krachtige
genezende werking, voornamelijk met betrek
king tot eczeem, suikerziekte, suiker in het
bloed, bruine vlekken in het gezicht, hard
nekkige steenpuisten, gezwellen, mee-eters in
het gelaat, uitslag en andere soorten bloed
ziekten.
Van de Vinca's worden die met rose bloemen
als medicijn gebruikt. Van deze planten worden
niet de bladeren, maar de takjes en wortels
uitgekookt. Het drinken van het aftreksel uit
Vinca-bladeren veroorzaakt bij vele mensen
duizeligheid en misselijkheid, terwijl de uit
werking op de kwaal heel miniem is.
In Indonesië heb ik met het aftreksel van de
rose Vinca enkele personen radicaal genezen
van een zeer hardnekkig eczeem. De genezing
treedt na ongeveer 7 a 10 dagen in.
Het toebereiden van medicijn uit Vinca's met
rose bloemen is als volgt.
Neem 3 jonge, reeds bloem dragende Vinca's
van 30 a 35 cm. hoogte met wortel en al
uit de grond of uit de pot. Stroop de bloemen
en bladeren af en verwijder ook de groene
zachte toppen van de takken. Met een nijptang
worden planten en wortels in stukjes van
ongeveer 2 cm. lengte geknipt en in een
geëmailleerde pan gedaan (gebruik nooit een
aluminium pan). Voeg daar 4 glazen drink
water bij en zet de pan op het vuur. Wanneer
het water kookt, laat het dan nog 10 minuten
op klein vuur door koken.
Laat de inhoud van de pan afkoelen tot lauw
warm en neem van het aftreksel 1 bitterglaasje
in. De le dag 2 x daags 1 glaasje. De 2e dag
3 x daags 1 glaasje. De 3e en volgende dage*
4 x daags 1 glaasje.
pebruik het aftreksel gedurende 6 achtereen
volgende dagen; niet langer. Gedurende die
tijd blijven de stukjes Vinca in de pan.
Elke dag, vóór het innemen, moet het aftrek
sel heel even opgewarmd worden. Zo nodig
wordt er wat water aan toegevoegd, maar dan
moet men de inhoud van de pan laten koken.
Gedurende de kuur mag men absoluut geen
garnalen, kepiting, bandeng, haring, kreeft,
gezouten vis, sambel, citroen of chocolade
nuttigen. Zij die niet goed tegen de zeer
bittere smaak van het aftreksel kunnen (pait-
nja boekan main), mogen direct na het inne
men een half theelepeltje suiker in de mond
nemen.
Heeft men geen 3 jonge Vinca's maar wel één
oude grote, dan is één plant voldoende. Doe
dan eerst de afgeknipte wortels in een groot
theekopje en vul dat daarna met de afgeknipte
takjes tot het boordevol is (niet afstrijken).
Die hoeveelheid is ruim voldoende.
Wil men Vinca-zaadjes zaaien, dan moet men
dat doen tussen nieuwe en volle maan. Dit
heeft niets te maken met „bij-geloof". Let
maar op, dat alle zaden en stekken, enz. die
in bedoelde periode zijn gezaaid of gepoot,
beter groeien dan wanneer zij tussen volle en
nieuwe maan in de grond zijn gedaan. Ook
het overplanten van de jonge plantjes uit de
pootbak in een pot moet geschieden tussen
nieuwe en volle maan. M.
Mijn ouders zouden in de kerk té Solo trou
wen en natuurlijk vergden de voorbereidingen
heel wat moeite en... ergernis.
Mijn vader was toen ter tijd werkzaam op een
suikerfabriek als chemicus en tot de maaltijd,
die spoedig weer zou beginnen, kon hij vrij
krijgen om te trouwen en op huwelijksreis te
gaan.
Nu waren al dagen voor de vastgestelde dag
de besprekingen en het passen van de bruids
japon aan de gang en hadden een zeer geëner
veerde stemming veroorzaakt bij allen die er
wat mede te maken hadden.
Eindelijk was de dag daar dat de japon, door
een bekende modiste in Semarang gemaakt,
klaar was en afgeleverd werd, tot grote op
luchting van mijn vader. Wie stelt zijn schrik
en ergernis daar, toen mijn moeder na het
passen huilende tevoorschijn kwam in een zeer
slecht zitten japon. Het beste leek maar per
soonlijk naar Semarang te gaan en dus werd
besloten dat te doen.
Op de dag dat ze naar Semarang zouden rei
zen, was mijn vader reeds bij vertrek van huis
danig uit zijn humeur en deze stemming ver
minderde niet maar steeg nog bij het naderen
van het doel.
Toen men ter plaatse was aangekomen begaf
mijn moeder zich enigermate timide naar de
betreffende modiste en verklaarde haar wat er
aan haperde. Ze werd naar de paskamer ge
bracht en zou de japon daar opnieuw passen,
een japon met ballonmouwen.
Mijn vader ijsbeerde heen en weer met een
grimmig gezicht, dat weinig goeds voorspelde
voor de betreffende modiste.
Eindelijk ging de deur van de paskamer open
en trad mijn moeder naar buiten. Met een wat
huilerige stem verklaarde ze dat de japon nu
perfect paste. Thuis had zij de jurk achterste
voren aangetrokken
Tableaux: Mijn vader wist zich geen houding
te geven en mijn moeder ging weer in de
paskamer om de japon uit te trekken en haar
reiskleren aan te doen.
Haast slopen beiden weg toen zij klaar was.
Eerst veel later, konden zij hartelijk lachen om
die ervaring.
Eindelijk, daar was dan de lang verbeide
trouwdag. c. H.
We hadden in Ternate een huisnaaistertje, dat
op een dag haar werk inleverde: een aantal
kussen- en goelingslopen, alle naar aanwij
zing genaaid met de Engelse naad. Mijn
moeder inspecteerde het werk en zei: Nou
Melie, je hebt het met de Franse slag gedaan,
hoor.
De volgende week kwam ze weer, om nog een
stel slopen te naaien. Opgewekt vroeg ze:
Mefrou, hoè moet ik naaien, met Engelse naad
of met Franse slag?
Sinds de mode werd ingevoerd
Van poeier en corset
Wordt zo maar uit een bezemsteel
Een vrouwin mekaar gezet
Spaanse copla, vert. Hendrik de Vries.
14
