50 jarig bestaan
van de
firma Fonteyn
te DJOkJA
Briljanten markiesringen
Briljanten oorknoppen
VAN HIER EN GUNDER
La Garita, 27 januari 1964
De heer I. Fonteyn arriveerde 15 april 1914,
dus vijftig jaar geleden, in Indië en vestigde
zich eerst te Semarang waar hij samen
werkte met de firma Maurice Wolf. Hij
kwam als geroepen want de firma Wolf
zou een grote stand bouwen op de spoedig
te openen tentoonstelling op Tjandie, waar
bij hij zou helpen. Jammer genoeg brak
toen de eerste wereldoorlog uit, maar de
tentoonstelling boekte desondanks een be
hoorlijk suces. Na vijf jaren geheel Indone
sië bereisd te hebben vertrok de heer
Fonteyn in 1919 naar Holland.
In 1920 nam hij de juwelierszaak toko St.
Eloy te Djokja over en werd de zaak voort
gezet onder de naam Fonteyn Co., voor
oud-Djokjanezen een welbekende naam.
In 1921 werd een nieuw pand betrokken op
Maliboro tegenover het hotel Mataram.
Vanaf de vestiging tot het einde was de
firma Fonteyn hofleverancier van Z.H. de
Sultan van Djokja en reeds de grootvader
van de huidige Sultan heeft de heer Fon
teyn meerdere malen op Ambaroekmo be
zocht en hij genoot van allen het volste
vertrouwen.
Ook Z.H. Soesoehoenan en Prins Pakoealam
waren geregelde afnemers van deze be
kende firma.
Na het Jappenkamp vertrok de heer Fon
teyn naar Holland en opende samen met
de heer A. Fonteyn met wie hij reeds vanaf
1921 samenwerkte, een zaak in de Vlaming
straat te Den Haag.
De heer Fonteyn schreef ons: Dank zij ook
de reclame in Tong-Tong genieten wij een
grote bekendheid onder onze oude Indische
relaties.
Tong-Tong wenst hierbij de firma Fonteyn
alle goeds toe bij haar 50-jarig bestaan en
roept alle oude bekenden op eens te mam-
pirren bij de U zo vertrouwde zaak.
REDACTIE
Vlamingstr. 5 - Den Haag - Tel. 11.66.77
Ruime keuze in:
(22 kt. goud)
en
(Vervolg van pag. 2)
lander in Indië) het te bewijzen. De maat
schappij gaat voort over een bloedig spoor
van vermorzelde en vernietigende mensen,
die „voor hun fouten moesten boeten" en
met vaak de grofste negering van hun
„credit." Hier bestaat eenvoudig geen
eerlijk recht. Zelfs God's zoon, en onschul
dig bovendien, werd aan een kruis gena
geld tot de dood er op volgde. Wat zou ik
een vat vol fouten mogen verwach
ten? Is „de massa" dan oneerlijk? Ook
niet. De mensheid volgt een raadselachtig
spoor door de eeuwen (alleen Gód weet!)
en schuld en boete, beloning en vergelding
zijn slechts noodzakelijke etappes naar het
einddoel. Ik verbeeld mij niets en verwacht
niets.
Toen ik geboren werd, werd mijn teerling
geworpen. Met de (betrekkelijk kleine) gave
van „een goede pen" en dus met de daaraan
verbonden feilbaarheid en de daarop vol
gende strafbaarheid. Dit geldt ook voor
mijn karaktereigenschappen. Ik kan niet
vluchten voor mijn Lot en ik wéns het ook
niet. Want ik geloof eenvoudig niet dat het
mogelijk is een recht spoor te trekken als
de Schepper een krom spoor uitgezet heeft.
Ik ben niet jong meer en ik heb dus veel
fouten gemaakt; ik heb er altijd dubbel en
dwars voor geboet. Zelfs voor dingen die ik
niet deed. Het was zo, het is zo en het zal
zo blijven. Voor ieder mens, ook UI En
ieder mens kan voor de juiste bepaling van
zijn gedrag op een eigen manier leren van:
Ik ben de weg, de waarheid en het leven"
en „Vergeef hen, want ze weten niet wat ze
doen." Voor mezelf heb ik er twee dingen
van geleerd: onbevreesdheid en plichts
besef tot het laatst. T. R.
NIET-IEV-ER
,,Het onverwachte en zeer ivaarderende artikel
over het 1EV (TT No. 15) heeft me prettig
getroffen en toch ook verbaasd, want ik meende
dat je nooit lid was van het IEV en er ver
moedelijk bezwaren tegen had want lauw was
je nooit). Van waar deze plotselinge eer?"
