„HANTAM TEROES"
(Vervolg van pag. 2)
eigen groep zo slecht begrip eindt en dat de j
algemene opinie niets om Tong-Tong geeft.
Hoe hott je het eigenlijk vol?"
Fé Klerks-Kïthr
De betrokken knipsels vestigden de aan-
dacht op het oprichten van een Amerikaans r
blad in de Duitse taal, op het bestaan van
groepen als de Deutsche Gesangverein, de
Alliance Frangaise, de Italiaanse Da Vinei
University Club in Cincinnati. De krant (de
„Cincinnati Enquirer") veroordeelde het
„Amerikanisme", waarbij in vele gezinnen
stomweg werd opgevoed in de richting van
helemaal Amerikaan worden, de oude taal
vergeten, sociale en culturele deugden van
het land van herkomst overboord gooien.
Hetgeen leidde tot verarming van het volk.
De weinige gezinnen echter, waar de waar
den uit het land van herkomst behouden
bleven, waren van uiterst groot nut b.v.
tijdens de wereldoorlog. Hier kwamen de
experts tevoorschijn bij de Intelligence
Staffs, de decodeerdiensten, de diensten
voor wederopbouw. Hieruit recruteerden
internationale maatschappijen na de oorlog
hun staf-personeel voor buitenlandse agent
schappen; hier kwamen de nuttige mensen
vandaan voor het Peace Corps en voor de
ambassades, voor reismaatschappijen en
voor vertaalbureaux.
Veel kinderen van Indischgasten, nu alleen
maar dromend van Holland of Amerika, van
Parijs en St. Tropez, zullen later tot hun el
lende merken dat ze „de boot gemist heb
ben: de boot naar 'n wijder wereld, waar zij
door hun afkomst toch eigenlijk voor ge
knipt waren. Zij zullen merken dat ze in hun
nieuwe wereld toch niet op kunnen tegen
de vele oude waarden van de nieuwe
wereld, waar tradities de oudste „klanten
beschermen. Welke Indo zal b.v. goed kun
nen indringen in een Ierse society in Ame
rika, waarin vele generaties voortleven die
„par droit de naissance" topfuncties blij
ven bekleden, of in socialistische groepen
in Amsterdam of Leeuwarden? Waar per
sonen meer zijn dan functiebekleders, im
mers dragers van namen met traditie.
Wat Tong-Tong daarom nastreeft, is ook het
vormen van tradities en het trots zijn op
eigen tradities. En dat duurt lang...! (Of
zoals wij beter zeggen: laaaaéngl). Als er
dus in Tong-Tong volgehouden wordt, ligt
dat in de aard van het werk. We moeten
de kinderen zien te halen; we moeten leven
voorbij de anti's en kritieken van de genera
tie van vandaag naar de opbouwende ker
nen van morgen. Hoe ik 't volhoud? Aange
zien 't mijn leven is, houd ik 't vanzelf vol.
Je bedoelt: of ik 't succes nog meemaken
zal? Dat speelt geen rol voor individuen.
Succes wordt meestal verkregen na gene
raties Vergeet onze leus niet: poekoel
teroes. Meer niet. Niet: poekoel teroes
sampai... En weet je: wij weten niet eens
waar wij staan. Misschien is het succes nu
al bereikt, omdat nu al zoveel mensen door
drongen zijn van de geest van Tong-Tong,
dat zelfs al sterft de zaak, al sterft onder
getekende, de rintis al gebaand is voor de
Grote Weg, die eens zal bestaan. T. R.
Beste Tjalie, j
In Tong-Tong vragen vele lezers (ook jij) zich af en toe af of het karakter
van dit blad niet veranderen moet, om meer abonnees te krijgen of om
verloop te voorkomen. Ik wil eerlijk zijn: ik heb het mezelf ook vaak 7
afgevraagd. Maar ik denk niet dat de schuld zit bij het karakter van het
blad. Eerder bij onszelf. Vele keren heb ik opgemerkt, dat ik Tong-Tong
weglegde na alleen dat gelezen te hebben, wat me interesseerde. Ver-
veelde ik me na een tijdje en nam ik Tong-Tong weer op om ook andere
artikelen te lezen, dan werd vaak mijn aandacht geboeid door dingen,
waarvan ik nooit geweten had dat ze zo interessant waren (het Dagh-
register bij voorbeeld en de artikelen van Navorser). Als de redactie bij
een reorganisatie (met mijn instemming van destijds) deze rubrieken had
weggelaten, zou mij werkelijk nadeel zijn toegebracht..
