jongens en
meisjes
Wat Njoek, het apenjong beleefde
Boekenpraatje
8
8
VOOR ONZE
BIBIT
Tante Mieke
oooooooooooooooooooooooooooo
9 o
o
9,
O
oooooooooooooooooooooooooooo
De mensenfamilie, die Njoek in hun vakan
tiehuisje aantrof, bleef enkele weken vakan
tie houden. Njoek was tijdens die weken
helemaal een huisgenoot geworden. Hij was
nergens meer bang voor. Hij vond het leuk
om met Marjanneke te spelen, hij vond het
heerlijk, dat hij zoveel lekker eten kreeg, en
dat iedereen lief voor hem was, en hij be
gon hoe langer hoe minder aan het grote
woud terug te denken. Toen de vakantietijd
om was sprak het haast vanzelf, dat Njoek
mee terug ging naar het huis van Marjan
neke en haar ouders. Ze stapten weer in
dat vreemdsoortige beest met de ronde
poten, en Marjanneke nam Njoek op haar
arm. Nu, dat was een hele rare geschie
denis voor Njoek, want ineens ging dat
gekke beest heel eigenaardig grommen en
snorren van binnenuit en toen ging hij er
met een vaart vandoor. Het gekste was, dat
hij er van binnen helemaal niet beesterig
uitzag. Het was net als in het huisje, je kon
er gemakkelijk in zitten en meneer zat voor
in en draaide aan een rond ding en als je
door de waterkleurige dichte gaten keek,
dan zag je warempel alle bomen hard voor
bij lopen. Eerst werd Njoek toch wel ang
stig bij deze nieuwe belevenissen. Maar
Marjanneke was heel lief en bezorgd voor
hem en dat stelde hem op het laatst hele
maal op zijn gemak.
Toen brak er een hele nieuwe tijd voor
Njoek aan. Hij moest heel veel vreemde
nieuwigheden leren aanvaarden. Maar juist
omdat hij zoveel van Marjanneke hield
door Joh. van Hulzen
Hier is weer een boek, dat ik jullie van
ganser harte wil aanbevelen. Het is bij mijn
weten tot dusver het enige kinderboek, dat
over het oorlogsgebeuren in het voormalige
Indië vertelt. Joh. van Hulzen weet op een
voortreffelijke wijze eenvoudig en toch zo
raak de toestand te beschrijven, zoals die
geweest is, vóór, tijdens en na de oorlog
daarginds. Ernst en humor wisselen elkaar
af. Het is een boeiend verhaal geworden.
En ik krijg sterk de indruk, dat de schrijver
ervaringen van zijn eigen gezin weergeeft,
zo écht, zo nauwkeurig belicht bij de om
standigheden, zoals alleen een persoonlijk
waarnemer reageren zou. Hij geeft op een
prettig te verteren manier de na-oorlogse
jeugd tussen 8 en 14 jaar, een goede kijk
op verschillende situaties in mannen-, vrou
wen-, en krijgsgevangenkamp. Een uitste
kend en leerzaam boekje.
16
en zij steeds bij hem was, wende hij
al heel gauw aan het leven bij de mensen.
Ze woonden in een veel groter huis,
dan het bungalowtje op de heuveltop. En
er waren natuurlijk ook veel meer meu
bels en andere zaken in. Het grappigste en
meest geheimzinnige ding vond Njoek de
grote spiegelkast in de kamer van meneer
en mevrouw. Hij kon uren voor de spiegel
naar zijn eigen beeltenis kijken, er naar
grijpen, er mee praten, er tegen schelden,
er naar slaan. Hij begreep maar niet waar
om die andere aap niet vast te grijpen was,
hij deed Njoek in alles na, als Njoek sprak,
sprak die ander ook, sloeg Njoek, dan hief
die andere aap ook zijn pootje op, als
Njoek grijnsde, grijnsde die ander ook, maar
hij had geen stem, want Njoek hoorde
alleen zijn eigen geluid. Marjanneke was
heel blij met Njoek, want ze had geen
broertjes en zusjes, en verveelde zich wel
eens. Maar sinds Njoek bij haar was nooit
meer. Ze deed alles met het aapje. Ze trok
hem poppekleertjes aan, wat Njoek eigen
lijk niet prettig vond en zo gauw hij dan
ook kans zag trok hij de kleertjes weer uit.
