8 8 De Koninklijke Nederlands-Indische Luchtmacht Nog wat grapjes oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo o Wij missen 8 0 ...voor het afmaken van onze bundel „Je lah je kripoet" een apart soort O O Indische humor, die toch betoel-betoel bestaan heeft en nóg bestaat, een O O humor die eigenlijk Indonesisch is, maar door Indischgasten blank en o O bruin, wél begrepen, zeer geapprecieerd en zelf toegepast, 8 8 de humor der dubbele betekenis van afkortingen. g O De twee bekendste zijn: KNILM (Koninklijke Ned. Ind. Luchtv. Mij. O O en ook: Kalau Naik Ini Lekas Mati) en NITM (Ned. Ind. Tram Mij. en O O Nanti Ini Trém Mogog). Daarnaast zijn er ook populaire „huis, tuin en 8 8 keuken-afkortingen, zoals tbc tijdelijk buiten controle, vaak door 8 g „nakale" meneren verteld annex tbk. O O Ook persoons-initialen en voorletters ontsnapten niet aan de spotzucht. O O Zo heette een meneer wiens voorletters A.W.W. waren, in de wandeling o O Awèwè (Soendanees voor vrouw) en een zekere meneer W.C. X (een o bekende figuur in Batavia) werd (niet in zijn bijzijn natuurlijk) Kakoes 8 O genoemd. Leden van de voetbalvereniging VIOS (waarvan ook Tjalie lid g g en zelfs bestuurslid was) namen het goedmoedig dat hun clubnaam werd O O gespeld Vuil Is Ons Spel. g 8 Enfin, U kent er zeker ook een paar. Wilt U ze ons toesturen En graag 8 g per omgaande? O g Ajo, Laatste Divisie der Indische Mohikanen, laat ons een tweede humor- O O boekje compleet maken, als laatste goede werk van een goed leven1 8 8 DOE MEEg De Koninklijke Nederlands Indische Lucht macht te Bandoeng was enorm populair. Er waren ruwe klanten in dit corps, rap met de mond en rap met de vuist. Als ze de beest hadden uitgehangen vond Bandoeng's burgerij het wel erg, maar ja: men was mild in het oordeel, want dit corps hoorde bij Bandoeng en de jongens konden geen kwaad doen. Wanneer op 31 augustus, op Koninginnedag parade was en de jongens van de Luchtmacht in keurige formatie kwamen overvliegen, dan laaide het enthousiasme op en klaterde het applaus. En als er op het vliegveld Andir vliegdemonstraties werden gegeven, och dan gaven de kantoren op zo'n dag maar vrij-af; deed men dit niet dan was het aantal zieken zo schrikbarend hoog, dat het werk toch niet verricht kon worden. Met de Luchtmacht deed ik veel zaken. Dat ging zo: een auto werd aan de heren zonder uitzondering op crediet verkocht. „Op de reutel" zoals wij dat noemden. l/3 contant en de rest op 18 maanden, plus rente. Zekerheids halve maakten wij er maar 24 maanden van, want de ondervinding had geleerd dat de heren dikwijls achterstallig waren. Een popu lair corps heeft natuurlijk ook populaire per sonen, uitschieters die iedereen kent. Daar had je b.v. Dolle Dries, de meest vermetele vlieger van Indië. Dolle Dries landde eens met zijn jager tussen twee rijen bomen, zo dicht bij elkaar staande, dat de vleugels van zijn toestel ter weerskanten slechts twee meter speling hadden. Het heeft hem een flinke douw gekost, maar de bewondering van heel het corps en de stad. Daar was Loetje van Hemert, die een perfecte noodlanding maakte met een zware bommen werper waarvan het landingsgestel defect was. Aan Loetje van Hemert verkocht ik eens een Nash Ambassador Sport met dubbele ontste king; een thans vergeten type auto. Natuurlijk „op de reutel". Toen Loetje zijn nieuwe wagen had gebeurde er van alles. Loetje mankeerde op twee appèls, kreeg twee bekeuringen in veertien dagen tijd, verspeelde zijn linker voorspatbord en was binnen drie maanden getrouwd. Tussen twee haakjes: Loetje en zijn vrouw zijn een maand getrouwd geweest, toen is het echtpaar uit elkaar gegaan. Tida tjotjok. Dolle Dries was een ander type. Hij was op zijn manier erg zuinig. Hij had een Humber van me en hij sleutelde net zo lang aan de motor, totdat het ding het tegen een veel zwaarder type kon opnemen. Dries had zijn vier-pitter al enige tijd en als je dan vroeg: „Dries zullen we een ruiltje maken", kwam onveranderlijk het antwoord: „de beres!" Dit woord is niet te vertalen, het betekent zoeiets van stik. Een verkoopgesprek met Dolle Dries was zeer moeilijk, want op elk argument zei hij: „de beres". Het viel niet mee om van de heren duiten binnen te krijgen en vooral niet van Loetje van Hemert. Incassobrieven