00?
VOOR ONZE
BIBIT
Tante Mieke
Wai Njoek, hei apenjong beleefde
Uit de kindermond
O, o, wat was die Njoek nu ver afgedwaald
van het grote woud, waar de hele apen
familie woonde. Hij was met zijn vriendjes
Grrrrrr en Uh-Uh op stap gegaan, en die
waren nu in het ravijn achtergebleven, ter
wijl Njoek de wereld aan de overkant van
het ravijn verkende. Hij was tenslotte
middenin een suikerriettuin terecht gekomen
en smulde van de zoete stengels. Hij kauw
de de vezels en zoog het zoete sap op, dan
spoog hij de vezels weer uit, nam een
nieuwe beet en genoot telkens weer van
het suikerriet, tot zijn kaken er pijn van
deden. Nu zou hij maar eens naar zijn
vriendjes terug gaan, dacht hij juist, om ze
van dit heerlijke rietveld te vertellen. Dan
wilden ze misschien zelf onderzoeken en
beproeven, Hij zou maar een stukje van een
stengel voor hen meenemen als bewijs hoe
lekker het was, waar hij van vertelde. Geluk
kig had het wilde zwijn, dat hem eigenlijk
op de suikerriet gewezen had, zoveel sten
gels kapot geknauwd. Zelf had hij de sterke
stengels met de harde schil nooit óm kun
nen krijgen Nu er verschillende stukken op
de grond lagen, kon hij ze verder wel af
schillen met zijn scherpe tandjes. Hij pakte
dus een brok suikerriet op en wilde de weg
naar het ravijn terug zoeken, toen er plotse
ling met luid geschreeuw een paar jongens
aangestormd kwamen.
Het duurde heel even, voordat Njoek van
zijn verbazing en schrik bekomen was, en
nu begreep hij dat die lelijke lange apen,
met hun onbehaarde lijven waar ze iets
raars omheen gehangen hadden, het op
hèm gemunt hadden. Met een snerpende
kreet en een woeste sprong glipte Njoek
nog nèt tussen vier handen door. Hij bereik
te op tijd een boom en zat in een minimum
van tijd in het uiterste topje daarvan, ver
scholen achter takken en bladeren. Hij
hoorde hoe de jongens probeerden hem
achterna te klimmen, en dat zou hij hen
graag verhinderen. Dus begon hij naar iets
Nonnie (6 jaar): Ma, wanneer koop je toch
voor ons weer een baby?
Mamma: Non, mammie kan het niet betalen,
alles is zo duur in Holland.
Nonnie: Mam, desnoods een 2e handse
maar, deze is dan toch niet zo duur?
Om uitdrukking te geven aan zijn grote
kindergenegenheid voor de juffrouw van de
kleuterschool, drukte Peter zich op deze
wijze uit: ,,Oh, Ma, ik lust mijn juffrouw zo
graag!"
te zoeken waarmee hij zijn achtervolgers
kon bekogelen. Hij ontdekte, dat hij zelf
tijdens zijn vlucht het stuk suikerriet nog
steeds in zijn ene poot geklemd had. Toen
dan ook opeens een van de jongens te
hoog in de boom verscheen naar Njoek's
zin, pakte hij het stuk suikerriet en wierp
het met kracht naar de jongen toe. Die
uitte een kreet van pijn, want de stengel
had hem precies op z'n hoofd geraakt.
Njoek wachtte niet tot de jongens nog
dichterbij klommen, maar slingerde zich
lenig in de dichtstbijzijnde boom. En zo
voort het rijtje bomen langs, tot er geen
meer waren. Toen liet hij zich vlug langs de
stam omlaag glijden, rende een open stuk
zandgrond over, naar een bosje toe, dat er
weer dichter beplant uitzag. Dat was een
betere schuilplaats voor hem, dacht Njoek.