Ze reed hem in haar poppewagen, netjes
toegedekt met een lakentje en een dekentje.
Ze leerde hem kunstjes, hij mocht nader
hand aan haar kleine tafeltje en stoeltje
eten, ze schepte zijn eten op een klein
bordje en voerde hem eerst als een baby,
maar later wilde hij niet meer gevoerd wor
den en probeerde zelf de lepel of vork te
hanteren. Hij kon zelf de waterkraan open
draaien, maar vergat meestal hem ook weer
dicht te doen! En zo gingen er heel pretti
ge maanden voorbij. Maar toen gebeurde
er iets naars. De vader van Marjanneke
werd heel ziek. En toen hij weer wat opge
knapt was, zei de dokter hem, dat hij niet
langer in een tropisch klimaat mocht wer
ken. En toen moest het hele gezin voor goed
naar Holand. O, wat akelig allemaal, vond
Marjanneke, Holland zou ook best wel een
heerlijk land zijn, maar zij was nu eenmaal
aan het warmere land gewend, en het ergste
was, dat Njoek nu niet mee mocht. Moeder
had haar uitgelegd, dat het voor het aapje
een te grote overgang was. Vader moest
zo snel mogelijk naar Holland, en dus zou
den zij met een vliegtuig gaan. „Waar moe
ten we Njoek dan laten?" snikte Marjan
neke. „Kunnen we hem niet naar het vakan
tiehuisje terugbrengen?" Maar dat ging na
tuurlijk niet. Het vakantiehuisje werd ver
kocht. Maar Marjanneke's moeder wist een
andere oplossing. Ze zouden het aapje naar
kennissen brengen, die op een rubberon
derneming woonden. Daar zou Njoek het
vast erg gezellig krijgen, want deze mensen
hielden dolveel van dieren en hadden wel
meer aapjes gehad. En nu waren er ook
nog andere huisdieren waar Njoek gezel
schap aan zou hebben. Zo zou hij Marjan
neke niet al te erg missen, dacht moeder.
En dat gebeurde dan ook. Een paar weken
voordat Marjanneke en haar ouders uit het
land weggingen, werd Njoek naar de onder
neming gebracht bij de andere mensen
familie. In het begin zocht hij steeds naar
Marjanneke, maar er waren hier ook kinde
ren met wie hij spelen kon en dan nog vier
honden, een stel poesen en twee rijpaarden.
Zijn speelterrein was veel groter geworden,
dan bij de familie in de stad. Het huis was
niet alleen groter, maar de tuin ook. Ja,
Njoek kwam eigenlijk weer in de bossen
terecht, want de rubberplantage was heel
uitgestrekt. Maar dat zou hij nog wel eens
ontdekken, later. Voorlopig bleef hij nog in
de buurt van de woning en de stallen, en
daar had hij nog wel genoeg aan. De dieren
vonden hem een leuke aanwinst en hij
mocht bij alle honden en paarden op de
rug klimmen. En de kinderen waren mis
schien wel niet zo lief als Marjanneke, zijn
eerste mensenvriendinnetje, maar hij wende
toch aan hen. En zo begon er al weer een
heel ander leven voor Njoek.
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
ri
komen jullie ook naar de PASAR
MAL AM? Jullie weten mis
schien niet wat een Pasar Malam
precies is, maar jullie houden
toch zeker wel van een
OTÏliS
O Kom daarom beslist naar de 8
O o
8 Pasar Malam. O
X O
O o
g Want behalve een bioscoop en O
O een uitgebreid Showprogramma
O o
Q zijn daar ook: allerlei kermis- O
O stands, waar leuke prijzen te
g winnen zijn. O
O 26, 27, 28 JUNI - HOUTRUST O