E. Goossens
Geen lid zijn en zelfs bezwaren hebben,
houdt niet automatisch in dat je blind bent
voor de deugden en verdiensten van een
vereniging. Ik heb ook altijd veel respect
gehad voor b.v. Thorbecke en „In het isole
ment ligt onze kracht." Zó ver ging ik des
tijds in Indië mijn eigen gang, dat ik met de
(voor mij) onvergeetlijken Macaré, Krastel,
Speet, Tavi de la Rambelje, Kuhuwael, e.a.
een ander verbond oprichtte, het Jong Indo
Verbond. Ging vroeg ter ziele ben niet
meer bitter over de oorzaken daarvan. Ben
daarnaast nooit blind geweest voor het
grote werk van het IEV. Heb Tong-Tong
altijd opengesteld voor ex-IEV-ers om over
hun Verbond te schrijven, maar niemand
wou (of had er tijd voor). Nu het 45ste
jaar van geboorteherdenking nadert, dacht
ik: dan zal ik het zelf maar doen. Ben sinds
ruim twee jaar met J. C. H. aan het verza
melen van historisch materiaal geslagen.
En nu is dus de publiciteit gekomen. That
is all. T. R.
Families in Nederland of daarbuiten, die
hun vakantie alhier willen doorbrengen, om
het koude klimaat te ontlopen, gaan dikwijls
akkoord met de prijzen welke in Nederland
voor een bungalow gedurende de vakantie
maanden wordt gevraagd, onwetend van het
feit dat alhier de toestanden geheel anders
zijn.
La Garita is te vergelijken met een neder
zetting van pioniers die de ongemakken van
de eerste jaren als geen elektriciteit (al
zo lang beloofd, maar nog steeds niet aan
wezig), slechte toegangswegen geen be
groeiing (daar de bungalows op een rots
bodem aan de kust zijn gebouwd), 6 km
verwijderd van de naaste plaats TELDE en
22 km van LAS PALMAS aanvaarden,
wetende dat over enige jaren de toestanden
verbeterd zullen zijn.
Tegenover deze nadelen staat evenwel ook
het grote voordeel van het klimaat met elke
dag zon, doch bijna altijd een krachtige
wind de NO passaat, die dikwijls het fijne
zeezand door de reten van de schuiframen
blaast, hetgeen vooral in de zomermaanden
plaats heeft.
Ik kan uit ervaring schrijven daar ik zelf
een bungalow heb gehuurd van een dame in
Den Haag op een advertentie in Tong-Tong.
In Amerika zijnde en niemand in La Garita
kennende, waarbij ik inlichtingen kon inwin
nen, ben ik ingegaan op een aanbod van
75,per week voor de tijd van 15 decem
ber 1963 tot 1 mei 1964, een bedrag dat
meer dan f 300,per maand is. Bij aan
komst in La Garita en na met de bewoners
kennis te hebben gemaakt, bleek mij dat de
huurprijs van 75,per week veel te hoog
was, daar ik hier een ruimere bungalow en
beter gemeubileerd en van meer gemakken
voorzien, kon huren voor 200,per
maand, en een van dezelfde afmetingen als
de bungalow welke ik nu bewoon voor
f 180,'per maand van de heer P. F. VER-
DUYN, gemachtigde van de heer W. HOLT-
SLAG, architect. De heer Holtslag ook
onbekend zijnde met de toestanden alhier
had aanvankelijk ook veel te hoge prijzen
berekend.
Op mijn schriftelijke verzoek aan die dame
om ook de huur van haar bungalow aan te
passen aan de gangbare huurwaarden, zoals
de hr. Holtslag heeft gedaan, werd niet inge
gaan en werd bovendien reeds bij voorbaat
gedreigd de zaak in handen te geven van
een advocaat.
Men moet begrijpen dat een dergelijke han
deling zeer veel afbreuk zal doen aan de
naam La Garita als woon- of vakantieoord
en een smet werpt op de bewoners. Dit
laatste zal ik ten zeerste betreuren, daar ik
de bewoners heb leren kennen als zeer
vriendelijk, eerlijk, zeer behulpzaam en
steeds bereid met woord en daad te helpen.
Ik heb niets dan lof voor deze pioniers.
Ik heb de nodige kleuren dia's gemaakt van
de verschillende bungalows en de omgeving
en ik ben bereid, na terugkeer in Nederland
ik hoop na 1 mei 1964 deze geheel
gratis te vertonen aan liefhebbers die zich
in La Garita willen vestigen of een vakantie
doorbrengen. Mijn adres in Nederland is
Valckenboschlaan 27, Zeist.
L. Ph. VAN TEMMEN
24