Sinds enige tijd lees ik alles en met de grootste aandacht. En ik ben
(ook met het napiekeren over verschillende zaken) zo zoet dat de halve
maand tot een nieuw nummer kemt, in een wip om is. Als Tong-Tcng
ons verveelt, zijn wij zelf fout. We zijn oppervlakkig; we willen niet na
denken; we willen te veel bediend worden; we willen net als met de
mode veel te gauw weer wat nieuws hebben. En daarom gooien we veel
te gauw waardevolle dingen weg voor nieuwe, die toch ook weer gauw
waardeloos zijn.
Tong-Tong is goed zoals het nu is en zal nog vele jaren goed blijven,
zolang zijn lezers zo kunnen denken en zo kunnen vertellen. Voor mij is
Tong-Tong net als een mens, net als een gast, die tweemaal in de maand
op bezoek komt. Tong-Tong heeft menselijke gebreken net als elk mens,
maar Tong-Tong heeft bovendien iets, wat maar heel weinig van mijn
gasten hebben: trots, volharding, moed, trouw, beleid, waar ik elke dag
meer van leer.
Laat ons redelijk zijn: er is geen enkele andere organisatie van Indisch
gasten in Nederland, die zoveel gedaan heeft op eigen benen, tegen
zoveel tegenwerking in, en van zoveel dienstbaarheid is voor de Indische
groep én voor Nederland én voor Indonesië als dit blad. We zijn dit blad
nog voor vele jaren grote dank verschuldigd. Mocht dan omdat het af en
toe een laagtepunt bereikt (wat ik niet zie), het karakter af en toe wat
vervelen, dan is m.i. niet direct het motief geboren om te „reorganise
ren" (in ruil voor wat dan?), te berispen of weg te Iepen.
In Indische kringen hoor je vaak schermen met „Der Mohr hat seine
Schuldigkeit getan; der Mohr kann gehen" en terecht is daar veel bitter
heid over, maar nu doen we het Tong-Tong aan! Dat is niet fair. Ook al
zou Tong-Tong van vandaag af acht jaren beroerd zijn, uit dankbaarheid
voor hetgeen dit blad in de andere acht jaren voor mij gedaan heeft, zal
ik mijn abonnement niet opzeggen.
En ik zou alle lezers willen vragen om te doen wat ik ook gedaan heb:
breng een nieuw lid aan. Als wij duizend nieuwe leden zouden aanbren
gen, dan zou van hen de eventuele karakterverandering kunnen komen,
waar we allemaal op zitten wachten. Het zijn zoals je terecht zo vaak
gezegd hebt, Tjalie, de daden die Tong-Tong vooruit brengen. Niet de
daden die anderen moeten opbrengen, maar wijzelf.
Wij zijn vergeten wat elk nummer weer op het omslag staat; ons devies
Trouw, Branie, Ondernemend. Wat eventuele reorganisatie betreft, die
vallen onder „Ondernemend", dus op de derde plaats. Maar als we daar
willen aankomen, moeten we eerst weer goed Trouw en Branie zijn.
Want als het aan deze twee bij ons mankeert, zullen we met onderne
men toch niets bereiken.
Ajo, Oude Garde, djangan tidoer! Bangoen dan MADJOE!
J. C. J. L. LAMBERT
We meenden bovenstaande brief uit de rubriek „Van Hier en Gunder" te moeten
halen, waar hij voor bedoeld was en we zijn L. dankbaar dat hij hiermee de gedachten
vertolkt die ongetwijfeld bij vele lezers aanwezig zijn. En wat wordt het, sobats keutel?
Een zomer- oi herfstoffensief? Als we nu aanpakken, dan hel ben we met Kerstmis
weer een nummer dat klinkt als een klok'. HANTAM TEROES' I T. R.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinifinnimiiiiiiiinniinniiii'Hiiiiiiiiiiii;1
iiiilliliiii'iiiiniiiiinniiiiniiiiMiiiiiiiiiiiiinKliiiiliiiiiii.
lï-fflllllllllllllllllllllllllllllllllllllliililllllllllllillllillllllllllllllillllllll)