bleven vanzelfsprekend onbeantwoord, zaten ze erg krap dan werd ook geen benzine meer getankt, kortom men zag ze niet meer. Ja: en als je dan van de directie uit Batavia brieven kreeg, waarvan de inhoud luidde: „met het dibiteurencijfer, spe ciaal de h.h. van de luchtmacht betreffende, kan ik U niet feliciteren. Ik vertrouw de vol gende maand gunstiger resultaten te kunnen boeken", dan werd het toch wel tijd dat er maatregelen genomen werden. Je belde de Luchtmacht op. Natuurlijk waren ze er niet; achterstallige debiteuren zijn nooit thuis en vooral Loetje van Hemert was in geen velden of wegen te bekennen. Je sprak met Dolle Dries of met Piet de Zuchtert en zei: „Piet doe de groeten aan Loetje en zeg dat ik hem eens diep in de ogen wil kijken". „Be grepen makker!" Een paar dagen later infor meerde je of de boodschap was doorgegeven. „Ja hoor, ik heb hem gesproken". „En?" „Nou ja, de groeten terug en je kan het heen en weer krijgenDoar moest je het mee doen. Het was maar goed dat je geen last van zenuwen had, want voor iemand met aanleg voor hoge bloeddruk was zaken doen met de Luchtmacht toch beslist ongezond. Maar als de nood het hoogst is, is de redding nabij. Een week later kwam Tjieltje, de cor- veeër, die voor de heren boodschappen verricht te. Tjieltje lachte nooit en kwam nimmer uit de plooi. Met Tjieltje kwam de Zilver Vloot binnen zoals we dit noemden. Tjieltje kwam betalen Dan hoorde je op deftige toon: „En hierbij een enveloppe van de weledelgestrenge heer L. van Hemert, le luitenant-vlieger. Alstu blieft". Loetje die onder de hand vier termij nen achter was, betaalde ineens zes maanden tegelijk en stond dus twee maanden voor... Maar wie daar over piekert is een kniesoor. Piet de Zuchtert ontleende zijn bijnaam niet omdat hij zo zwaarmoedig was, maar aan het feit dat hij zijn borreltje savoureerde met het volgende ritueel: Vroom sloeg hij de ogen ten hemel en sprak: „Allah is groot en nu diep zuchten jongens". Dat was brave Piet. Toen de oorlog uitbrak met Japan werd ik ingedeeld bij de landstorm. Nooit zal ik de laatste ontmoeting met Dolle Dries vergeten. De Luchtmacht had een hartgrondige hekel aan elk wapen dat geen luchtmacht was, maar de infanterie vonden ze helemaal niets. Toen Dolle Dries me in mijn uniform zag zitten zei hij met een gezicht alsof hij iets onzegbaar vies geproefd had: „Ben jij bij die zandvreters? Ik heb altijd gezegd, dat je niet deugt". „Dries, luister nou eens", zei ik insubordinatie plegend, „de beres". Toen het menens werd heb ik afscheid van ze genomen. Ze zijn allen gesneuveld: Loetje van Hemert, Piet de Zuchtert, Dolle Dries; geval len in de ongelijke strijd tegen de Japanse overmacht, toen vrijwel de gehele Koninklijke Nederlands-Indische Luchtmachtvechtend ten onderging. Beste, brave jongens! XYZ SPWAAKGEBWEK Het is alle Indischgasten bekend dat de Chinese taal de r niet kent en de Japanse taal de l niet. Tijdens de aanleg van het Changi vliegveld bij Singapore door krijgsgevangenen nu, ont stond de volgende historische illustratie van moeilijkheden met die r en l. Engelse officier tot Japanse Hantjau: „I need a lorry" (vrachtauto). Japanse hantjau roept naar Chinese krani: „Gurah! Rorry quicko!" Chinese krani roept naar Tamil chauffeur: „Ho! Lolly ho!" En Lolo, die alles geamuseert aanhoort, com mentarieert: „Je lah je kwipoet, seh. Se bedoelen allebei wowwy, hé!" TRAPPEN VAN VERGELIJKING Onderwijzer, de trappen van vergelijking be sprekend, tot Si Patjoel: „En zeg jij mij nou, Eberhard, wat is erger dan dom?" Patjoel: „Dóóóóóm!" BOEKHOUDING Weegbrugger controleert passerende suikerlor ries. Twee uur 's middags. Warm. Tjoh zit dus zo gemakkelijk mogelijk onder een asemboom en tekent met krijtstreepjes op een kist aan hoeveel wagentjes passeren. Komt een kam ponggladakker langs, snuffelt aan de kist en U weet wel wat hij dan doet. Tjoh schrikt zich r..., springt op een geeft de hond een trap. De hond verwijdert zich luid keels open en dicht gaand als een betoverd knipmes. Opzichter komt naderbij en mop pert: „Dierenbeul Waarop Tjoh zich verweert: „En dan! Als mijn boekhouding gerurineerd... O O O O OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOÖ 15

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1963 | | pagina 15