Nico Vredevoogd
Dr. M. W. Wesenhagen "j"
Algemene mededelingen
Vóór en ook nog jaren na de 2e wereldoor
log was de naam van Nico Vredevoogd een
zeer bekende klank in Indië, zowel letterlijk
als figuurlijk. Immers, over de radio kwam
hij onze huiskamers binnen met zijn gevoe
lige liedjes óf door het ,,Habis Boelan"-
cabaret, die tot in de verste uithoeken van
de archipel doordrongen. In Batavia/Djakar-
ta en naaste omgeving was hij een graag-
geziene figuur op de planken en wist hij
met zijn stille eenvoud altijd een bepaald
cachet aan de één of andere feestavond te
geven. In de krijgsgevangenkampen heeft
hij tot zeer lang zijn onverwoestbaar opti
misme aan ons uitgedragen en velen zullen
aan hem ook in deze geest een zeer goede
herinnering bewaren.
Misschien... misschien echter is de mooiste
rol, die hij ooit heeft gespeeld die van Sint
Nicolaas, waarbij hij ieder jaar eind novem
ber zijn glorieuze intocht deed in Djakarta
en op kinderfeesten voor duizenden kleinen
een sprookje tot werkelijkheid maakte. Hij
deed zulks steeds wéér, onvermoeibaar en
met een overgave en liefde, die alleen kun
nen wonen in het hart van een groot en
goed mens.
Zo heeft Nico met velen van ons, die nu
door Nederland en over de gehele aardbol
verspreid zitten, in contact gestaan en
wij meenden in deze dagen zijn goede mis
sie nog eens in herinnering te mogen roe
pen. Ook voor de Kleine Boeng had hij in
zijn werk steeds een zwak plekje en voelde
hij zich volkomen één met ons leven in de
tropen. Zó zelfs, dat hij als Groningse jon
gen in feite zijn tweede vaderland boven
het eigene prefereerde. Vanuit een door
bloemen en planten omgeven paviljoen,
gelegen naast het COMEMO-filiaal op Nu-
Met ontsteltenis vernamen wij, dat op 10
mei j.l. plotseling is overleden Dr. M. W.
Wesenhagen. Hij had in Bandoeng een zeer
uitgebreide praktijk. Bij zijn vestiging in
Den Haag als arts, keerden de Indischgas-
ten die waren gerepatrieerd en hem als
huisarts hadden gehad, weer naar hem
terug. Wesenhagen heb ik persoonlijk ge
kend in Sumatra en op Java tijdens de
Japanse internering. Hij was een zeer hu
maan mens en een goed dokter. Hij had dan
ook al spoedig een grote praktijk, en nim
mer liet hij verstek gaan, zelfs niet op zon
dag en al was de persoon een fonds
patiënt. Moge de nabestaanden, in de we
tenschap dat hij altijd klaar stond om het
lijden van anderen te verzachten en te hel
pen waar mogelijk, dit verlies dragelijk ge
maakt worden.
Rust in vrede, Doe en dank voor alle hulp
die je ons Indischmensen hebt gegeven!
J. C. H.
NICO VREDEVOOGD
(De „Indische" troubadour,
overleden te Djakarta op
8 mei 1953).
Hij heeft de zang van Nederland
gedragen door het Tropenland:
zijn stem klonk door de radio
vol weemoed van de Domino.
Hij zong zijn milde levenslied
van blijheid en van stil verdriet
„met d'olifant" die tot besluit
„de kaarsjes doofde... 't lied was uit."
Hij heeft gehouden van dat land
haast méér dan van zijn Vaderland,
van mensen en van zonneschijn,
van 't leven, dat zijn deel mocht zijn.
Hij heeft de taal, die hij zich dacht
al zingende tot ons gebracht
en vond voor 't eerzaam dienstbetoon
in zacht applaus zijn eerlijk loon.
Toen is het lied opeens verstild...
Hij heeft dat nooit zo vroeg gewild;
nog eenmaal, voor de laatste keer,
ging het gordijn omhoog en neer...
Hij zong terwille van de zang,
van dag op dag en jarenlang
en sinds die klank verstorven is,
beseffen wij haar diep gemis.
