Nina Bobo oooooooooooooooooooooooooooo o o o 9 m - Even beroemd als het „Wiegenlied" van Johannes Brahms, dat van Franz Schubert en van Peter Cornelius, het „Maria Wiegenlied" van Max Reger, de „Berceuse de Jocelyn" van Benjamin Godard, is ons lieve „Nina bobo". Het werd gezongen langs de kusten van Gudsjerat en van Malabar en in de hele Indische Archipel. Beroemd is het vooral geworden door de vertolking van Koosje Martherus, de echt genote van Otto Knaap. Zij was een zange res met een prachtige stem en zij zong dit wiegelied met een stralende innigheid en tederheid, alleen met de woorden „Nina bobo". De melodie was meer versierd en juist door slechts deze twee woorden te nemen, kon haar stem de versierende omspelingen zo prachtig zingen. Zoals in „Alleluja" van Mozart de stem en de melodie met dit ene woord de juichtoon van deze lofzang vertolken, in de Missen van Josquin des Prés en van Clemens non Papa het „Kyrie Eleison" en het „Christe Eleyson" als een hartstochtelijke bede om ontferming klinken, kon Koosje Martherus met de woorden Nina bobo en de lieve melodie de beschermende liefde van een O o O Dit artikel werd ons ter plaatsing O O aangeboden door één onzer trouwste O en meest militante lezeressen, Corra 0 q Corra. Ze heet Roos en draagt haar O O naam met ere, want ze „verspreidt O schoonheid en geur" maar heeft ook O O doornen om zich te beschermen! O Kom niet aan Tong-Tong, aan onze 0 q mooie Indische tradities, of Roosje's O O doornen blijken verassend lang en 0 O scherp te zijn. Roos heeft deze O O eigenschappen in de goede en na- o O tuurlijke volgorde. Veel Indische q roosjes denken dat zij gemaakt zijn O O om te prikken en pas daarna om de O pijn te verzoeten... O O O O Roos werkt dus op de eerste plaats g voor Tong-Tong. Dit artikel is het O O eindresultaat van vele maanden naar- O stig speuren en zoeken in vele boe- O 0 ken. Tong-Tong maakt ons traditie- o O bewust en leert ons onze herkomst 9 O te begrijpen. Ook de enige en O O onvergelijkelijk mooie Indische ber- O O ceuse, Nina Bobo, heeft een her- O komst, en Roos rustte niet vóór ze O 9 die herkomst had herontdekt. o o O q Mochten er onvolledigheden of fou- O O ten in deze studie zijn, gebruik niet O eerst uw doornen, maar lever de O 0 „schoonheid en geur" van uw kennis o O en inzicht eerst. Zelfs Darwin in zijn O ontzagwekkende studie van jaren O O arbeid en origineel inzicht „The O Origin of Species" was zich voort- O 0 durend bewust van zijn feilbaarheid O O het kenmerk van allen die wérke- 0 O lijk conceptie hebben van het Grote. O O Tenslotte: Roos is een gewoon In- O disch meisje en een gewone huis- 0 0 vrouw, geen blauwkous of „monster O O van geleerdheid". Nochtans heeft ze O niet geschroomd het academisch O O speurwerk aan te durven voor dat- o O gene wat zij lief heeft. Rosa, mijn 0 0 complimenten en respect! T. R. O OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOC moederhart tot uitdrukking brengen. Zij heeft dit lied voor Adeline Patty gezongen. „Nina bobo" is van Indo-Portugese oor sprong. Misschien wordt het wiegelied nu nog in Diu en Mangalore en langs de Westkust van het tegenwoordige India gezongen. In het oude Batavia, waar sinds het begin van de 17e eeuw een Portugese gemeenschap gevestigd was, werd het tot ongeveer 1847 met Portugese woorden ge zongen. Later zong men alleen een der regels, de andere woorden waren vergeten en weer veel later heeft men er Maleise teksten aan toegevoegd. Dit wiegelied is door Hugo Schuchardt beschreven in zijn „Kreolische Studiën", die van 1882 tot en met 1888 in Wenen verschenen in de „Sitzungs Berichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Philosophisch-Historische Classe". Hij maakte een studie van Indo-Europese talen en zo verschenen in de „Sitzungsberichte" studies over de Indo-Portugese talen in Cochin, Diu, Mangalore en Ceylon; over het Neger-Portugees in San Thomé en Annobom, twee eilanden in de Golf van Guinea aan de westkust van Afrika en in Benguella, aan de kust van Angola; de taal der Saramakka negers in Suriname; over Maleis-Spaans in de Phi lippijnenhet Mela- nees-Engels in de Zuidzee en het Anna- mities-Frans aan de kust van het vroegere Annam, nu Vietnam. Hugo Schuchardt schrijft, dat in die jaren, dus tegen het einde der 19e eeuw in Diu, Damao en Goa zuiver Portugees werd ge sproken. Het Indo-Portugees werd nog wel door vele oude families gebezigd, maar de jongere generatie sprak Engels en Mala- baars of andere inheemse talen. Hij had echter nog vele liederen, kinderliedjes en teksten toegezonden gekregen, twee wiege liedjes, de Gelijkenis van de Verloren Zoon in het Indo-Portugees van Ceylon en het Kreools van Diu en verscheidene copla's. Het wiegelied uit Mangalore werd met de volgende woorden gezongen: Dol, baba, dol, Baba quere 'col. Canj, baba, canj, Baba quere canj. Nin, baba, nin, Baba pequinin. Durmé, baba, durmé. Baba tem cum somno, Somno gracioso, Niquer fica dono. Misschien moet dit zijn: Niquer fica dom no. „Dol" of „dol-dol" is het baby-woordje voor „dormir", zoals in het Frans „faire dodo", in het Portugees „mimir" en bij ons „bobo". Baba of babasinh is kindje. Het liedje zou zo vertaald kunnen worden: Slaap, kindje, slaap, Kindje wil op schoot colo schoot). Zing, kindje, zing, Kindje wil een liedje (cantilena liedje). Wiegen, kindje, wiegen (aninar wiegen). Klein kindje. Sluimer, kindje, sluimer (dormitar sluime ren). Kindje heeft een droom, (somno of sono droom) Een lieflijke droom, Wij zullen je nooit weggeven. Het wiegelied uit Diu luidt: Dol, baba, dol, Baba quere col. Ninim, baba, ninim, Baba pequinin. Ambla-indo, Ambla-indo, Baba porque chor? Mama, Papa quere baba, A ma buta fór. Hier had misschien moeten staan: Jamais bota för. En in Nederlandse vertaling: Slaap, kindje, slaap, Wiegen, kindje, wiegen, Klein kindje. Inslaap wiegen, (embalar inda dormir) In slaap wiegen, W/aarom huilt kindje? (chorar huilen, schreien). Mama, Papa houden van het kindje, We zullen je nooit wegdoen. Door klankwisseling is de regel „Nin, baba, nin" veranderd in Nina bobo, nina als af korting van menina klein meisje. (Lees verder pag. 13) Wij plaatsen hierbij een foto van een moedertje met haar kind, ons door een trouwe abonnee toegezonden. Hoe vaak hebben wij zelf niet het Nina bobo voor onze babies gezongen als ze niet slapen wilden! Alleen mijn lieveling hield zijn handje voor mijn mond en zei:,, Til mammie, til!" En toen nóóit meer gezongen! 12

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1964 | | pagina 12