Maar hij vergat, dat hij inplaats van dichter
naar het ravijn toe, er juist verder vandaan
gekomen was. Hoe dan ook, ondanks zijn
angst en schrik, had Njoek toch nog wel
plezier bij de gedachte, dat hij die twee
„vreemde gladde apen, die op hun achter
poten liepen" er zo mooi tussen genomen
had. Ze waren zijn spoor totaal kwijt ge
raakt. Hij zag ze nog wel een poos heen en
weer rennen en hij hoorde ze in een heel
gekke taal tegen mekaar roepen, maar hèm
vonden ze niet meer. Hij hield zich koest tot
ze weg waren. Maar kort daarna ging de
zon onder en toen viel spoedig de nacht in.
Ja, toen voelde die wilde, branie-achtige
Njoek zich toch wel een beetje alleen, op
die onbekende tak van een onbekende
boom in het vreemde bos op een onver-
kend terrein, waar hij tot nog toe alleen
maar ongekende dingen was tegengekomen.
Nu was alle flinkheid en durf ineens weg-
geschrompeld, en bleef er een heel klein
apenjonkie over, dat echte traantjes schrei
de en in zijn apentaaltje zacht om zijn
moeder riep.
Ineens was er bladergeritsel en er woei
Njoek een zacht windje om het bedroefde
gezichtje. Voordat hij nog tijd had om bang
te worden, vroeg een zachte moederlijke
stem fluisterend wie hij was, en wat er aan
haperde. Het was een grote kalong, een
vliegende hond, die Njoek toesprak. De
kalongs gaan er meestal tegen de nacht op
uit om naar de meest rijpe vruchten te
zoeken en die weten zij ook voortreffelijk te
vinden. Maar deze ene moeder-kalong vond
nog méér dan wat overrrijpe vruchten. Zij
vond een eenzaam en verlaten apenjong,
dat hete traantjes huilde om zijn moeder.
Zij kreeg medelijden met dat jonge ding en
sloeg troostend haar zachte vlerken om
Njoek heen. En zo gebeurde het, dat Njoek
die nacht logeerde bij de gastvrije familie
Kalong, zodat hij niet meer alleen was en
zijn oude roekeloosheid terugkwam.
Beste Bibits,
Het aantal oplossingen van ons laatste
raadsel viel ons erg tegen. Het waren er
maar 24. Vonden jullie de raadsels te ge
makkelijk en daardoor te kinderachtig om
op te reageren? Fouten zijn er deze keer
niet gemaakt.
De oplosing is:
1. diamant
2. neushoorn
3. kruiken kuiken
4. lang slang
We zijn weer gaan loten. Dat gaat heel'
plechtig toe met blinddoek en al. De ge
lukkige deze keer was
Randall Zoutendijk (9 jaar)
Anjelierstraat 3, Oss.
We sturen hem iets moois toe, wat weten
we nog niet, want dat mag Randall deze
keer eens zelf uitkiezen.
Een kleine troostprijs gaat overzee naar
Nancy Butteling. We sturen haar een doos
kleurtjes en hopen eens van haar een
mooie tekening te krijgen.
We hebben tante Mieke nu gevraagd om
een heel moeilijk raadsel en we hopen dat
jullie allemaal er weer erg je best voor zult
doen. We zullen proberen het zo vlug
mogelijk te plaatsen.
Nu nog even over iets heel anders.
Het zou leuk zijn als we eens kennis met
elkaar maakten. In dit nummer vinden jullie
een foto van een klein meisje. Als jullie eens
van jezelf een foto stuurden? We kunnen
er een per nummer plaatsen. Het leukste
zijn natuurlijk foto's waarop je met iets
bezig bent, zoals zwemmen, voetballen of
wat maar ook. Ze moeten wel goed scherp
zijn, anders worden ze niet mooi als we ze
af te laten drukken. Of er zijn amateurfoto
grafen onder jullie die van de vakantie of
van de sneeuw een mooi kiekje maakten.
Die willen we ook wel plaatsten als ze erg
goed zijn.
Alle ingestuurde kiekjes krijg je terug.
We zijn erg benieuwd! IKS
Dit is Ciska de Graaf met de mooiste poppewiog
die je je maar denken kunt. Maar als je niet zo'n
mooie wieg hebt, de pop slaapt even lekker in een
schoenendoos waar je met een paar leuke lapjes
ook een mooi bed van kunt maken.
16