Hij nam het leven óm het lied
en zong en zong... Vergeet dat niet.
Hij kón niet ongelukkig zijn
bij kleur en klank van zijn refrein....
Zó is dit niet vergeefs geweest,
want stof vergaat, maar niet de geest,
zodat wij zijn herinnering
bewaren als een kostbaar ding...
PIERTJE PELIKAAN
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOg
O
santara te Djakarta, leidde hij zijn gedach
ten. Een kort weerzien met de Martinitoren
heeft steeds in zijn bedoeling gelegen, doch
daarvan is het door zijn plotselinge heen
gaan in 1953 niet meer gekomen, nog ge
heel afgezien van het feit, dat hij indien
ook verder de omstandigheden niet waren
verlopen, zoals nu eenmaal is geschied
zich blijvend ergens rond Djakarta had wil
len vestigen. Tè opmerkelijker was de figuur
van Vredevoogd, omdat hij al deze milde
talenten ontplooide naast een in die jaren
wel zeer drukke, zakelijke werkkring, waar
in hij om den brode ons de zo hoog nodige
textiel voorzag.
Wij voegen deze woorden gaarne toe aan
de rubriek, waarin Piertje Pelikaan elders
in dit blad, nogeens hormat betuigt aan
deze grote vriend van de Indische Neder
landers. Hij rust sinds 1953 in de gewijde
grond van Menteng Poeloe, de rode aarde
van Java, die hem boven alles dierbaar was
en welke hij vrijwel tot aan zijn laatste
ademtocht met grote liefde heeft bezongen.
Wat dat betreft is aan Nico's laatste wens
voldaan, zij het dan ook, dat de vervulling
daarvan én voor hem èn voor ons veel te
onverwacht en te vroeg kwam.
Nico Vredevoogd... de Indische troubadour,
die wij in grote erkentelijkheid gedenken...
vW.
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
Ter herdenking van de oprichting van het Indo Europees Verbond (I.E.V.) op
13 juli 1919 in de Stadsschouwburg te Batavia 45 jaar geleden is een
werk-comité samengesteld, bestaande uit de heren:
S. L. F. Catalani Tong-Tong N.V. Tel.: 54 25 42 (huis 39 63 27)
J. C. Hazewinkel Tong-Tong N.V. Tel.: 54 25 42
J W Mentel Ver. Indische Nederlanders (V.I.N.) Tel.: 32 03 33
(huis 32 12 80)
Dit comité maakt bekend dat enkele vooraanstaande Oud-lndischgasten zich
bereid hebben verklaard zitting te nemen in een Herdenkings-Ere-Comité, te
weten:
1. Dr. J. W. Meyer Ranneft (Oud Vice-President v. d. Raad van Indië)
2. Prof. W. L. G. Lemaire (Hoogleraar te Leiden)
3. Mevr. K. J. Wermuth-Ochtman (echtgenote van wijlen Ir. E. D. Wermuth,
4e voorzitter van het I.E.V. van april 1939 t.m. juli 1949)
4. C. E. Barre (Oud-Resident; Ere-voorzitter V.I.N., Oud-Volksraadlid van
het I.E.V.)
5. V. P. Leunissen (Arts; organisatie Palang Doea, Oud-Volksraadslid van
het I.E.V.).
De herdenking, welke een sober karakter zal dragen, wordt gehouden tijdens de
Tong-Tong Pasar Malam op 26, 27, 28 juni 1964 in de Houtrusthallen te 's-Graven-
hage. Hier zal een Herdenkingsgalerij, waarin documenten, schrifturen, lectuur,
foto's, albums enz. zijn bijeengebracht, een beeld van het grootse verleden van
het I.E.V. en van de voormalige Nederlands-Indische samenleving geven.
Tenslotte zal kort voor de Pasar Malam een gezamenlijk Herdenkingsnummer
worden uitgegeven, waarin de grote betekenis van het I.E.V. voor de voor
malige Nederl.-Indische samenleving in het algemeen en die voor de Indo-
Europeanen in het bijzonder zal worden weergegeven. Dit herdenkingsnummer
zal straks o.a. in de Herdenkingsgalerij op de Pasar Malam verkrijgbaar zijn.
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
0000000000000000000000000000000000000000000000000000000000
